"Hiç bir aile karesinde yerim yokmuş ki benim"
Ben Buse.
Buse Yalın olarak doğmuştum ve şimdi Buse Gamzeli olarak ölecektim.
Bu ruhu ölmüş, bedeni yara bere içinde kalmış 17 yaşındaki bir genç kızın öz ailesini bulmasıyla başlayan hikayesidir.
*
Ger...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Temsili Buse ve abileri)
Abi
Göz kapaklarımın üzerinde sanki fil var gibi ağrıyordu. Zar zor gözlerimi açtığımda gözüme dolan loş ışıkla tekrar kapattım.
Ardından bir daha açıp ışığa alışmayı bekledim. Alıştıktan sonra doğrulmayı denemiştim ki vücuduma giren acıyla inleyerek tekrar yatmak zorunda kalmıştım.
Ne olmuştu da ben gene bu haldeydim? Gözlerimi kapattığımda zihnime dolan anlarla gözlerimi açtım.
Kabuslar uzun süreli gitmezdi.
Aklıma gelen abimle etrafıma bakındım. Burada değildi, ya yoğun bakımdaydı ya da düşünmek istemeyeceğim ihtimallerleydi.
Burada hemşire çağırma butonu falan yok muydu ya? Ben hemşire çağırma butonunu ararken kapım öyle bir açıldı ki deprem oluyor sandım.
"Buse!"herkes ismimi söylerken benim tek dediğim şey "Abim nerede!"demek olmuştu.
"Hangi abin"dedi Erçin kafası karışmış bir şekilde "Eray"diye fısıldadım sadece. "O iyi uyuyor"dedi Güney, sesindeki şaşkınlığı hissediyordum.
"Güzel beni ona götür müsünüz?"dedim doğrulmaya çalışırken.
"Hayır Buse dinlenmelisin"diyerek beni yatırmaya çalışan Güney'e ters bir bakış attım.
"Hadi ya! Beni doğru abime götür"dedim. Bu kelime dudaklarımın arasında istemsizce yer edinmişti artık.
Derin bir nefes alıp yüzüme baktı ardından "Tamam"dedi.
Kocaman gülümsedim. "Önce hemşire çağıralım da şu serumu bir çıkarsın, deleceksin damarını yoksa birazdan"dediği şeyle kıkırdadım sadece.
"Teşekkür ederim"dedim Güney'e doğru. Elleri saçlarımın arasında kaydı.
"Kıyamıyorum sana"dediğinde gülümseyerek ona öpücük attım. Büyük bir kaza geçirmiştim ve hala daha gülebiliyordum.
Ama bu demek değil ki diğer abim sayılan varlıklardan intikam almicam.
Hemşire gelip seruma bakmıştı. "Çıkarmasak daha iyi aslında"dedi. Dudak büzdüm, "Ama serumla birlikte gitmesinde bir sakınca yok, dikişlerini zorlamasa yeter"dediğinde gülümsedim.
