9☕

60 7 35
                                    

Selamünaleykümm

Nasılsınız görüşmeyeli?

Yeni bölümümüz geldii!

Bölüm şarkımız Manga-Alışırım Gözlerimi Kapamaya ✨

Keyifli okumalar💫
_____________________________________________

Bilinmeyen Numara:Ne?

Bilinmeyen Numara:Sen ciddi misin?

Bilinmeyen Numara:Beni ne kadar mutlu ettin tahmin bile edemezsin :)

Bilinmeyen Numara: Pişman olmaman için,bana inanman için elimden geleni yapıcam.

Bilinmeyen Numara: Seni seviyorum acı kahvem.

Yatağımda müzik dinlerken bir anlık kararla attığım mesajdan sonra gelen mesajları düşünüyordum.Bildirim çubuğundan bakmıştım.Ne yazacağımı da bilmiyordum üstelik.Yaptığım doğru mu yanlış mı bilmiyorum ama o an içimden öyle yazmak gelmişti. Ben de kendime engel olmamıştım.Şimdi de cevap vermem gerekiyordu.

Ona inanmamı istiyordu ama nasıl inanacaktım ki ? Hem inansam bile sevgisine karşılık vermedikten sonra sıkılıp bırakacaktı bir zamandan sonra. Onu sevebilir miydim? Bilmiyorum..Hayatım boyunca böyle yalnız mı kalacaktım? Bir yerden başlamam gerekiyordu belki ama o gücü kendimde bulamıyordum ki.Herkes benim güçlü olduğumu düşünüyordu ama aslında güçlü felan değildim ben.Güçlü durmak zorundaydım. Sevdiklerimi daha fazla üzgün görmemek için.Benimle birlikte onlar da çok üzülmüşlerdi çünkü. Daha fazla benim yüzümden üzülmelerini istemiyordum.

Bazen.. Berra ve Buğra'yı gördükçe acaba her şey istediğim,hayal ettiğim gibi olsaydı ben de onlar gibi mutlu olabilir miydim diye düşünüyorum.Sonra bunu düşünmenin bana iyi gelmediğini hissediyorum ama yine de düşünmekten kendimi alamıyorum.
Olurdum..Yani düşününce öyle geliyor bana.Eğer her şey tam da hayallerim gibi olsaydı mutlu olurdum. Tıpkı dostlarım gibi.

Bazen de gerçekten unutup hayatıma devam etmem benim için daha mı iyi olacaktı diye düşünüyorum. Ama nasıl unutabilirim ki ? O benim çocukluğumdu,oyun arkadaşımdı,kahramanımdı,Umut'un sahibiydi.Gittikten sonra umudumu da alıp götürmüştü beraberinde.

Çocukken bazen Berra'yla küstüğümüzde bizi ikna eder,barıştırırdı.Normalde O ve Buğra evcilik oynamak istemezlerdi.Biz onları ikna etmeye çalışırdık. Bizim ısrarlarımıza dayanamaz her seferinde ikna olurlardı.

Aklıma gelen anıyla yatağımın yanındaki çekmeceden fotoğrafımızı çıkardım ve baktım. Aklım o güne giderken yüzümde gülümseme oluştu.

13 Yıl Önce

"Ama ben oynamak istemiyorum ki,başka bir oyun oynasak olmaz mı?"

Buğra'nın dediğiyle Hilal Vera ve Berra birbirlerine dönüp baktılar.Sonra Buğra'ya dönüp konuştu Berra.

"Ama biz evcilik oynamak istiyoruz ve size ihtiyacımız var. Siz ikinizin baba olması gerekiyor."

"Hem neden oynamak istemiyorsunuz ki?"Diye sordu Hilal Vera.

"Çünkü artık büyüdük Vera.Ben 13 yaşındayım,sence de evcilik için biraz büyük bir yaş değil mi?"

Sefa'nın söylediğiyle yüzü asıldı Hilal Vera'nın.

"Tamam o zaman biz de Doğukan ve Emir'i çağırırız oynamak için. Gel Hilal gidip onlara söyleyelim."

ACI KAHVE | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin