Selamünaleykümmm
Nasılsınız iyimisiniz?
Yeni bölümle sizlerleyizz✨
Bölüm şarkımız: Can Kazaz-Bunca Yıl
Keyifli okumalar 🤗
_____________________________________________Gizemli: Vera'm
Gizemli: Nasılsın, daha iyi misin?
Gizemli: Ben..özür dilerim.
Gizemli: Belki de henüz erkendi karşına çıkmam için,bilmiyorum..
Gizemli: Seni ailemin mezarının yanında baygın görünce çok kötü oldum.
Gizemli: Hastanede de yanına gelemedim.
Gizemli: Lütfen en azından iyi olduğunu söyle bana.
Gizemli: Buğra iyi olduğunu söyledi ama senden de öğrenmem lazım.
Gizemli: Söz veriyorum bir daha seni rahatsız etmicem.
Siz: İyiyim, merak etme.
Yatağımda oturmuş Sefa'yla en baştan beri olan konuşmalarımızı okuyordum son 5 günde olduğu gibi.En son bayıldığım gün yazmış, iyi olduğumu öğrendikten sonra yazmamıştı.
Berra babamın onu hastaneden gönderdiğinden bahsetmişti. Babamla bu konu hakkında hiç konuşmamıştım.Bir de hergün Sefa'nın Buğra'ya beni sorduğunu söylemişti.
5 gün..Tam beş gün olmuştu onu göreli. Bu beş gün boyunca yatağımdan sadece yemek ve namaz kılmak için çıkmıştım. Ne yapacağımı,ne hissedeceğimi bilmiyordum. Yaşadıklarım bir rüya mıydı yoksa sonunu ezbere bildiğim kabuslarımdan mıydı?
Sefa gittikten sonra çok kez kabus görmüştüm. Başı hep rüya gibi başlayıp sanki Sefa ölmemiş gibi oluyordu. Sonu ise ellerimden kayıp giden Sefa'yla bitiyordu. Sahi bu da onlar gibi bir kabus muydu? Yoksa bu sefer gördüğüm o güzel rüyalardan biri gerçek mi olmuştu?
Ama her ne ise o şuan yaşıyordu. Sefa yaşıyordu.
Benim çocukluk aşkım yaşıyordu..
Yüzümde gülümseme belirirken gözlerim hissettiğim mutlulukla doldu.
Bundan sonra ne olur bilmiyordum ama şuanlık bu bilgi iyi hissetmemi sağlıyordu.
Ailem ve arkadaşlarım bu konuda bir yorum yapmamışlardı henüz. Olayı sindirmem için bana zaman vermişlerdi.
Bu günlerde okula da gidememiştim.Berra kesinlikle kabul etmemişti gitmemi. Olanları sindirmem gerektiğini söylemiş,kendim idare ederim demişti. Ne kadar ısrar etsem de kararını değiştirememiştim. Ama yarın gidecektim.Böyle nereye kadar devam edebilirdim ki? Hayatım bir şekilde devam edecekti. Hem Berra'yı da da düşünmem gerekiyordu. Hamileydi ve ilk hamileliği olduğu için dikkat etmesi gerekiyordu. Çocuklar bazen çok hareketli olabiliyorlardı.Hem Berra'nın dediğine göre okul çıkışlarına Emre'yi almaya Sefa geliyormuş. Belki bu sayede onu tekrar görebilirdim.
Ne yaşarsak yaşayalım, ne yaşamış olursa olsun,onu görmek istemeyeceğim bir zamanın geleceğini düşünmüyordum.
Anlatması gerekiyordu. Bu 11 yılda neler yaşadığını öğrenmem gerekiyordu.Yarım kalan hayallerim için öğrenmem gerekiyordu.
Konuşmamızdan çıkıp alarmımı kurdum ve gözlerimi kapadım.Yarınların neler getireceğini bilmeden bugünü de bitirdim.
***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI KAHVE | Yarı Texting
General FictionBilinmeyen Numara:Acı kahvelerin yine mutlu mutlu bakıyor etrafına. Bilinmeyen Numara:Zaten sen hep mutlu olacak bir şeyler bulursun kendine. Bilinmeyen Numara:Bir gün bana da bakar mısın acaba böyle mutlu mutlu? Bilinmeyen Numara: Belki de aşık? So...