"Gggghghghghhghggghhgghghggh" "Raprapraprapraprap" "Ghrghrghrghr" "Asker ileriiii!!!!! Marş!"sesleri ile uyanmıştı tüm mahalleli. Saat gecenin 2'si idi. Ne olduğunu merak edip dışarı çıkan herkesi asker askerî kamyonete tıkıştırıyordu. Sayı 1 kişi az olduğunu söylenmişti. Bunun üzerine evlerin kapılarını açıp "yasak"" kitapları evlerinde barındıran kişilerde ki en büyük "erkek" çocukları kollarından tutup çekiştirerek kamyonete bindirdiler.
DUYURU:
ARKADAŞLAR LÜTFEN BEĞENI, YORUM YAPIN. BU ARADA #WATTYS2015'E KATILDIM SIZDE TWITTER ÜZERINDEN WATTPAD'İN SAYFASİNA GIRIP HIKAYEME OY VERIN LÜTFEN LÜTFEN LÜTFEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN GELDIM #WATTYS2015
Historical FictionAnadolu... İstanbul... Mahmud ve Anşa. Kara gecelerin, kara odaların ve kara düşüncelerin serbest mahkum kişileriydi. Zaman onları ya ayıracak ya da daha da kuvvetli birbirine bağlıyacaktı. Ama iş zamana kalmıştı artık. Zamanın ne başı belliydi ne d...