MAHKUM

15. Bölüm (Melekli Kolye)

Selamun Aleyküm Mahkum Ailesi 🫰
Sizleri ve kurguyu çokça özledim.
Affınıza sığınarak sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

Bedeninde küçük küçük karıncalar yürüyordu, en azından onun hissettiği buydu.
Vücudunu çevreleyen soğuk nefes almasını zorlaştırıyordu. Boğazındaki kuruluğu gidermek adına bir kaç kez yutkundu ama başarılı olamadı.
Uzaktan gelen adım sesleri kulaklarında çınlıyordu
Kimdi gelen?

Çimen göz kendine gel.Lütfen bana bak diyen ses acı çekiyormuş gibiydi.Kendini zorlasa da gözleri karanlığa bir kez daha esir olmayı seçmişti.

****
Bilinci yerine gelmeye başlamıştı.Derin bir nefes aldı.
Son gördükleri beynine üşüşmeye başladı .Gözlerinden yaşlar ardı ardına süzülmeye başladı.
Artık neler olduğunu çözmekte çok zorlanıyordu.
Biri gidip başka biri geliyordu
Ve hepsinin odak noktası olmuştu
Mert kimdi?
Sevdiği adam kimdi artık daha çok merak ediyordu
Yüreği ağzında dolaşmaktan yorulmuştu.
Yanı başında gelen sesle istemeye istemeye araladı gözlerini.
"Ooo uyanmışsın"diyen ses oldukça alaycıydı.

"Aç bakalım gözlerini gül güzeli" derken kısık bir kahkaha savurdu
Azranın ters bakışlarını umursamadan ona ne var dercesine baktı.

"Noldu Mert sana böyle seslenmiyor mu?' Kafasını yana yatırarak kıza baktı .Yalandan bir sevimlilikti bu
" Böyle seslenilmesi hoşuna gidiyor  sanmıştım." Diyerek kocaman bir gülümseme takındı
O kadar eğreti duruyordu ki farkında olsa kendinden tiksinirdi.

En son Mert'in sesini duyduğunu anımsadı.Beyni ona oyun oynamış olmalıydı.Hayal kırıklığına karışmış sinirle
"Sen Mert değilsin"dedi.
Enes'in gülen yüzüne baktıkça midesi bulanıyordu. Ağzına gelen midesinde tek lokma kalmamıştı. Yattığı yerden doğrulup yan döndü.

Zira midesi fena bir durumdaydı.
Tekrar öğürmeye başladı.Midesi olduğu yeri terk etmeye çalışıyor gibiydi. Vücudu titremeye başlamıştı.
Uzun süre aç kalmıştı gördükleri de cabasıydı.
Bin yıl geçse o gördüğü şeyleri unutamazdı.

Enes arkasında kalmıştı yan döndüğü için. Adımlarını duydu. Yanına gelip hafifçe eğildi .Azra karşısındaki yüze dikkatle baktı
Yakışıklıydı
Ama kalbi o kadar kötüydü ki her şeyi maskeliyordu.

Enes tam ağzını açmış bir şey söyleyecekken duraksadı bir şey fark etmiş gibi kalmıştı.
Kızın bileğini hızla tutup kendine doğru çekti
Az önce yüzünde olan gülümsemenin esamesi kalmamıştı.
Sinir ve korku hakimdi yüzünde.

Azra ne olduğunu anlamak ister gibi baktı
Adam donup kalmıştı
Bileğini kendine doğru çekmeye çalıştı.
Çokta başarılı olduğu söylemezdi.
"Bırak beni bırak"diye çırpındı.

"Salak herifler bunu almamışlar"
deyip bir eliyle kızın bileğini tutarken diğeriyle bilekliği hızlıca çekip kopararak almıştı.

Azra canının yandığını artık çokta hissedemiyordu.
Vücudun da zerre güç kalmamıştı.
Hafiften kararan gözleriyle kendini yatağa bıraktı.

Dudaklarından fısıltı gibi dökülen söz Enes'in kulağına çalındı
"Mert ''

***********

Mert sinir küpüne dönmüş halde volta atıyordu. Kafayı yemesine ramak kalmıştı. Sevdiği kız ortada yoktu ve o hala onu bulamamıştı
Kaçıran kimdi bilmiyordu ama asıl hedefin kendisi olduğunu çok iyi biliyordu.

İçindeki öfkeyle elini hızla yanındaki duvara geçirdi.
Acımaya başlayan eli hiç umurunda değildi
Kendi halinde bir hayat yaşayan kızın hayatında fırtına etkisi bırakmıştı.
Pişman mıydı?
Cevap belliydi aslında

Ona yaşattığı şeyler için fazlaca üzgündü ama bu kör olası kalbi atmıştı işte .
Uzun süredir kan pompalamaktan ileri gitmeyen kalbi kuş gibi çırpınmıştı.
Girdiği trans halinden yan odada olan
Yozgat'ın seslenişi çıkardı.

"Abiiiii sinyalin yerini tespit ettim"
Yan odaya koştu
Bilgisayar başındaki Yozgat'a heyecanla baktı .
Yozgat ona döndü
Elini fark ederek endişeyle
"Abi noldu?" diyerek kalkmaya çalıştı.

Mert omuzlarından tutarak gerisin geri oturttu.
"Önemli bir şey değil.
Neresi?"diyerek bilgisayara baktı.

Yozgat onu sinirlendirmek istemediği için tekrar bilgisayara döndü .
"Şimdi belli olacak" deyip bir tuşa bastı.

Ekrana gelen mekanla Yozgat donup kalmış gibiydi.

Mert omzuna elini koyup
"Noldu kızım söylesene" dedi .Fazlaca sabırsızdı. Bir an önce gül güzeline ulaşması gerekiyordu.Kim bilir ne haldeydi bunu düşünmek bile çileden çıkmasına sebep oluyordu.

Yozgat çekingen bir sesle
"Abii" demişti

"Kızım söylesene neresi burası?" diye öfkeyle karışık ses tonuyla konuştu.

"Abiiii" diye tekrar eden kıza sinirle baktı.
"Ne var kızım abi abi söylesene"

Yozgat tekrar" abi "diye mırıldandı
Mert tam şu anda kızın  ne yapmaya çalıştığını anlamakta zorluk çekiyordu.
Zira öfkesinden evreni ateşe vermesine ramak kala sabrını mı sınıyordu.

"Yozgat "diye bağırdı
Yozgat söylemekten başka çaresi olmadığını biliyordu
Ama böylesini o bile tahmin edemezdi

"Abi" diyen kıza sinirle baktı.
Eliyle yüzünü sıvazladı.
Kızı korkutmak istemiyordu
Lakin sabrın s'si bile onda kalmamıştı
Derin bir nefes alarak sakinleşmeye çalıştı.

"Yozgat söyle abicim. Bak inan bende sabır falan kalmadı
SÖYLEEE"
Sonlara doğru sesi istemsiz yüksek çıkmıştı.

Yozgat transta gibi ekrana bakıp
"Burası bizim hastane"
demesiyle Mert'in başından aşağı kaynar sular döküldü.

*****

Enes melekli kolyeyi eline alıp yere fırlattı.
Bayılan kız şuan umrunda değildi.

Son anda Mert demisti Azra .
Bu bilekliği Mert aldıysa normal bir bileklik olamazdı .Üzerine basıp ayağını sağa sola döndürerek iyice ezdi.

Parçaların arasında gördüğü parlamayla yanılmadığından emin olmuştu.
Eğilip GPS i aldı . Göz hizasına getirerek sağa sola çevirirken baktı
"Tamda tahmin ettiğim gibi' diyerek odadan çıktı.
Acil haber vermeliydi
Mert kızı kaçıranın kim olduğunu öğrenmemeliydi.

Güvenlik odasına girip telefonunu çıkardı.
Numarayı çevirip ahizeyi kulağına yaklaştırdı.
Karşı taraftan gelen" Alo" sesine tam cevap verecekken ensesinde hissettiği soğuklukla korkuyla arkasına döndü.
Karşısındakinin telefonu işaret etmesiyle kapama tuşuna bastı.

Ve bölüm sonu
Bölüm hakkında görüşlerini yorumlara mutlaka bekliyorum.💖