van de Graaf of het Lam?

"Jade, gaat het wel?"

We liepen met zen drieën naar de keuken, om de tas met boodschappen aan Joy te geven. "Bedankt mopjes, Jade ik betaal je het geld wel terug, voor de boodschappen." "Oh, maar uhm ik heb niet betaald, het was gr-."
"Nee klopt, ik heb ervoor betaald."
"Ja ja, Jade wat wou je zeggen?"
Matthy gaf me zo'n blik. Van niet zeggen. "Oh nee niks hoor." "Oke dan." "Dus, waar is mijn geld?"
"Ja dag Matthyas het Lam, als jij hebt betaald krijg je niks, je bent mijn eigen zoon." Matthy legde de boodschappentas op het aanrecht en liep daarna weg, Raoul nam zijn voorbeeld aan en liep met hem mee. Ik gaf Joy een seintje dat ik ook naar de huiskamer ga. "Matt, kan ik met je praten?" "Ja hoor." Raoul wou al gelijk opstaan, maar ik schudde mijn hoofd. "Je mag hier gewoon blijven hoor."
Hij knikte. "Matt je vindt me leuk he?"
"Wat, uhm ne-"
"Het is overduidelijk Matthyas, zelfs ik zie het jongen", zei Raoul.
Toen kwamen Milo en Koen aangelopen. "IK GA EEN HUIS KOPEN MET SOPHIE!" Raoul, Matthy en ik keken hem vragend aan. Milo ook. "Huh wat? Is er iets?"
"Nou misschien kan je de volgende keer kloppen, want Matthy en ik waren net aan het praten", zei ik boos. "Oh sorry hoor, kom Miel, we gaan voetballen buiten." Toen ze eenmaal weg waren begon ik weet met praten. "Nou Matthyas?" "Ja uhm, ik vind je stiekem nog steeds leuk, ik nam alleen een relatie met Layla om jou jaloers te maken." "Luister Matt, ik vind je ook een super leuke jongen, maar we kunnen alles beter gewoon laten hoe het nu is. Jij wilt toch ook niet dat onze vriendschap hierdoor kapot gaat." "Nee absoluut niet." "Nou daarom." "Het spijt me Matt", zei ik er gelijk achteraan. Ik gaf hem meteen een knuffel. Misschien is het inderdaad beter zo. Ik heb een relatie met Rob. Koen met Sophie en gaan samen een huis kopen. Raoul met Lieke. Milo met Charlotte. En Matthy... daar vind ik nog wel iemand voor. "Het lijkt me een sterk plan als we vanavond weer vertrekken, naar cdh"
"Ja, lijkt mij ook een goed plan!", zei Raoul na mij. Matthy stak zijn duim op. Ik liep naar boven en pakte al mijn spullen alvast in. Toen ik weer beneden was, was de tafel al gedekt en zat iedereen aan tafel. Ik had gewoon een joggingbroek aan met een bankzitters shirtje. Oh shit. Mijn wond. Nee nee. Ze mogen dit echt niet weten. Gelukkig hebben ze het nog niet opgemerkt. "Jade kan ik je effe spreken, op de gang, nu?" Ik knikte. Oh nee. Hij heeft het 100% gezien. "Jade, gaat het wel goed met je?" "Uhm ja prima, hoezo dan?" Hij wees naar mijn arm. Gelijk deed ik mijn hand erop. "Zie je, niks." "Jade, waarom?" "Het werd me gewoon even allemaal te veel, maar alles is nu weer gewoon en ik heb ook geen sh meer gedaan, nu goed, Koen van Heest?" "Ik ben trots op je, je kan altijd bij me terecht zusje." "Weet ik, dankjewel dnptje." Hij gaf me een knuffel.
Wat hou ik toch van hem. Ik ben ook zo blij dat hij nu gaat samenwonen met iemand waar hij echt van houdt. We liepen samen weer terug naar de tafel.

Vandaag tot t zesde lesuur en daarna ortho 😻🤌🏻