MAHKUM

Nabız(2.Bölüm)

Nabersiniz gençlik😊
Iyi okumalar dileyip kenardan kaçıyorum🌼🍃

****

Azra'nin tekrar çırpınmasiyla
Sakin ol küçük"dedi sesi bir hayli sinirli çıkmıştı.

Azra derince yutkundu,gözleri adamın kömür karası gözlerine gitmişti.

Adamın gözleri karanlık bir kuyu misaliydi.Bakışlarını zar zor adamın gözlerinden çekip omzuna çevirdi.

Benden ne istiyorsun?"derken sesinin titremesine engel olamamıştı.

Adam yorgunlukla bir iç çekti.
Işleri sarpa sarmıştı ve şu an başı beladaydi.Kıza zarar verecek değildi ama evden çıktığı gibi tepesine bineceklerini biliyordu.Bir çıkış yolu bulana kadar burdan çıkamazdı.

Sakin ol çimen göz"dedi kızın yeşilin en güzel tonu olan gözlerine bakarken.

"Sana zarar vermek gibi bir niyetim yok ama şu an buradan çıkarsam ölümle burun buruna gelirim.Birini bile bile ölüme göndermek istemezsin değil mi?"
derken sesi anlattıklarının ciddiyetini ortaya koyuyordu.

Azra ellerini adamın sert göğsüne koyup gücü yettiğince itekledi.Aksi halde kalbi olduğu yerde can verecekti.Adamın yakınlığı ve boynuna pervasizca değen nefesi onu etkilemişti.Ya da ne olduğunu o da kestirememisti.

Adamin ya boşluğuna denk gelmişti ya da bilerek izin vermişti.Yoksa azra'nin bu cusseyi yerinden oynatması pek olağan değildi.

Tamam"derken sesi bir hayli sakindi.Sanki az önce korkudan kalbi duracak kıvama gelen o değil gibi.

Belliydi adam birisinden veya birilerinden kaçıyordu.Belki bir hırsızdı belki de bir katildi bilemezdi ama adam ona zarar vermek istese şimdiye kadar çoktan yapmış olurdu.

Birini bile bile ölüme göndermek onluk bir hareket değildi.

Ismin ne ?"diye sordu azra en azından soru sormasinin bir sakıncası olmazdı herhalde.

Sonuç olarak evinde bir süre de olsa durmasına izin vermişti.

Kendini göz rengiyle aynı tonda olan koltuga usulca oturdu.
Adama eliyle diğer koltuğu göstererek oturabilcegini anlatmaya çalıştı.O an konuşmak içinden gelmemişti.Pür dikkat adama bakıyordu.

Adam ne demek istediğini anlamış olacak ki koltuğa sakin adımlarla gidip oturmuştu.

Ismini ne?"diye sorusunu tekrar etti.Adamın cevap vermeye pek niyeti yok gibiydi.

Bilmesen daha iyi olur"dedi sert sesiyle.

Sert sesi azranin korkuyla titremesine neden olmuştu.

Ama inatçı yanı korkulu tarafına oranla daha ağır basıyor olacak ki tek kaşını kaldırıp sorunu yineledi.

Adamın yine kızacağını düşünüyordu ama hiçte öyle olmamıştı.

"Ismim se-"deyip bir süre duraksayan adama anlamazca baktı.

Adam boğazıni temizleyip yeniden konuşmaya başladı
Ismim mert."dedi kendinden emin çıkan ses tonuyla.

Peki mert kimden kaciyorsun?"demesiyle adamın kararan cehresine korkuyla baktı.Yanlış bir soru sormuş olmalıydı.

Adamın gerilen yüzü ve daha çok kararan gözlerine baktı.

Merak iyi değildir can alır"deyip ona korkuyla bakan kıza göz kırptı.Amacı korkutmak değildi ama tanımadığı bir kıza herşeyi anlatacak değildi.

Pe-peki"diye kekeleyerek konuşan kızla derin bir iç çekti.Oturduğu koltuktan kalkıp kendini camın önüne attı.

Korkma sana birşey olmayacak birazdan çıkarım.Her yeri örtmeye başladı zaten"derken gökyüzüne bakmasıyla adamın ne demek istedigini anlamıştı.

Karanlıktan bahsediyordu adam.Aydınlığı yavaş yavas yutan yerini karanlığa bırakan havadan bahsediyordu.

Kapının çalmaya başlamasıyla kömür karası gözler çimen gözlerle buluştu.

Birini mi bekliyordun?"dedi adam fısıltı gibi çıkan sesiyle.

Kızın kafasını olumsuz anlamda sallamasiyla adamı bir telaş sarmıştı.

En az kendisi kadar kizin da gerilmiş olduğunu fark etmişti.Ikiside olduğu yerde öylece durmuş bir kapıya bir birbirlerine bakıyorlardı.

Azranin telefonu çalmaya başladı o an.Eş zamanlı olarak kapıda ki kişi seslendi
"Telefon içerde çalıyor yani evdesin.Neden kapıyı açmıyorsun azra?"diye soran erkek sesiyle kız olduğu yerde buz kesti.

Adamın kasları bir hayli çatılmıştı.Şimdi tam olarak bittiklerinin resmiydi...

Bölüm sonu...🌼

*Gelen kimdi sizce?

*Gerçek ismini mi söyledi dersiniz?

*Kimden kaçıyor sizce?

Bölüm hakkındaki görüşlerinizi buraya bırakın lütfen.En güzele emanetsiniz...❤