Beni hatırlamassa hatırlamasın artık umrumda değil gitsin onla sevgili olsun.Peşinden koşamam. "Abicim,birisi var seninle konuşmak istiyor içeriye alıyım mı?" "Tamam" ... "Tık,tık,tık" "Gir" "Merhaba" "Merhaba,abla bişey mi oldu?" "Asıl ben sana sorucağım sana ne oldu sen Minho'dan vazgecmezsin" "Gördüğün gibi geçtim yani geçebiliyorum" "Bak vazgeçmene ne sebep olduysa asıl o şeyde vazgeç tamam mı? Şimdi bir daha soruyorum neden ondan vazgeçtin?" "Çünkü sen öyle dedin" "Ne zaman" "Şimdi,dedin ki vazgeçmene ne sebep olduysa ondan vazgeç dedin ve benim sebebim Minho" "..." "Eğer söyliyeceğim başka birşey yoksa gidebilirsin" "Gidicem ama son birşey söylemek istiyorum,eğer gerçekten seviyorsan vazgeçme aşk kolay bulunmuyor" Ve gitti. Onu gerçekten seviyorum ama bana böyle davranmasına dayanamıyorum. Ama şimdi dayanırsam belki düzelir annesi gelmeden en azından deniyom sonra bir daha ne ben giderim ne de o gelir. ... "Abi ben çıkıyorum" "Tamam,ama dikkatli ol" "Tamam" Hızlıca hastaneye gittik.Odanın önüne gelince. "Kaden eğer içerde birisi varsa belli ederim ve eğer birisi varsa sende gel tamam mı?" "Tamam" Ohh. "Tık,tık,tık" "Gir" "Merhaba,beni görmekten bıktım biliyorum ama büyük ihtimalle son" "Tamam" "Birşey sorucağım sen bu kazayı nasıl yaşadın sence,ama diğerlerinin anlattığı yada benim anlattığım değil sence" "Bence bıçaklandım ve yere düştüm kafamı çok hızızli yere çarpıncada işte bu oldu" "Peki neden bıçaklanma?" "Yaram var da ondan" Tam bakmaya gidicektim ki gidemedim. Olduğum yerde kaldım. "Aslında sen gerçekleri söylüyormuş sun gibi geliyor özellikle o an inanmak istemedim ama geçen gün yaşadığın o olay oyuncusun ama böyle birşeyi en usta oyuncu bile yapamaz ,tamamen inandım sanma." "Sanmam" Derin bir sessizlik oluştu. Bir anda kapı açıldı ve Mina girdi. Beni iticekdi ki bakışlarımdan sonra elleri yarıda kaldı. "Aşkım,ben geldim" "Bana aşkım deme" "Biraz düşündüm ben anca dünyanın en zevksiz insanı olursam seninle çıkarım" "Nee!" "Duymadın mı?" Kız ağlayarak çıktı tam kapıyı kapatıcakdım ki bir erkekden numara istiyordu.İğrenç. Kapıyı kapattım ve geri döndüğümde tam karşımdaydı.Aklıma takılan birşey var acaba flaş mı? "Ne yapıyorsun,dinlenmen gerekmez mi?" "Neden ki ,ben gayet iyiyim" Elimle bıçaklanan yeri gösterdim. "Evet iyim" "Tamam o zaman ben gidiyim" "Nereye" "Eve" "Neden bu kadar hızlı" "Bişey sorucam gerçekten inanıyorsan söylese duygu değişimi yaşamıştım " "Tamam" "..." ... Hergun durmadan onu görmeye gittim.Sonunda annesi geldi eve gittiler ama bu onu görmemek için mazeret değil. Eve geldim ama bu ev neden bu kadar büyük saray yavrusu mübarek.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Sana ,tek kalmak istediğine emin misin?" "Evet,gidebilirsin Kaden" Evet.Şimdi başlıyor. İçeriye girdim. Annesinin odasında beklemeye başladım sonunda annesi geldi. "Sen ne yapıyorsun burda?" "Sizinle konuşmaya geldim" "Seninle asla konuşmam,korumalar çıkarın bu kızı burdan" ... Sabahdan beri burda tel kapıların arkasında bekliyorum.Yağmur yağıyor. Şemsiyeyle annesi geldi. "Sen neyin peşindesin?" "Beni dinleyin sadece onu istiyorum" "Dinliyorum" "Bende Minho'da birbirimizi seviyorduk.Siz beni tanımıyorusnuz bile neden yaptınız?" "Oğlum sadece benim istediğim kişiyle evlenicek" "Bu yaptığınızı işkenceden farkı yok" "Annemle düzgün konuş" Arkadan Minho çıktı. "Annemle doğru konuş dedim" Bana doğru yaklaştı. "Gelsene bı "dedi. Yaklaştım. Yakamdan tuttu. "Kimse annemle böyle konuşamaz" Elini aldım ve büktüm. Annesine baktım gözü doldu oğlunun bu tavrı yüzünden değil demek ki kalbi varmış geçde olsa. "Asıl kimse benim yakamı tutamaz anladın mı?" Yürümeye başladım. "Alo,Kaden sen eve geç ben yürüyüş yapıcam" "Tamam,ama dikkatli ol" Yürüyordum.Belki biraz rahatladım diye.Ama olmuyor o anlar aklımdan çıkmıyor. Bir anda arkadan koşma sesleri geldi. Arkamı döndüm ve o vardı. Gelmesini bekledim.Geldiğinde"özür dilerim Sana...
