11. Aşkla

4.4K 155 9
                                    

11. Bölüm

Aşkla 🖇

" Hiç kimse."

Gözlerimin en içlerine bakarken, keskin bir tonda konuştu.

" Neden anlamak istemiyorsun Kumru ?"

" Anlıyorum. Anlamadığım bir şey yok. Kimseyi sevmiyorsun, kimseden hoşlanmıyorsun değil mi ? Yanlış anlamışım? Doğru anladım değil mi ?"

Kaşlarını havalandırınca, aralanan dudaklarını öfkeyle kapattı.

" Aynen. Doğru anlamışsın."

Kalbim kırılsa da belli etmedim.

Kimseden hoşlanmıyormuş. Üzüntüden ölebilirdim. Kalbim acıyla kıvranırken, gözlerimi ondan çekmedim.

" Güzel. Demekki birbirimizi anlayabiliyor muşuz."

" Bence sen her şeyi farklı bir yerden anlıyorsun."

Kaşlarım havalanırken, kıstığım gözlerimi ona diktim.

" Anlamam gereken neyse onu anlıyorum."

Bedeni üzerime uzanırken, gözleri dudaklarıma kaydı.

" Ne anladın tekrar söylesene."

" Hayır."

" Kumru."

Gözleri yüzümden kopmazken, bakışları keskindi.

" Ne yapmam gerekiyor anlaman için."

Bakışlarım yemyeşil ormanlarında gezinirken, mırıldandım.

" Anlayacağımı anladım."

" Anladığın hiç bir şey yok."

Gözleri içimi deşer gibiydi. Keskin.

Yüzümü ona çevirince bakışları dudaklarımdan kopmadı.

" 27 yaşında adamım ergenlere çeviriyorsun beni."

" Ben bir şey yapmadım. Bende 23 yaşındayım. Normal konuşuyoruz."

" Beni delirtiyorsun."

" Ben bir şey yapmıyorum. "

Dudakları yukarı kıvrılırken, kolunu arkaya uzatıp belime sardı.

" Kumru niye dengemi sikiyorsun."

Dudaklarım hayretle aralanırken, o da aynı anda öne uzandı. Dudaklarımı hızla kapayınca, dudağını ısırıp, kesik bir soluk çekti.

Gözleri dudaklarımda gezinirken, konuştum.

" Doğru konuş. Küfürden nefret ederim."

Alnı alnıma yaslanırken, belime sardığı elleri ile bedenimi kendisine çekti.

" Sevdiğin şeylerden bahsedelim Kumru."

Sıcak solukları dudaklarıma çarparken, bir süre sesimi bulamadım.

" Bilmem... sevmem küfür edenleri, kaba erkekleri..."

" Hmm..."

Gözlerim yüzüne kaldırıp gözlerimi kıstım. Dudaklarım aralanırken, konuştum.

" Sana sormamıza gerek yok. Sen zaten kimseden hoşlanmıyorsun."

Dudakları yukarı kıvrılırken, başını boynuma uzattı. Belimdeki kolları sıklaşırken, burnunu boynuna sürttü.

Dudaklarından bir sözcük dökülsede, boğuk çıkan sesini anlayamadım.

" Kimse olmayacak, başka hiç kimse ..."

Burnu boynuma sürtündükçe, tenime yayılan ateşte kavruluyordum.

Başı hafif çekilince, kulaklarıma doğru konuştu.

" Kumru ?"

" Hmm..."

Bir süre sessiz dururken, sözlerine devam etmesini bekledim.

"Seni bulaştığın beladan kurtarırım ama karşılığında da bir şey isterim..."

Burnunu kulağımın altına sürterken, vereceğim cevabı bekledi.

" Ne... ne isteyeceksin?"

Bir kaç dakika durup bir şey söylemedi. Bakışları gözlerinde gezinirken tenime yaslı bedeninin varlığı sımsıcak bir evin güven hissi gibiydi.

Ne söyleyeceği hakkında herhangi bir fikrim yokken, bedenimi daha sıkı sardı. Gözbebeklerinde bir şeyin parlayıp durduğuna emindim.

Bu tıpkı kabul edilmesi için akla gelen ilk dilek gibiydi. Gözlerinde parlayan ışık, ucuna o dileği bağladığınız kayan yıldızın parıltısı gibiydi.

Gözlerimin en içine bakıp mırıldandı.

" Kabul ettiğinde Kumru, söyleceğim."

***

Bölüm nasıldı?

Sizce Aslan ne istiyor? :)

Aslan'ı evlendirsek mi ne yapsak ?
😅

Devamını düzenleyip bugün atarım.♡

Yıldızlara dokunmayı unutmayın.

Kırık Bal Mumu (+18) | DÜZENLENİYOR |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin