"Hiç bir aile karesinde yerim yokmuş ki benim"
Ben Buse.
Buse Yalın olarak doğmuştum ve şimdi Buse Gamzeli olarak ölecektim.
Bu ruhu ölmüş, bedeni yara bere içinde kalmış 17 yaşındaki bir genç kızın öz ailesini bulmasıyla başlayan hikayesidir.
*
Ger...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hamarat
Müzik odasındaki tatlı ve bir o kadar kısa sohbetimizin ardından tekrar salona dönmüştük ki benim canım çok sıkılmaya başlamıştı.
Batı telefonuyla ilgileniyordu Eray ise kitap okuyordu. Ve saat anca 3 olabilmişti. Anlaşılan bu gün üçümüzde sabahlayacaktık.
"Boş boş oturacağımıza bir şey yapalım"dediğimde ikisi de bana bakmadan aynı anda "Ne yapıcaz?"demişti.
Biraz düşünmüştüm ki "Buldum!"diye bağırdım hafifçe. Bu tatlış çıkışmamla ikisi de bana baktı. "Cupcake yapalım"dediğimde beni alaya alır gibi "Nasıl yapıcaz?"dedi Batı.
"Ben yapmayı biliyorum malzemeler var mı sizde?"dediğimde Eray "Vardır"demişti. "O halde ne duruyoruz?"demiştim.
Birlikte mutfağa gittiğimizde eşyaları çıkarmış yapmaya başlamıştık.
"Yumurta kırmamız lazım"dedim unu koyup süt ekledikten sonra.(yazar notu:tarifi tamamen sallıyorum çok takılmayalımm)
"Ben kırarım"diyip yanıma koşan Batı ayağının kaymasıyla yere düşmüştü. E haliyle yumurtalarda kırılmıştı. Ben ve Eray kahkahalarla gülerken Batı somurtmuştu.
"Komik mi ya"diye isyanla ağlamak arasında bir ses tonuyla konuşmuş olması bizi etkilememiş gülmeye devam etmiştik.
"Üstümü değiştirip gelsem iyi olur"demiş ardından bize söve söve yukarı çıkmıştı. Batı gittikten sonra önce yerleri silmiş ardında da Erayla cupcake'i bitirip fırına vermiştik. Sadece kreması kalmıştı onu da fırından çıkardıktan sonra ekleyecektik.
Batı artık yukarda naptıysa bi gelememişti. O sırada kapıdan içeri girmesiyle gülmeden edemedim "Ben geldim beni çok özlediniz değil mi özlenmeyecek gibi de değilim ki"dediğinde Erayla tabi tabi bakışlarımızı Batıya atmayı ihmal etmemiştik.
"Eee bitti mi? Bitmediyse geri yukarı çıkıp reals izlemeye devam edicem"dediğinde Eray "Neden gelmediği belli oldu pezevengin" demişti.
"Amele mi var oğlum karşınızda? Düşme falan bahane yatmak şahane"dediğinde gülsem de ona kızgın kızgın baktım. "Yok sana"dediğimde bana kocaman olmuş gözlerle baktı.
"Bana bana bihterine kıyıyor musun sen? İnsan abisine bunu yapar mı? Aç mı kalayım ben, öleyim mi istiyorsunuz?"yavru köpek bakışlarını bana atarken Eray "Pabucumun abisi, duygu sömürüsü yapma kıza puşt"diyerek Batı'nın kafasına vurdu.
