"Eftal, dedem bizi bekliyor." dediğinde gözlerimi sildim. Kapıyı açtıktan sonra yüzüne baktım.
"Erteleyemez misin? gitmek istiyorum."
"Nereye?"
"Evime."
"Her şeyi hazırlamışlar, neyse hallederim ben."
"Dedenin numarasını verir misin?"
"Şimdi ben arayacağım, 15 dakika sonra falan ara, atarım." dediğinde kapıyı kapattım.
Yatağa tekrar oturup derin bir nefes aldım.
Yaklaşık 15 dakika sonra Aktan'ın attığı numarayı kaydedip aramaya başladım.
"Alo?"
"Alo, Önder amcayla mı görüşüyorum?"
"Evet benim, sen?"
"Ben, Aktan'ın kız arkadaşıyım, kusura bakmayın hazırlık falan yapmışsınız ama gelemedik."
"Önemli değil kızım senin suçun yok, Aktan yine yapacağını yapmış." dediğinde yutkundum. Anlatmış mıydı?
"Hayır hiç mi başka adamın yok kaçan adamı yakalamaya gideceksin."
"Anlamadım?"
"Türkiye de tuttuğu adam kaçmış, onu almaya gidecekmiş, hep böyleydi zaten, bana sürekli geleceğini söylerdi ama hiç gelmedi, 4 yıldır şu eve girdiğini görmedim."
"4 yıldır mı?"
"Evet."
"Ben tekrar özür dilerim gelmeyi istedim ama başka bir zaman söz veriyorum geleceğiz, bana güvenin."
"Tamam kızım, şimdilik bir şeyler sormuyorum geldiğinde yüz yüze konuşuruz."
"Tamam efendim, görüşmek üzere."
"Görüşürüz kızım." deyip telefonu kapattı.
Bana dedesiyle sürekli barışmak için bir şeyler yaptığını söyledi ama hiç gitmemiş bile.
Kapıyı tıklayıp içeri girdi, yan dönüp uzandığımda konuştu.
"Röportajı bugüne aldırdım, gideceğim şimdi, geldiğimde de uçağa gideceğiz." dediğinde cevap vermedim.
Valizden kıyafetlerini alıp giyindi ve gitti.
Saatlerce oturup düşünmüştüm.
Kafayı yememe ramak kalmıştı.
Sinirleniyordum, ağlıyordum, öfkelenip kendime vuruyordum... Berbat bir duygu içindeydim.
Ne yapmam gerektiğini gerçekten bilmiyordum.
İlk defa bu kadar çaresiz kalmıştım...
Odaya gidip valizlerimizi toparladım ve üzerimi giyindim.
Kapının önüne götürdükten sonra Aktan'ı beklemeye başladım.
Röportajı bitmişti.
Kapı tıklanınca açtım. Kendi valizlerimi alıp asansöre ilerledim, birkaç dakika sonra o da gelince asansöre bindik.
Aşağı indiğimizde resepsiyona kartı verdi.
Bizi bekleyen arabaya bindik, şoför bizi havaalanına götürmüştü.
Kendi valizlerimi alıp uçağa bindim.
Yüzüne bile bakmıyordum.
Tekli koltuğa oturduğumda o da geldi ve yan tarafta ki tekli koltuğa oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Solcu Aşk +18
Fantasy"Madem çok ısrar ettiniz, o zaman artık bey diyebilirim." deyip gülümsedim, bandı yapıştırdıktan sonra yutkundu. "Boşver beyi." deyip dudaklarıma yapışmasıyla neye uğradığımı şaşırdım. Karşılık veremedim çünkü o dakika sanki her şeyi unutmuş gibiydi...
