Umbrella |minsung

Ben varım :):

Sıradan bir şemsiyeydi evet sana bırakabildiğim tek şey.

Ki, ben bile sana bırakacağım son şeyin o şemsiye olacağını tahmin etmiyordum.

O şemsiye halen yanında biliyorum.

Her gece burada beklediğini biliyorum. Gözümün hemen önündesin kır çiçeğim...

O şemsiyeyi neden yağmur yağarken kenara fırlattığını biliyorum. Benim gelmemi bekliyorsun...

Evet fotoğrafım, fotoğrafımız yok doğru düzgün. O yüzden şemsiyemiz hariç elinde bir şey yok sana, veni hatırlatacak.

Ara sıra dizime yatıyorsun bilmeden.

Saçlarını okşamayı çok seviyorum hehe.

Keşke hatırlayabilsen eski anılarımızı...

Keşke şemsiye hariç sana anılarımızı hatırlatacak bir şey olsaydı..

10 yaşımızdayken o kadar bitkin görünüyordun ki yağmurun altında, dayanamayıp ne kadar tatlı olduğumu söylemiştin.

Aslında sen daha tatlıydın.

Ben o anıların hepsini hatırlıyorum Han Jisung.

Seni tüm sorunlarından kaçırmak isteyen arkadaşın burada.

Ve sana şemsiye tutmak istiyor...

Sen bana aşıktın...ama ben?

Ben kendimden emin değildim jisung..

Ben yaşarken, okulumuzdaki zorbalar sana sataşır diye korkuyordum...

Aşık olduğun insan burada..

Acı çektiğini gören tek insan da burada.

Yağmur bitti gecem:)

Ama ben senin gitmeni istemiyorum..

Birlikte yaşasaydık küçük bir evde, çok güzel olmaz mıydı?

Yarın gece tekrar gel olur mu?

İçindeki umudun sönmesin istemiyorum güzelim..

Ve biliyorum..

Beni seviyorsun..

Hemen dibimde oturuyorsun.

Ama ben dünya da değilim.

Sen beni yok sanıyorsun.

Ama ben varım:):

~E