"Hiç bir aile karesinde yerim yokmuş ki benim"
Ben Buse.
Buse Yalın olarak doğmuştum ve şimdi Buse Gamzeli olarak ölecektim.
Bu ruhu ölmüş, bedeni yara bere içinde kalmış 17 yaşındaki bir genç kızın öz ailesini bulmasıyla başlayan hikayesidir.
*
Ger...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Temsili Demir ve Buse)
Her Zaman Yanında
Buse Gamzeli
Erçin gideli saatler oluyordu ve gelmemişti. Neden birden çekip gittiğini anlamamıştım.
Belki de benim ona gösterdiğim tutum yanlıştı bilmiyordum.
Çok kırılmıştım ve kırıldığım yerden kanatma iç güdüsü içerisindeydim.
Haklıydı ama onlara dair elimde sadece bir günlük vardı. Gerçekler için yetersiz bir kaç sayfa vardı. Oturup güzelce Erçin'i dinlemem gerekiyordu belki.
Neden yaptın demek için göze almam gerekiyordu. İster istemez ofladım. Aklım o kadar karışmıştı ki artık ne düşüneceğimi ya da ne yapacağımı bilemiyordum.
İçimden bir ses Ela'nın odasında daha fazlası olduğunu söylüyordu lakin gidecek cesaretim yoktu. Belki de onlardan öğrenmeyi beklemeliydim.
Onlar seni beklememişken mi?
Sen evden kaçıp giderken bile şüphe duydukları kızı öğrenmek için arkandan bile gelmemişlerken mi?
İstemsizce dişlerimi dudaklarıma geçirdim. İç sesime her ne kadar hak vermek istemesemde hakıydı.
Ela'nın odası hala duruyor muydu ki? Ne kadarlık bir zaman geçmişti ki şahsen?
Odamdan çıktım. Hizmetlilerden birine sormam gerekiyordu. Söyler miydi bilmiyorum ama anneme ya da babama söylersem de girmeme izin vermeyecekleri belliydi.
Eğer daha fazla günlük varsa okumak istiyordum. O kızın daha fazlasını tuttuğunu biliyordum.
Ya da buna inanmak istiyordum.
Ama ya beklediğim şeylerle karşılaşmazsam? Adımlarım durdu. Sanırım bunu yapamayacaktım.
Gerek var mıydı? Ne bulmayı bekliyordum sevgi sayfaları ya da başka şeyler mi? Ya bulduklarım beni sarsarsa.
Daha ne kadar şey kaldırabileceğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu.
Odama geri dönerek telefonumu elime aldım. Kilit ekranını da açtıktan sonra bana her şeyden ve herkesten iyi gelecek bir şey yaptım.
Siz:Demir müsaitsen buluşalım mı?
Mesajı attıktan bir kaç saniye sonra telefonum titredi. Anında cevap vermesiyle kalbimin atış hızı değiştiğinde hafifçe gülümsemekle yetindim.
