Sen beni hiç görmedin/Ara Verildi

"7"

Ömer abilerin evinden çıkarken Ömer abi arabasından iniyordu. "Merhaba Ömer abi" dedim gülümseyerek "Bizden mi?" dediği zaman onayladığıma dair bir mırıltı çıktı boğazımdan "Yarın gün var ya onun için yardıma gelmiştim" gülümsedi "Belli oluyor" dedi beni süzerek. Üstümdeki kıyafetler lekeler ile doluydu ve yüzümün aldığı hali düşünemiyordum bile.

Eve gittiğim gibi duş alıp yatağa uzandım. Çok sevdiğim bir wattpad kitabının yeni bölümü gelmişti onu okumuştum şimdi de Anonim yazmış mı diye bakacaktım.

Özel numara:Neler yaptın bugün

Siz:Yeşim teyzeye yardım ettim. Sen?

Özel numara:İşe gittim geldim. Bir değişiklik yok

Siz: Yarın güne sende geliyorsun dimii

Özel numara: :)

Özel numara:Bütün yayla orda olucak bende dahil. Arama yani

Siz:Merak ediyorum

Özel numara:Dış görünüşümü veya kim olduğumu değilde içimi merak etseydin ya güzelim

Siz:Ediyorum

Siz:Ama korkuyorum (iletilmedi)

Telefonu kapattım ve uykuya daldım.

Yeşim teyzenin günü başlamıştı 7den 70şe hepimiz Yeşim teyzelerin bahçesineydik. "Nazli kizum bağa bi kahve yaparsun he?" dedi Mehmet amca yani Ömer Ali abinin babası "Yapmam mı Mehmet amcam istemiş. Emir sayarım." Gülerek masadan kalktım ve mutfağa girdim. Hava karanlıktı. Işığı yakmamıştım bahçeden gelen ışık işimi görüyordu. Cezveyi ocağa koyup kahveyi yapmaya başlamıştım ki ensemde birinin nefesini ocağın yanında ise küçük bir kağıt gördüm "Dönme arkanı benim." Yazıyordu. Anonim yanımdaydı şuan. Heyecanlanmıştım ama önüme dönmüyordum. Anlaşmamız vardı bozamazdım. Saçlarımı hafifçe kaldırdı ve sağ omzuma bıraktı. Çenesini sol omzuma yasladı ve derin bir nefes çekti içine. Heyecandan elim ayağıma girmişti. Kahve tam taşacağı an kocaman bir el elimin üstünden cezveyi tuttu ve ocaktan alıp tezgaha bıraktı. Ocağı kapattı sol omzumu öptü daha sonra burnunu boynuma yasladı önce içine derin bir nefes çekti daha sonra tüy kadar ufak bir öpücük kondurdu. Dizlerimi hissetmiyordum. Daha sonra arkamda bir hareketlilik oldu. Tezgaha bir not daha bıraktı "Arkanı dönme gideceğim çünkü" yazıyordu. Başımı salladım. Ben neden konuşmuyordum hiç bir fikrim yoktu... önce boynumdaki nefes daha sonra arkamdaki gölge kayboldu ve kısa bir süre sonra mutfaktan çıktı. Gerçekten arkamı dönmemiştim. Büyünün bozulmasını istemiyordum. Kendime geldikten sonra kahveyi alıp bahçeye çıktım. Yaşlılar ve gençler ikiye ayrılmıştı. Gençler hepsi arka bahcedeyken yaşlılar oldukları yerde duruyorlardı. Mehmet amcaya kahvesini verdim ve arka bahçeye gittim. Fırat abi, abim Defne ikizler Halil ve Hilal, Melis ve Ömer abi çardakta oturuyorlardı. Tek boş yer Fırat abinin yanında olduğu için onun yanına oturdum. Beni okula götürdüğü gün onun anonim olabileceğini düşünmüştüm. Acaba öyle miydi? Şuan az önce boynumu öpen adamın yanında mı oturuyordum. Öte yandan anonim olabilecek 2 kişi daha vardı ki ikiside benim için ihtimal dışıydı. Ama yanılma payı olabileceğinden belli etmedim. Herkes derin bir sohbete dalmıştı benim aklım ise anonimdeydi. Kokusu aklımı başımdan almıştı. Çok hoş ve erkeksi bir kokuydu. Bir an önce eve gidip ona yazmak istiyordum. Heyecandan ellerim karıncalanıyordu "ALOO. NAZLİİ" Birden abimin bağırması ile irkildim "Noldi da?" Sinirle abime doğru döndüm "Ula kime diyrum eve gidiyruk eveee. Aşık midur nedur dediklerumi de duymai" abim kolunu omzuma attı ve beni eve sürüklemeye başladı o sırada Fırat abinin güldüğünü duydum "Ne güliysun ula" dedim çemkirerek. Ellerini teslim olurcasına kaldırdı başımı iki yana sallayıp önüme döndüm ve eve ilerlemeye başladık. Anonim Halil değildi 100% emindim. Bu durumda ya Fırat abi ya da Ömer abi anonimdi...