van de Graaf of het Lam?

Vindt Matthy me weer leuk?

"Ik?!" "Nee, de buurman."
"Wat heeft hij gedaan dan?"
"Goh, ik denk boos doen tegen mij."
"Nee maar even serieus Jade, het spijt me enorm." "Hmhm"
"Ik meen het Jade ter Reegen"
Hij keek me aan. Ik keek hem aan. Het duurde niet lang voordat zijn lippen op mijn lippen zaten. Toen Matthy de trap af kwam lopen duwde ik Rob gauw aan de kant. "Yo Josti"
"Heuy Jaadje"
"Ga je mee, boodschappen doen?"
"Ja tuurlijk!, als Rob dat ook goed vindt?" Rob knikte gelijk. "Doe wel voorzichtig he!", zei Rob er gelijk achter aan. "Jaja." Matt en ik liepen naar zijn auto en stapten in. "Dus het is weer goed tussen jou en Rob?"
"Zekers, gelukkig wel ja."
Matthy keek me blij en trots aan, tegelijkertijd. "Hey Matt, uh ik wil denk ik mijn insta carrière opgeven. Het wordt gewoon allemaal even te veel voor me." "Oh, luister je moet natuurlijk doen waar je zelf zin in hebt, maar kom op Jaad, je hebt er al die tijd zo hard voor gewerkt, en nu dit." "Ja, ergens heb je ook wel weer gelijk." "Je moet natuurlijk zelf weten, ik zeg het alleen maar he." "Jaja ik weet het, ik moet er sowieso nog even over denken."

*Tijdskip 15 minuten
We zijn aangekomen in de supermarkt. Matthy pakt een winkelwagen en we lopen gelijk naar de snacks. Onderweg werden we herkend door fans.
"Jade, mag ik met je op de foto?"
"Omg Jade, mag ik een handtekening alsjeblieft?"
"Aaah, wil je een TikTok opnemen Jade?"
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het super leuk dat ik herkend word door fans enzo. Maar soms hoeft het van mij ook niet. Sommige fans gaan wel echt te ver. Het is soms ook wel weer fijn als ik gewoon mijn oude leven had, een totale onbekende, die geen volgers had op Insta en TikTok. Nadat ik foto's en video's had gemaakt met de fans liepen Matt en ik weer weg. We hebben nu alles van het boodschappenlijstje gehaald. Op naar de kassa. Achter de kassa zit een meid van ongeveer mijn leeftijd. Ze heeft blonde haren en bruine ogen, en zit op haar telefoon. *Kuch kuch*
"Hallo!", schreeuwde ik zowat.
Ze keek nog steeds niet. "Pardon."
Dit keer keek ze wel op. "Deze kassa is even dicht", zei ze met kauwgum in haar mond, echt hc dus. "Oh hey Matthy, wat doe jij hier nou weer?"
"Gewoon boodschappen, maar als je dicht bent gaan we wel naar een andere kassa hoor." "Nee nee, wacht Matthy, ik ben wel open." "Oke top."
Matthy keek me aan. We moesten allebei lachen, terwijl Layla ons vragend aan keek. Volgens mij herkende Layla me niet meer, wat ook beter is, voor iedereen. Nadat ze alles had gescand vroeg Matthy hoeveel het was. "Gekkie, het is natuurlijk gratis, alles voor jou pookie bear", zei ze heel slijmerig. Gatverdamme, ik ging zo'n beetje bijna over men nek. Matthy keek me weer aan en gaf me een brede glimlach. "Oke, dankjewel Layla."
Matt en ik deden alle spullen in de boodschappentas. "Zozo iemand heeft een grote crush op jou zeg."
"Ja, echt super", zei Matthy sarcastisch.
"Kom, we gaan naar huis mop."
Hij knikte. Samen liepen we weer terug naar zijn auto. Onderweg zong ik mee met wat liedjes die ik kende. Matthy keek me de hele tijd aan, zonder dan maar ook iets te zeggen. Ach joh. Voor deze keer negeerde ik het even. Maar.. hij zou toch niet verliefd op me zijn, toch? Dat zal vast niet. Anders had hij dat allang al gezegd. Samen liepen we weer naar binnen. Matt droeg de tas. "He he eindelijk", zei Raoul. Ik gaf hem een brede glimlach.

Ik heb gister dus die so gehad en t ging oprecht goed. HAHAHBAHQHQ. Nee maar echt. 😱😱