Aktan girdiğinde ayağa kalktık.
Kendi sandalyesine oturmasını beklerken yanımda ki sandalyeye oturdu.
Birkaç kişi bize bakıp kendi aralarında güldüler.
"Başlayabilirsiniz."
"Aktan bey, yurt dışına katılma projeleri için başvurmak istiyoruz." Umut konuşmaya başlayınca ona döndük.
"Aklınızda bir proje var mı?"
"Henüz yok, ama fikirlerimiz var, bunun için ayrı bir toplantı yapıp karar vermemiz iyi olur, ve sizden bir şey istiyoruz."
"Nedir." dediğinde Umut beni gösterdi.
"Aktan bana döndükten sonra masadakilerle göz gezdirdim ve Aktan'a döndüm.
"Biz hepimiz bir karar aldık, projeyi sizden gizli yapmak istiyoruz, gizli derken, yani ekipte olmayacaksınız amacımız ise yurt dışına sizin ekibinizin ne kadar bilgili ve tecrübeli olduğunu göstermek, araştırdık ve bu fikir sadece bizden çıkıyor."
"Peki sizin yaptığınız işin ödülünü ben nasıl alayım bunu düşündünüz mü?"
"Evet, kürsüye ekip olarak çıkacağız."
"Yani hiçbir şeyden haberim olmayacak."
"Sadece projenin nasıl bir proje olduğunu anlatacağız, yapım aşaması sunum aşaması her şey bize ait."
"Bu kolay değil biliyorsunuz değil mi?" deyip herkese döndü.
"Biliyoruz, ama inanın bunu yapabilecek insanlarız, birimiz olmazsa birimiz olur." bunu Umut söylemişti.
"O zaman şöyle yapalım, siz haftaya kadar güzel bir proje düşünün kararlaştırın ve öyle karar vereyim, çünkü projeye göre zorluk değişir."
"Tamam o zaman."
"O zamana kadar da başınız Eftal olur." deyip ayağa kalktı.
"Biz bir şey daha düşünüyoruz." dediklerinde kaşlarımı çattım. Başka ne vardı?
Aktan derin bir nefes alıp tekrar oturdu.
"Eftal hanımın çalışmayı istediği bir yazılım şirketi var ya hani, biz bu süreçte yazılım şirketi olarak o şirketle anlaşalım diyoruz, hem Eftal hanımın tecrübesini görürler." Umut'un söylediği ile Aktan bana döndü.
"Ee, Lara holding, yurt dışında Roma'da."
"Bilmiyorum, dediğim gibi sonra karar verelim bunlara, öğle yemeğine çıkabilirsiniz hepiniz."
Daha öğle yemeğine yarım saat vardı.
Aktan odadan çıkınca bende çıktım.
Aktan bu yurt dışı meselesini bilmiyordu.
Bilgisayarla dosyayı masama bırakıp Aktan'ın odasına gittim.
İçeri girdiğimde koltuğunda oturuyordu.
"Bu meseleden ne zaman haberim olacaktı güzelim?" dediğinde yanına ilerledim. Masaya yaslanırken Aktan belimden tutup kendine çekti, kucağına aldığında elimi saçlarına daldırdım. Eskiden saçlarıyla uğraşmama kızıyordu ama şimdi hiçbir şey demiyordu.
"Benim uzun zamandır aklımda değildi bu olay, eğer hâlâ istiyor olsam söylerdim."
"İstemiyor musun?"
"İstemiyorum değilde, aklımda yok."
"Nasıl olacak peki?"
"Bilmiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Solcu Aşk +18
Fantasy"Madem çok ısrar ettiniz, o zaman artık bey diyebilirim." deyip gülümsedim, bandı yapıştırdıktan sonra yutkundu. "Boşver beyi." deyip dudaklarıma yapışmasıyla neye uğradığımı şaşırdım. Karşılık veremedim çünkü o dakika sanki her şeyi unutmuş gibiydi...
