STARS*REGULUS BLACK

Hastalık

Regulus

Kendimi bir anda Khair' i takip ederken buldum. Yine astronomi kulesine gidiyordu. Saatime baktım 10 dk sonra yasak başlıyordu. Ama Khair hic umursuyormuş gibi görünmüyordu. O merdivenlerden çoktan hızlı hızlı çıkmaya başlamıştı ama ben durdum ve sadece yukarı arkasından baktım.
Tereddüt ettim.

En son arkasından normal hızda çıkmaya başladım. Sanırım o çoktan varmıştı. Yanına geldiğimde yüzüme baktı kim olduğumu anlayınca önüne döndü. Yanına oturdum. Ber süre sadece oturduk. Ağlamıyordu ama kırgın olduğu anlaşılıyordu. Ben ise nedenini bilmek için can atıyordum ama tek kelime etmedim.

"Neden burdasın Regulus" dedi düz bir ifadeyle

Bir süre durdum "Bilmiyorum" dedim.

"O zaman neden hala burdasın?"

Aslında neden burdayım biliyordum.

"Çünkü sen burdasın" dedim.
Derken bunu demek mantıklı gelmişti ama şuan pekde öyle gelmedi.

"Burda olmana gerek yok boşuna ceza alma" tepkisiz konuşuyordu.

"Gerek olmadığını biliyorum. Ama ceza almayı umursamıyorum. Seninle ceza almaya alıştım." Diyip güldüm hafifçe. Neyse ki o da güldü.

Kafasını hafifçe omzuma koydu. Yine sessizlik oldu bu durumdan sıkıldım ve nazikçe elimi dizine koydum.
"Eğer anlatmak istersen burdayım. istemezse de burdayım."

Elini koluma doladı. İyice bana doğru sokuldu. Onun bu hareketiyle kafasının üstüne kafamı koydum. 

"Anlatılacak bir şey yok aslında ben abartiyorum bence"

Ne diyordu bu kız

"Hayır hic zannetmiyorum. Kim sana abarttığın'ı söyledi yada böyle düşünmene sebep oldu bilmiyorum ama bir insanın üzüldüğü herhangi bir şey abartı olamaz herkesin üzüldüğü şeyler farklı olabilir. Bunun bir ölçüsü olmaz."

Diyerek düşüncelerimi belirttim.

"Ablamı biliyorsun."

"Hm hm" anlatmaya başladığına çok sevinmiştim ama belli etmedim.

"Aslında kötü biri değil tabiki ama artik ne aileme ne de onun tavırlarına dayanamıyorum...     Ablam evin küçük prensesi gibi, ailem o şekilde davranıyor ve diğer ablamıda ayırdıklarını düşünüyorum ama benim kadar değil. Hep favorileri Lilydi. Hogwarts a girdi diye düşünsek bende girdim. Notları iyi desek, benim de iyi
Annemlerin bana davranışıyla Lily'e davranışlarını karşılaştırmadan yapamıyorum. Burda ablama olan sinirim ise onun tek bir lafına bu ayrımcılığı farkına varabilirler yada yapmayı kesebilirler belki ama sadece belki diyebiliyorum çünkü bir kere bile ağzını açıp bu konuda konuştuğunu duymadım. Her konuda fikri olan Lily Evans bu konuda yok mu ve ben yüzde yüz eminim o bu ayrımcılığı gayet farkında"

O bunları anlatırken elimi omzuna atıp saçını okşamaya başladığımı fark ettim. Dedigiklerine odaklandigimdan bunu fark etmemiştim.

"Keşke seni teselliye edebileceğim bir şey olsaydı bu konuda. Yani sence bunun hiç bir nedeni yok mu?"

"Aslında aklımda bir şey var ama o olmaması için tanrıya yalvarabilirim..."

Merakla bekledim. Belli ki söylemesi zordu onun için

"Bir hastalığım var."

Buna nasıl tepki vereceğimi bilemedim bu yüzden devam etmesini bekledim.

"Mugglarda olan bir hastalık genelde genetiktir ama bizim ailede kimsede yok ve ilaçları pahalı olabiliyor. Belkide bu yüzden..." Dedi ama devamını getiremeyeceği belliydi.

"Şş hayır, hayır Khair lütfen böyle düşünme senin elinde olmayan hiç bir şey bir kusur değildir. Açıkçası ben sebebin bu olduğunu düşünmüyorum ama eğer bu ise onlar üzülmeni bile gerektirmeyecek insanlardır."

"Evet, haklısın ama yinede elimde değil işte" diyerek burnunu çekti.

Sorup sormamakta kararsız kalsamda sordum.
"Khair çoğu muggle hastalığının tedavisi büyücü dünyasında var. Neden tedavi olmuyorsun?"

"Nasıl muggle dünyasında ilaçları pahalı ise büyücü dünyasında da tedavisi pahalı ve takdir edersinki annemler galleon kazanmıyor."

"Üzgünüm haklısın sormam hata"

Bu şekilde uzunca konuştuk....