22. Yaşım...
Halen ergenmişim gibi davranılıyorum...
Sen şuan beni 24 yaşında zannediyorsun ama ben 22 yaşındayım...
Evet küçükken yalan söyledim.
Bir gün senin senden küçük çocuklara zorbalık yaptığını görmüştüm. Okullarımız ayrı olduğu için ve benim okuluma gelmeyeceğini bildiğimden seninle tanıştığımızda 2 yaş büyük söyledim yaşımı:)
Belki geri döndüğünde bana kızacaksın.
Özür dileyeceğim ne diyebilirim?
Kural 3;
Bir daha yalan söyleme✘Sen derslerini anlamayıp bana sorduğunda konuları hemen çalışıp sana anlatıyordum.
Sen dersi anlayabil diye...Onun dışında doktor artık kalp nakline ihtiyacın var diyor....
Minho gelmedin ve ölüyorum..
Testlere girdim uygun kalbi arıyorlar şuan.
Geceleri göğsüm ağrıyor taş oturmuş gibi oluyor....zaten ağır duygular altında ezilip, ağrıyan kalbim şimdi her gece hastalığımdan dolayı ağrıyor.Ölmekten korkmuyorum
Tek korkum ölürsem seni göremeden ölmüş olacağım...
Dudaklarını öpemeyeceğim...
Unuttuğum Cennet kokunu içime çekemeyeceğim..
Sıcacık göğsüne başımı yaslayamayacağım...
İntihar edemeyecek kadar yorgunum.
O gün yaşadığım olayda beni kurtaran kişiye teşekkür etmek istedim ama bulamadım bile...
Belki şuan yaşamıyor olurdum o olmasa...
Ve doğum günümden bir kaç gün önce ölmüş olurdum şaka gibi değil mi?
10 yaşındaki minho beni bıraktı.
Sen beni bıraktın
Ruhum beni bıraktı
Yaşama sevincim beni bıraktı
Şimdide kalbim...kalbim beni bırakıyor...
Keşke o gün itiraf etmeseydim sana
Duygularımı itiraf ettiğin an bırakacağını bilseydim söylemezdim...
Sus diyor beynim.
Sus ve sustur düşüncelerini...
Düşünmek istemiyorum artık.
Bedenim iyice ezilen ruhuma ağırlık yapıyor...Aşık olmak yanlış bir şey miydi gün batımım?
Acaba aşk insanı öldürür mü?:(:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umbrella |minsung
FanficBir Japon efsanesine göre; Eğer birisi yağmurlu bir günde size şemsiye verirse kader ipleriniz sonsuza kadar bağlanır Jisung 6 yıl boyunca her yağmurlu gecede kendisine şemsiye veren Minhoyu bekler... Mini fic~ (Bölümler 100-300 kelime arasında)