ACI KAHVE | Yarı Texting

10☕

Selamünaleykümm

İyi geceler hepinize!

Yeni bölümümüz geldi ✨

Keyifli okumalar 💫
_____________________________________________

Tesbihimdeki son boncuğu da çekip bıraktım seccademin üstüne. Saati kontrol ettiğimde daha vaktimin olduğunu gördüm ve ellerimi açıp dua ettim. Allah'ım! Ben kendim hakkımda neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilemiyorum. Sen benim için doğru olanı gönlüme razı eyle. Eğer onu unutmam doğruysa unuttur, değilse de bir çıkış yolu göster bana.İnsanlar beni onlara gösterdiğim kadar biliyorlar. Beni en çok sen tanıyorsun Allah'ım. Beni yalnız bırakma. En çok senin yardımına ihtiyacım var benim.En çok seninle konuşabiliyorum istediğim gibi. Hem zaten konuşmasam da biliyorsun içimden geçenleri. Bu imtihanımdan geçmemi nasip eyle.Sonunda mutlulukla beni mükafatlandır. Amin.

Gözümdeki ıslaklığı elimle silip kalktım seccadeden.Hazırlanmaya başladım.Bugün öğretmenler günüydü. Benim ikinci öğretmenler günüm. Geçen sene çok heyecanlı geçmişti benim için.Hem okulumuzun ilk zamanlarıydı hem de ilk öğretmenler günümdü.O gün kendimi çok özel hissetmiştim.Biliyorum ki bugün de öyle geçicek. Önemli olan hediye almak değildi benim için, çocukların gözünde o nasıl kutlayacağını bilemeyiş,o heyecan her şeye değerdi.

Hazır olduğumda Berra'ya çıktığımı haber vermek için telefonumu yatağımdan alıp internetimi açtım. Uygulamalardan bildirimler üst üste gelmeye başladı. Onları es geçip mesajlara girdim.Bilinmeyenden mesaj geldiğini görünce dün gece mesaj attığım aklıma geldi.Berra'ya mesaj atıp onun mesajlarına baktım.

Bilinmeyen Numara: Bu soruları sormakta çok haklısın güzelim ama cevap veremem ki hepsine.

Bilinmeyen Numara: Evet bana inanmanı istiyorum bunun için de sana bazı cevaplar vermem gerekiyor.

Bilinmeyen Numara: İsmim önemli değil,sen ne olmasını istiyorsan o olsun.

Bilinmeyen Numara: Senden birkaç yaş büyüğüm, yaşlı değilim yani,aklında soru işareti kalmasın.

Bilinmeyen Numara: Seni tanımama gelirsek,sen karşıma çok güzel bir anda çıktın, birdenbire hayatımda buldum seni.Ne kadar süredir olduğu bende kalsın :)

Bilinmeyen Numara: Eğer her şey düşündüğüm gibi giderse bir ay kadar sonra karşına çıkmayı düşünüyorum.

Bilinmeyen Numara: Şuanlık sadece bunları söyleyebilirim sana.

Bilinmeyen Numara: Lütfen daha fazlasını isteme benden acı kahvem.

Mesajları okuduktan sonra yazmaya başladım.

Siz: Merak ettiğim hiçbir soruya doğru düzgün bir cevap vermemişsiniz ki

Siz: Bir ay sonrayı neden bekliyorsunuz? Bugün de karşıma çıkabilirsiniz.

Siz: Sizi tanımadan,sizi görmeden tam anlamıyla size inanamam,bunu bilin.

Siz: Ben gerçekçi bir insanım,eğer beni tanıyorsanız bunu da biliyorsunuzdur.

Siz: Seçim sizin.

Biraz sert oldu gibi ama yapacak bir şey yok,ona inanmamı istiyorsa bir şeyler yapmalıydı.

Yazdıklarımdan sonra evden çıktım.Kedilere mama verirken yine Ahmet Bey'le karşılaştım.

Bugün yüzünde ayrı bir gülümseme vardı sanki.Öğretmenler günümü de kutladı.Konuşma boyunca sürekli gülümsedi.Onun hakkında düşündüklerimden sonra bugün böyle olması beni daha da şüphelendirdi.Bazen acaba ben mi o rahatlığı veriyordum diye düşünüyorum ama ciddi olmaya çalışıyorum onunla konuşurken. Bir hareketimden,sözümden yanlış anlayıp ta başka bir şey düşünmesin diye. Gerçekten de o muydu bilinmeyen? Ona inanacağımı söyledikten sonra karşıma çıktığında bu kadar mutlu olması bu yüzden miydi? Bilinmeyen kafamı çok meşgul etmeye başlamıştı artık. Hayatımda zaten sayılı kişiler vardı.Böyle olunca da herkesi bilinmeyen diye düşünmeye başlamıştım.

Kesinlikle daha az düşünmeliydim.

****
Gün sonuna gelmiştik.Öğrencilerimin çoğundan hediye almıştım.Özellikle bazıları kendi hediye hazırlamışlardı,onlara ayrı bir sevinmiştim. Elif'in dayısı Uğur Bey de hediye göndermişti,şaşırmıştım bayağı.Bir müzik kutusuydu.Eğer çıkışa gelirse teşekkür etmeyi unutmamam gerektiğini kendime hatırlattım.

Hediyeleri odamıza yerleştirip kapıya doğru yürüdüm.Çıkış vakti gelmişti.

Çocuklar yavaş yavaş çıkarken bahçe kapısında önden Uğur Bey,onun biraz arkasından da Furkan Bey'in geldiğini gördüm.Furkan Bey'in elinde bir buket vardı,gözü de buketteydi. Bu ikisi nasıl oluyordu da sürekli aynı zamanda almaya geliyorlardı çocukları? Tamam çıkış vakti belirli olduğu için olabilir ama sanki ayarlayıp aynı dakikada geliyorlardı.Nasıl oluyordu bu?

Aklımdaki düşünceleri boşverip Elif ve Emre'ye seslenmiştim. Onlar hazırlanıp gelene kadar diğerleri de kapıya ulaşırdı.

Furkan Bey yine kasklıydı. Yüzündeki çizik bu kadar büyük müydü ki saklama gereği duyuyordu acaba?

Uğur Bey'in konuşmasıyla ona döndüm.

"Merhaba Hilal Hanım,nasılsınız?"

"İyiyim,siz nasılsınız?"

"Ben de iyiyim sağolun.Öğretmenler gününüz kutlu olsun."Dedi gülümseyerek.

"Teşekkür ederim,hediyeye hiç gerek yoktu gerçekten,mahçup oldum."

"Ne demek,beğendiyseniz gerisi önemli değil."

"Güzeldi,tekrar teşekkür ederim."

Söylediklerime karşılık kocaman gülümsedi.

Bilinmeyen?

Uğur Bey olabilir miydi?Uğur Bey de genelde samimi bir şekilde konuşuyordu benimle. Bugünkü hediyesinin de nedeni o muydu? Yoksa yeni tanıştığı birine,özellikle birkaç kez konuştuğu birine kim neden hediye alsın?

Kafayı yememe az kalmıştı.

Tüm bu konuşmalarımız sırasında sessizce bizi dinleyen Furkan Bey bana seslenince ona döndüm.

"İyi çalışmalar..Hilal Hanım. Öğretmenler gününüz kutlu olsun.Ben hediye almayı düşünemedim kusura bakmayın. Bu çiçekleri de kuryeden aldım. Okula girdiğimi görünce sizin isminizi sordu ben de burası olduğunu söyledim. Acelesi olduğunu söyleyip bana teslim etti. Buyrun."

"Teşekkür ederim,gerek yok zaten hediye almanıza ne kusuru. Çiçekleri alayım o zaman." Deyip elimi uzattım. Bana dokunmamaya özen göstererek çiçekleri kucağıma bıraktı.

Beyaz gül buketiydi gelen. Çok severdim beyaz gülleri.

"Aslında normalde kuryeler böyle yapmaz ama aceleye gelmiş demek ki." Dedim güllere bakarken yüzümde oluşan gülümsemeden habersiz.

Bukette not olduğunu görünce açıp okudum.Bakalım kimden gelmiş.

"Bana aşkı öğreten acı kahve gözlüm,sevdam..
En çok senin öğretmenler günün kutlu olsun♡
İyi ki varsın..
~Şimdilik Bilinmeyen :)

Notu okuduktan sonra tekrar içine koydum.Demek bilinmeyenden gelmiş. Benim beyaz gül sevdiğimi de biliyor üstelik.Bunu düşünmeyi sonraya erteleyip çiçeği bırakmak için içeri geçtim.

Çiçeği içeriye bırakıp dönerken çocukların geldiklerini ve ayakkabılarını girdiklerini gördüm. Bu sırada Uğur Bey Furkan Bey'e dönüp konuştu.

"Ben neden kuryenin geldiğini görmedim.Aynı zamanda içeri girdik."

Furkan Bey dönüp ona bakarken kaskından dolayı yüz ifadesini anlayamıyordum.

Sorunun cevabını merak ederken Furkan Bey hala sessiz kalmaya devam ediyordu.
_____________________________________________

Nasıldı bölümümüz?

Bilinmeyen sizce hangisi? Tahminleri alayım.

Beyaz gül🤍 Ben

Allah'a emanet olun♥️