Solcu Aşk +18

39. Bölüm <Dövme>

Eve girdikten sonra topuklularımı çıkardım ve kenara bıraktım ve yukarı çıktım.

Makyajımı temizleyip duşa girdim. Suyun altında ıslanırken gözlerimi kapattım.

Saçlarımı yıkadıktan sonra belime dolanan ellerle birlikte biraz bekledim ve çekilip banyodan çıktım.

Üzerimi giyindikten sonra saçlarımı tarayıp kuruladım.

Yatağa uzanıp telefonumla uğraşmaya başladım. Yarım saat sonra o da banyodan çıktı ve üzerini giyindi. "Kalk." dediğine kaşlarımı çattım. Yanıma doğru geldiğinde kalktım. Saçlarını kuruluyordu.

"Ne düşünüyorsun."

"Ne?"

"Ben söyleyeyim, ciddi düşünmediğimi, seni evlenecek kadar sevmediğimi, senin evlenmek için doğru kişi olmadığını düşündüğümü, hatta seni kullandığımı düşünüyorsun." dediğinde cevap vermedim.

"5 yıldır kim bilir kaç kere kabus gördüm bir bilsen, bu yüzden karşına çıkmamayı bile düşündüm, her kabus aynıydı, seninle evliliğimizin ilk günü benden sıkılmandı."

"Bunu konuştuk Aktan, bana bahane bulma."

"Sana bahane bulmuyorum, yüzüğün bile hazır sen rahat olabilirsin sadece bekliyordum, ama bugün yaptığım aptallığın farkına vardım, senden bu saatten sonra tek istediğim, böyle düşüncelerden çık."

"Aktan, o yüzüğü kendine sakla, etsen bile kabul etmeyeceğim, zorla evlilik teklifi almak istemiyorum, başkalarına özenip bana teklif etme, daha erken davranmalıydın, kendini o Ozan'la yarışa koyma, ya da koy ama kabul et, Ozan kazandı." deyip tekrar uzandım.

"Ne yani evlenmeyecek miyiz?"

"Hayır."

"Ne için sevgiliyiz o zaman? Ne için birlikte oluyoruz, ilk benimle sevgili oldun, ilk benimle birlikte oldun, ilk benimle hissederek öpüştün, ilk benimle yaşadın her şeyi, 2. kez başkasıyla yaşadığında mutlu olabilecek misin? Gerçekten benden ayrılıp başkası ile evlenince beni unutabilecek misin? Seninle 5 yıldır evlenip çocuklarımızın hayalini kuruyorum, seni o hapı kullanırken gördüğüm her an içim yanıyor, her hapta geleceğimiz yok oluyor gibi hissediyorum." dediğinde doğruldum.

"O zaman neden kaçıyorsun! İnsan hayaller kurduğu kadından korkar mı? Kaçar mı? Konuştuğumuz günğ hatırlıyor musun, oturup senin şizofrenik korkuların hakkında konuştuk, sence ben senden sıkılabilir miyim? Bu ne saçmalık böyle! Her şeyden sıkılırım, senden de sıkılırım çocuğumuzdan da, ama sen eşşek gibi benim sıkılmamam için çabalayacaksın, kocam olacaksan beni eğlendireceksin." deyip ayağa kalktım. "Git yat şimdi, sabaha kadar düşün, ama sakın iyi anılarımızı düşünme, yaşadığımız en kötü şeyleri düşün, ayrılıklarımızı, sürünmemizi, her şeyi." deyip derin bir nefes aldım. Sessizce kalkıp yatağa uzandı. "Aferin." deyip yanına uzandım ve gözlerimi kapadım.

Başka dilden anlamıyordu.

-

Sabah uyandığımda ayağa kalktım.

Aktan yoktu.

Aşağı inip mutfağa girdim.

Masada güzel bir kahvaltı vardı, kahvaltıyı incelerken kapı çaldı. Kaşlarımı çatıp kapıya gittim.

Kapıyı açtığımda tanımadığım bir adam elinde çiçek ve bir paketle bana bakıyordu.

"Eftal hanım."

"Benim."

"Aktan bey size gönderdi." deyip çiçeği ve paketi verdi.

Kapıyı kapatıp mutfağa gittim ve sandalyeye oturdum, çiçek harika gözüküyordu...