Lief van je

Onbeschaamd

Na een paar dagen was Emma helemaal over Marco heen. Het was ook niet echt iets geweest, besefte ze. Eva was het met haar eens dat het leuk was geweest om een keer mee te maken, maar dat tinder-dating dus niet echt Emma's ding was.

"Voor mij ook niet meer, hoor," zei Eva. Zij had zich helemaal gevonden met Tom. Het was alleen een probleem dat ze op dezelfde school werkten, maar zolang het hun werk niet in de weg stond, zou niemand er een probleem van maken. Eva bekende wel aan Emma dat ze bang waren geweest dat de schooldirecteur hem op het matje zou roepen.

"Want die man is zo conservatief! Hij zou nog kunnen eisen dat we uit elkaar gaan of dat we moeten trouwend!" Eva proestte het uit bij het idee.

Emma moest ook lachen, want het was waar: de directeur was hopeloos ouderwets.

In de lange lunchpauze, terwijl Emma een geschiedenisles voorbereidde, ging haar telefoon met een pingetje. Een bericht. Met een foto. Van haarzelf. Slapend en naakt. Ze ademde verschrikt diep in en keek naar de afzender. Groeten van Sheik. En dat nummer kende ze niet. Ze sloot het berichtje snel, voor iemand over haar schouder meekeek. Ze had vast een rood hoofd. Ze dacht snel na, haar gedachten tolden door haar hoofd. De enige die haar op die manier had kunnen fotograferen was ... Marco. Haar schaamte ging over in boosheid.

Voor ze kon bedenken wat ze moest doen, kreeg ze een nieuw berichtje. "Stuur meer foto's van jezelf." De schoolbel ging. Emma probeerde zich te concentreren op haar geschiedenisles. Maar dat was moeilijk. Ze snapte niet wat er gebeurd was.

Toen ze 's avonds thuiskwam was ze het voorval bijna vergeten. Maar dat duurde niet lang. Voor ze ging slapen kwam er een nieuw berichtje van 'Sheik'.

 "Ik wil meer foto's van je. Als je ze niet stuurt, stuur ik deze naar je baas!"

Emma was verbaasd. Zou Sheik echt weten waar ze werkte? Was het Marco die een grap uithaalde? Ze vroeg zichzelf af of het verstandig was om te antwoorden. Net toen ze haar telefoon wilde uitzetten en wegleggen zodat ze er niet over na hoefde te denken, kwam er een berichtje binnen op Tinder. Misschien Marco, die haar zou uitleggen dat het een grap was.

Maar het was Tim.

"Sorry van die eerdere berichtjes. Dat was ik niet. Dat was mijn collega die dacht lollig te zijn. Echt: sorry."

Ze kon wel janken. Was de hele wereld dan bezig om haar belachelijk te maken? Was Tim, of zijn collega, dan Sheik? Of, toch ...? Met een grimmige blik zette ze haar telefoon nu echt uit. Tim kon in de goot zakken en Marco ... Marco moet toch iets met die foto gedaan hebben.

Ze had die nacht moeite met slapen en moest zich bedwingen om haar telefoon niet aan te zetten.

In de ochtend deed ze dat toch, en er waren drie sms-jes van 'Sheik'. En een berichtje van Tim.

"Ik snap dat je me niet wil spreken," schreef Tim. "Maar ik wilde nog even zeggen: leuk dat je in mijn restaurant was. Ik wil best nog een keer voor je koken. Ik bedoel: ik nodig je uit om nog eens saté te komen eten, of iets anders wat je lekker vindt, op mijn kosten! Maar dan wel zonder je vriend!"

Ze wilde de berichtjes van Sheik niet lezen. Dus antwoordde ze maar op het bericht van Tim: "Prima. Kan dat vanavond?"

Ze had het nog niet verstuurd of haar telefoon ging over. "Hallo," zei ze tegen het onbekende nummer. Ze had al een gevoel dat ze beter niet had kunnen opnemen.

"Hallo. Waarom stuur je geen foto's?" Het was een rare mannenstem, diep en alsof hij door een handdoek praatte. En een vreemd accent, niet van haar stad. Ze hing meteen op. Nu zette ze haar telefoon uit en gooide ze hem op de bank. Ze zette de tv aan om maar wat geluid te horen en ging zich aankleden om naar haar werk te gaan.