BEN GELDIM #WATTYS2015

O SIRADA

"Mahmud, nerede gardiyan oldum dedin?"
"Bayrampaşa cezaevinde Anşa. Bayrampaşa..."
"Tamam canım. O zaman Salim'e gözkulak ol."
"Niye ki canım?"
"Ben sana anlatmadım değil mi?"
"Neyi canım?"
"Salim ile aramızda ki bağı?"
"Hayır canım. Hiç anlatmadın."
"Iyi o zaman iyi dinle."
"Zaten köyden Istanbul'a taşındığından beri bana dogru düzgün hiçbirşey anlatmadın. Mektubatlarında bile çok önemli olmadığı sürece herhangi bir olayı anlatmanın sen bana"

"Iyi dinle o zaman.
15 Ekim 1965'te Beşparmak'tan taşındığımızda bura da kisa süreli yoksulluk çektik. Ama babam Salim'ın babasının yanında bir iş bulmuş. Orada yevmiyesi 10 gayme imiş. Orada haftalarca çalışmış. Beyi Mehmet ağa bizi de görmek istemiş. Oraya gitmişiz. Salim'in annesi Cavidan abla da süt pek fazla yokmuş. Salim ağlamaya başlamış. O anda Cavidan abla herşeyi anlatmış. Annemde Salim Ali'yi almış ve odaya gitmiş ve orada emzirmiş. Sonra hafta da 1 kere onlara gitmeye başlamışız. O zamandan bu yana biz süt kardeşiyiz. Ayriyetten Mehmet amcanın eski bir kanlısı ona 25 Ağustos öğleni bir paket yollamış. Neyse ki Salim mektep te idi ve annesi de bizde bana okuma öğretiyordu. Sonra çok gürültülü bir patlama duyduk. Hatta harp bile çıktı sadık. Sonra o hızla hepimiz sese yöneldik. Fakat bomba Salim'lerin ilk evinde patlamıştı. Ve de babası Mehmet amca (burada ağlamaya başlar) paramparça bir şekilde bahçeye düşmüştü. Cavidan abla ile annem birde ben Salim'e hiçbirşey söylemedik. Zaten nasıl denebilir di ki "baban parçalara ayrıldı. O artık yok"?"
"Tamamdır Anşa seni de mutsuz ettim sebepsiz yere."
"Yok. Sorun yok "
"Iyi canım"dedi Mahmud.

Arkadaşlar bu bölüm biraz iç parçalayıcı ama böyle yazmam gerekti ilerisi için. Ayriyetten, dün 5. sınıf öğretmenin ile 2 sene sonra tekrar konuştum. (Ben ortaokul son okurken. 2013-2014 dönemi.) Ve bu bölümü bu mutluluk ile yazdım. Bundan sonra ki 3 bölümde bu mutluluk ile yazılacak. Aslında ben su anda okul servisindeyim. Yakında sınavı dersleri olanlara BAŞARILAR