"Hiç bir aile karesinde yerim yokmuş ki benim"
Ben Buse.
Buse Yalın olarak doğmuştum ve şimdi Buse Gamzeli olarak ölecektim.
Bu ruhu ölmüş, bedeni yara bere içinde kalmış 17 yaşındaki bir genç kızın öz ailesini bulmasıyla başlayan hikayesidir.
*
Ger...
Size çıtırlık bir gerçek ailem kurgusu yazmaya karar verdim.
Bu konuda artık okunmadık kitap bırakmayınca ben de yazayım dedim.
Umarım seversiniz!!
Başlama tarihinizi buraya alabilirimmm.
Keyifli Okumalar
Buse Yalın(Gamzeli):
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gerçekler
"Buse hadisene be kızım ağaç oldum"diyen çok sevgili arkadaşımla defterlerimi çantaya tıkıştırmaya devam ettim.
"Çatlama be geldim"çantayı sırtıma takarak çıkıştaki arkadaşımın yanına gittim. "Sanırsın evi getirdi de onu topluyor"diyerek homurdanmaya devam etti. "Çok kötüsün Ömer"
Gülerek saçlarımı karıştırdı. Bugün okulun son günüydü. Bu yüzden bütün eşyalarımızı almamız gerekmişti.
Bir seneyi daha takdirle kapatmanın verdiği gurur vardı üzerimde.
"Yapma şunu ya gıcık"diyerek bir kaç adım uzaklaştım. Telefonumun çalma sesini duyunca elimi cebime atarak telefonumu çıkardım.
Baba arıyor...
Derin bir nefes çekerek telefonu açtım. "Efendim?" "Buse eve gitme doğruca sana atacağım konuma geliyorsun"
"Neden ki?"dediğimde oflayarak "Soru sor diye söylemedim atacağım konuma gel"diyerek yüzüme kapattı.
Ardından telefonuma bildirim düştü. Bildirime tıkladığımda konumun bir hastane gösterdiğini gördüm.
Ne alaka ki şimdi?
"Ne oldu yüzün düştü bi?"diyerek iyice götüme giren Ömer'le "Babam hastane konumu atmış Buğraya bir şey olmamıştır dimi"diyerek Ömer'e baktım.
"Yok be ne olacak ona"dedi. "Hadi asma hemen suratını bırakırım ben seni"birlikte Ömer'in motoruna binerek konuma gittik.
Beni indirdiğinde "Gelmeme gerek var mı?"dedi. "Bundan sonrasını benim halletmem gerekiyor galiba. Teşekkür ederim bıraktığın için"dediğimde kaskı kafasına takarak uzaklaştı.
İçimde bir korku kol göstermeye başladığında derince bir nefes aldım. Babam konumla birlikte 4. Kat 423. oda diye mesaj atmıştı.
Hastaneye girip merdivenlere yöneldim. Ardından kata kadar çıktım. Bir kaç dakika içerisinde katta olduğumda nefesimin düzelmesini bekledim.
Ardından odayı aramaya başladım.
Odayı bulunca kapıyı tıklatarak içeri girdim. İçerde bir doktor vardı. Bir tarafta benim ailem diğer tarafta ise ilk defa gördüğüm bir aile vardı.
