2☕

118 13 50
                                    

Selamünaleykümm

Nasılsınız?

İkinci bölümümüz geldi!

Bölüm şarkımız: Aydilge-Gel Sarıl Bana

İyi okumalar 🤗
_____________________________________________

Yemek yedikten sonra sıra en sevdiğimiz kısma geldi.Müzik eşliğinde denizi seyretmek.. Geldiğimiz bank denize sıfır bir yerde. Burayı keşfedeli 5 ay felan oluyor sanırım.O zamandan beri her iş çıkışı önce buraya uğrar öyle evlerimize döneriz.

En son gelen mesajları yemek yerken Berra'ya anlattım. Bir cevap vermedim, vericek bir cevap bulamadım daha doğrusu. O da benimle aynı fikirdeydi. Kim olabileceği hakkında bir fikrimiz yoktu çünkü.

Şarkı açmak için telefonumu elime alıp şarkı listeme girdim. Berra bugün benim şarkı açmamı istedi ben de kıramadım onu. Benim şarkılarım genelde hüzün ağırlıklı olur. Berra'yla birlikteyken daha hareketli şarkılar dinleriz genelde. Hatta eğer evdeysek karşılıklı durur şarkıya eşlik edip anlamsızca dans ederiz.Neyi neden yaptığımızı sorgulamayız pek birlikteyken.

Önemli olan da bu değil mi zaten?
Acaba şu hareketime nasıl tepki verir diye düşündüğümüz insanlara aslında yakın değilizdir. Yanında kendini kasmadan durabildiğimiz insanlar olmalı hayatımızda.O zaman biz gerçekten kendimiz olabiliriz.

Aklımda düşüncelerle şarkılarımın arasında gezerken bir şarkıda durakladım ve başlattım.

Aydilge-Gel Sarıl Bana

Şarkı başlarken başımı Berra'nın omzuna koydum ve beline sarıldım. O da bana karşılık verdi ve başını omzuma koydu.

Şarkıyı dinlerken Berra bir yerinde eşlik etmeye başladı.

Canına yetti ama
Kanıyor durmaz yara
Üşüyor yalnızlığın
Gel sarıl bana..

Eşlik etmeyi bırakıp konuşmaya başladı.

"Yalnız değilsin, biliyorsun demi canımın içi? Biz buradayız. "

Yüzümdeki ıslaklığı farkedince sildim alel acele. Ve başımı kaldırmadan konuştum.

"Evet ,biliyorum. İyi ki varsın, varsınız."

Daha sıkı sarılıp geri çekildim. Yüzümü farkedince hemen laf atmaya hazırlandı moralimi düzeltmek için. Hayatınızın 17 senesini beraber geçirince mimiklerine kadar ezberliyorsunuz dostunuzun.

Yine de bir şey demeden onu bekledim. Tam ağzını açmış bir şey diyecekken telefonu çaldı.Bir şey diyemeden çantasından telefonunu çıkardı. Yüzünün aydınlanmasına bakılırsa arayan Buğra'dan başkası değildi.

Bana özür dileyen bir bakış atıp aramayı cevapladı.

"Efendim çikolatam?"

Küçüklüğümüzden beri Buğra esmer olduğu için ona çikolata diye sesleniyor.

Yüzümü buruşturup yönümü denize çevirdim.

Hafif kıkırdaması kulağıma geldi.

"Evet evet her zamanki yerimizdeyiz. Birazdan kalkarız hem namaz da kılmadık daha."

"..."

"Gerek yok canım yolu biliyoruz sonuçta değil mi ? "

"..."

"Bilmiyorum, sormam gerek."

"..."

"Tamam tamam ikna edersem getiririm."

ACI KAHVE | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin