Lief van je

Uitdaging

Veertig zwetende basisschoolkinderen in een bus, na een uitputtende sportdag. Je zou denken dat ze rustig zouden zijn en uitgeput in slaap zouden vallen. Maar dat gold alleen voor Emma, Eva en de gymmeester. Eva nam het ervan door tegen Tom de gymleraar aan te leunen, terwijl Emma langs de stoelen ging, om kinderen van de leuningen te trekken, en streng toe te spreken.

"Ga nou zitten, Lotte!" zei ze, toen Lotte voor de derde keer probeerde om op de stoel te gaan staan. Lotte keek haar boos aan en plofte in één keer neer in de stoel.

"U bent saai, juf!" zei ze brutaal. Emma keek haar strak aan.

"En volgende week spreek ik je ouders bij de ouderavond. Dus gedraag je nog even," zei ze toen, met een knipoog. Lottes gezicht ging van boos naar grijns.

De busrit was niet lang, gelukkig. En toen de kinderen met hun ouders naar huis waren gegaan, zaten Emma en Eva op een muurtje bij de speelplaats nog even na te kletsen.

"Ik denk dat ik met Tom mee ga, zo dadelijk," zei Eva. Emma keek haar aan. Eva bloosde zelfs.

"Hè? Wat? Daar heb ik niks van gemerkt, joh!" Emma keek Eva met open mond aan. "Jij? En Tom?"

Eva knikte. "Ik zal je wat raars vertellen. Ik was op Tinder. En Tom kwam ook langs. Dus, nou ja, ik ga niet liegen, Tom is echt cute. Dus hup, swipe right. Maar, toen kreeg ik ineens een berichtje van Tom. We matchten. En daarom dus." Eva keek heel erg blij. "We gaan vanavond voor het eerst op 'date'."

"Meid, wat Amerikaans van je!" zei Emma. "Jullie gaan uit eten dus?"

Eva zuchte met een glimlach. "Ja, zo zou je het ook kunnen noemen."

"Leuk joh!" zei Emma. Ze wist verder ook niets te zeggen. Het bleef een poosje stil.

"Hee," zei Eva ineens. "Jij moet ook op Tinder gaan. Je leert in ieder geval leuke mensen kennen. En wie weet ...? " Maar Emma schudde haar hoofd al. Dat leek haar niets.

Tom kwam naar buiten en Eva sprong van het muurtje. "Doe het nou maar," zei ze tegen Emma. "Fijne avond!" Emma wuifde het tweetal weg. "Eet ze!"

Thuis, op de bank, met een glas wijn, greep Emma haar telefoon. Eva was uit eten, Laura zou haar wel niet willen spreken, Ruben had avonddienst, ... ze schrok. Ze had verder niemand om te appen. Of te bellen. Ze legde haar telefoon weer weg en dronk het glas langzaam leeg terwijl ze naar de bewegende beelden op tv keek. Na een kwartiertje zette ze het glas maar op tafel, en uit gewoonte pakte ze haar telefoon weer. Ze zocht naar de Tinder-app. Ze kon het in ieder geval installeren, dan hoefde ze er nog niets mee te doen.

Tien minuten later was Emma voornamelijk aan het left-swipen. Het idee dat een leuke jongen haar misschien ook leuk zou vinden en een berichtje zou sturen leek haar niets. Maar mensjes kijken is altijd leuk. Ineens keek ze in een bekend gezicht. Eén van de weinige foto's zonder glimlach. Het was de jongen van de supermarkt. Emma fronste. Tim. Eurgh. Nu wist ze zijn naam ook. Weg ermee. Swipe right. "Neeeee!" schreeuwde Emma. Ze sloot de app en gooide haar telefoon op de bank. Ze keek ernaar met afgrijzen. 'Hoe dom kun je zijn?' vroeg ze zichzelf af. Ze had zoveel leuke jongens naar links geswiped, dat toen ze iemand zag die precies het tegenovergesteld was, dus de andere kant op swipete. Emma vloekte bijna hardop.

Thee. Ze zou even thee zetten en dan toch maar leuke jongens gaan kijken. En meer right-swipen. Dan is de kans groter dat iemand anders haar match wordt, dacht ze onlogisch. 'En je hoeft natuurlijk niet meteen af te spreken. Je kan ook gewoon berichtjes sturen.' Eerst thee.

Na nog een halfuurtje naar leuke jongens gekeken te hebben, was Emma het Tim-incident vergeten. Maar de volgende ochtend bij het ontbijt kreeg ze ineens een berichtje.

"Hoi. We matchen!" Emma keek snel naar de naam. Het was niet Tim, en ze merkte dat ze daar toch wel ongerust over was geweest. Dat was natuurlijk niet nodig, want zelfs als het Tim was geweest, had ze daar niets mee hoeven doen.

Dit was een jongen die ze als een van de laatste leuk had gevonden. Marco. Op zijn foto zag hij er wel wat ouder uit, maar ook heel zelfverzekerd. Met een tropisch strand als achtergrond. 'Wat nu,' dacht Emma. Terwijl ze haar muesli kauwde speelde ze een beetje met de gedachte wat ze terug kon sturen. Maar er kwam niks. Ze at haar ontbijt op, ruimde af en ging naar haar werk.

In de grote pauze vertelde Eva over de leuke date met Tom. Hij was zo aardig, had goede tafelmanieren, had de rekening betaald en haar naar huis gebracht. En alleen maar een kusje gegeven! Emma wist niet zeker of Eva dat nou een pluspunt of en tegenvaller vond. "En jij? Hoe was jouw avond? Nog gekeken naar Game of Thrones?" Eva stopte een druif in haar mond, een teken dat Emma nu mocht gaan vertellen over haar saaie avond.

"Neuhh, ik heb nu alle afleveringen gezien. Ben er wel klaar mee. Nee, ik ben op Tinder. En ik kreeg een berichtje," zei Emma nonchalant.

"Echt? Laat zien dan!" Eva ging rechtop zitten met een uitgestrekte hand.

"Eh, nee," zei Emma met een lach. "Is mijn berichtje. Ik ga niet meteen een leuke jongen aan jou verliezen! Nog voor ik hem ontmoet heb." Emma grijnsde naar Eva.

"Dus je gaat hem wel ontmoeten?" vroeg Eva enthousiast. Emma bevroor even en kon zich wel voor de kop slaan. Dat was ze zeker niet van plan, maar ze kende Eva.

"Niet meteen, hoor. Maar als het klikt in de berichtjes, dan misschien wel," zei Emma.

"Wat heb je dan teruggestuurd?" Eva was enorm nieuwsgierig.

"Gaat je niets aan," zei Emma verontwaardigd. "Als we een date hebben, dan laat ik het je wel weten."

Eva was zo beleefd om in ieder geval gepast teleurgesteld te kijken dat ze zich niet verder mocht bemoeien met Emma's liefdesleven. "Okay. Maar ik ben je bruidsmeisje, he?"

Emma gooide een druif naar Eva.

------------
Berichtje van de schrijver

Eigenlijk vond ik Eva in dit hoofdstukje interessanter dan Emma. Toch vind ik het leuk om Emma, een nogal verlegen en bescheiden jonge vrouw, een avontuur te laten beleven.