"Hiç bir aile karesinde yerim yokmuş ki benim"
Ben Buse.
Buse Yalın olarak doğmuştum ve şimdi Buse Gamzeli olarak ölecektim.
Bu ruhu ölmüş, bedeni yara bere içinde kalmış 17 yaşındaki bir genç kızın öz ailesini bulmasıyla başlayan hikayesidir.
*
Ger...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Temsili Poyraz ve Buse)
Yarım Kalanlar
Bir şeyleri bilmek istediğiniz zamanlarınız oluyor muydu?
Sizden saklanıldığını hissettiğiniz, bilmeye hakkınız olduğunu düşündüğünüz şeyler oluyor muydu?
Peki gerçek, aslında sizi yıkıyor muydu?
Elimdeki Ela'nın günlüğüne bakıyordum. O abisini gururlandırmak isteyen genç bir kızdı. Bunları abisinin ilgisini kazanmak için yapmıştı.
Peki bu yolda geride bıraktıkları?
Bu yollara bizim ellerimizi tutarak başlamışlardı sonrasında parmakları parmaklarımızdan kaymış koşmaya başlamışlardı.
Uçsuz bucaksız bir yolda bir birlerine sahip olmuşlardı. Ailelerde en kıskandığım nokta her zaman bu olmuştu
Her zaman ama her zaman biri yanınızda olur sizi desteklerdi. Benim yanımda olan herkes neden gidiyordu?
Dayanılmaz biri miydim? Yetersiz miydim? Ne eksiğim vardı?
Hayatım ben doğmadan önce belirlenmişti. Kader ipinin üzerinde dengede durmaya çalışan 18 yaşındaki bir kızdan başka bir şey değildim ki ben.
Bunları hak edecek ne yapmıştım?
Doğdun.
İçimdeki ses karanlığa doğru fısıldadı. Ailem bunları neden hak etmişti peki? Ben kötü bir hayat içerisindeyken öz bildiğim manyak abim bana acıdığı için mi?
Ben aslında Burhan Yalın'ın oyunundaki bir piyondan başka bir şey değildim.
Onun kazanmak uğruna harcadığı bir piyonuydum sadece. Beni hiç bir zaman sevmemişti.
Bana beni sevdiğini söylerken zorunda hissettiği için söylemişti onları. Benim abim yalandı, tıpkı sevgisinin de yalan olduğu gibi.
Lakin çarklar tekrar dönmeye başlamıştı. Bu seferki hedef Buğraydı. 10 yaşındaki bir çocuk.
Elim boynumdaki kolyeye gitti ve usulca ona tutundum. Gözlerimde hala yaşlar vardı. Bunları kaldırabilecek miydim?
Çığlık atmak istiyordum.
O zaman çığlık at Buse.
Ağzım açıldı ve bir çığlık boğazımdan dışarı kaçtı. Ne yalan söyliyim iyi gelmişti. Çığlıkla beraber boğazlarım acımaya gözlerimden iyice yaş akmaya başlamıştı.
