✨Öldürdüm çiçeğimi, yaşatamadım...✨
Akşam olunca yemek yemiş, film izleyip yatmıştık. Sabah Çağan'ın sesi ile uyandım.
"Naz hadi uyan güzelim."
"Neehh?"
Dedim uykulu uykulu. O da gülerek konuştu.
"Sabah oldu. Kalk artık."
"Nee sen kalktın mı?'
"Evet ama sen hala uyuyorsun."
"Haa! Tamam kalkıyorum."
"Tamam. Acele et menemen soğumasın."
"Kahvaltıyı da mı sen hazırladın?"
"Evet."
"Yaa zahmet etmeseydin."
"Bir şey olmaz. Ben aşağıdayım."
"Tamamdır."
Duşa girdim. Hızlıca çıkıp kıyafetlerimi giyindim. Ve aşağı indim.
"Günaydın Naz'ım."
"Günaydın Efe'm."
"Hadi gel kahvaltı yapalım. Sonra çıkarız."
"Nereye?"
"Yürüyüşe."
"Aa tamam."
Kahvaltı yaptık. Mutfağı toplayıp evden çıktık. Yolda konuşmaya başladık.
"Naz?"
"Efendim?"
"Kazadan sonra ne yaptın?"
"İlk işim mezarların yerini öğrenmek oldu. Tabi mezarlarda senin mezarın yoktu. Sorduğumda bilmiyoruz dediler. Baya bir kendime gelemedim. Sonra toparlanıp üniversite okudum. Sonrasını biliyorsun zaten. Peki ya sen?"
"Ben 5 ay komada kaldım. S-"
"5 ay mı?!"
"Evet sonra uyandım. Bende babamın şirketini devraldım. Sonrasını biliyorsun zaten."
"Neden uyanamamışsın 5 ay boyunca?"
"Çünkü bir cam parçası kalbime çok yakın bir yere saplanmıştı. Ameliyat başarılı geçmiş. Ama yine de 5 ay uyumuşum."
Biraz daha konuşarak yürüdükten sonra eve geri döndük. Çağan da biraz sonra geleceğini söyleyerek gitti. Acaba nereye gitti? Çok merak etsem de peşinden gitmedim. Bir yarım saat telefonda takıldıktan sonra yemek yapmak için mutfağa gittim. Tam o sırada Çağan'dan mesaj geldi:
"Güzelim yemek yapma akşam beraber dışarıda yiyeceğiz. Sen hazırlan bir yarım saat sonra seni gelip alırım."
Ben de mesaja cevap verdim:
"Tamam Efem bekliyorum."
Mutfaktan çıkıp odama gittim. Dolabı açtım. Elbise seçmeye çalışıyordum. Tam o sırada siyah bir elbise gözüme çarptı. Hemen alıp denedim. Çok güzel oldu. Saçımı da düzleştirdikten sonra hafif bir makyaj yaptım. Hazırdım. Aşağı inip dışarı çıktım. Efe gelmişti. Arabaya sırtını yaslamış bekliyordu. Gözlerini kısıp bana baktı.
"Ne oldu Efe beğenmedin mi?'
"Hayır çok beğendim. Çok güzel olmuşsun."
"Teşekkür ederim."
Araba kapısını benim için açtı. Binip kemerimi bağladım. O da bindi ve sürmeye başladı.
"Nereye gidiyoruz?"
"Sürpriz."
"Ama s-"
"Sürpriz dedim Naz."
"Tamam Efe."
20 dakika sonra gideceğimiz yere vardık. Arabadan indik.
"Burası neresi Efe?"
"Burası çok güzel bir mekan bak içeri geç görürsün."
"Dışı bile güzel."
İçeri geçip oturduk. Garson gelip sipariş aldı. Sonraysa Efe'ye döndüm.
"Burası çok güzel. Teşekkür ederim. Ayrıca manzara harika."
"Burayı ben de çok seviyorum."
"Efe? Sen biraz gergin misin?"
"Yok sadece açım."
"Tamam inandım say."
Garson yemekleri getirip gitti. Ben de Efe'ye baktım. Ama çok da açmış gibi yemiyordu. Şüphelenmedim değil. Ben de yemeğimi yedim. Kafamı çevirip camdan dışarı baktım. Manzara gerçekten efsaneydi. Tekrar kafamı Efe'ye çevirdiğimde Efe'nin sandalyesi boştu! Hemen ayağa kalktım. Tam o sırada tüm ışıklar söndü. Sonra benim üstümde bir ışık yandı. O sırada diz çökmüş Efe'yi gördüm.
"Efe?"
"Naz seni çok seviyorum. Hayatıma sen girdikten sonra hayatım güzelleşti. Gel hayatlarımızı birleştirelim. Benimle evlenir misin?"
"Evet, evet, evet!"
"Teşekkür ederim."
Deyip yüzüğü parmağıma taktı. Bir anda bir alkış tufanı koptu. Herkes bizi izlemiş şimdi de alkışlıyordu. Ben utançtan renkten renge giriyordum. Sonra bütün ışıklar tekrar açıldı.
Elimi tutup beni oturttuktan sonra o da kendi sandalyesine oturdu. Garson geldi.
"Bir şey içer misiniz efendim?"
"Ben bir bira alayım. Sen ne alırsın Naz?"
"Ben de bir limonata alayım."
"Peki efendim hemen geliyor."
Tam o sırada Efe garsona göz kırptı. Garson da başını sallayıp gitti. Hala bir şeyler dönüyor. Ama benim bir şeyden haberim yok. Garson içecekleri getirdi. 10 dakika sonra Efe'ye tuvalete gideceğimi söyleyerek kalkıp tuvalete gittim. Çünkü başım dönüyordu. Ellerimi ıslatıp boynuma sürdüm. Ama bir işe yaramadı. Başım feci şekilde dönüyordu. Gözlerim karardı. Düşmemek için direndim ama nafile. Bedenimin yerle buluşacağını düşünürken birinin kucağına düşmek aklımın ucundan bile geçmemişti...
***
Evet bu bölüm de burada biter...
Bence bu bölüm sıkıcıydı.
Çünkü olay yok. Sjsjsj
Diğer bölüm final.
Yeni bir kurguya geçeceğim.
İyi geceler arkadaşlar.
Öpüldünüz 😘🩵
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yak Gel
AcciónT: Selam ben tuana 18 yaşındayım. Ailem bir kazada öldü. Ailemden kalma büyük bir mirasım var. Özel Harekat olarak bu sene göreve başlayacağım. Polislik yani. Ç: Selam ben Çağan. 20 yaşındayım. Mafyayım ve bir şirketin sahibiyim. Me: Çağan ve Tuana...