Lief van je

Een avondje uit

Emma wist niet goed wat ze moest aantrekken. In je eentje ergens gaan eten was altijd een beetje raar. Ze stond voor haar kledingkast en keek bedenkelijk van links naar rechts. Geen jurk, want dat voelde echt alsof je je voor een date aankleedde. Dit was geen date. Dacht ze. Het was geen chique restaurant, dus een spijkerbroek kon vast wel. En een lekker t-shirt. Gympjes. Casual en makkelijk. Alsof ze bij een vriend ging eten. Zo voelde het, dacht ze tevreden. Tim was best aardig geweest, ondanks alles. Misschien had ze hem wel geswiped omdat ze dat onbewust in hem herkende: een vriend.

Maar wel een gewone vriend! Gewoon iemand die je wel min of meer kon vertrouwen om geen rare dingen uit te halen. Hij had tenslotte een goede baan, waarin hij de leiding had over de keuken van een restaurant. Dan kun je ook geen rare dingen doen.

Een uur later (okay: anderhalf uur later) stond Emma voor de spiegel en checkte of ze zo de deur uit kon. Haren in een paardenstaartje, t-shirt zonder pastasausvlek en een ietwat te strakke spijkerbroek. Ze hield haar adem in: een spijkerbroek met net genoeg ruimte om haar taille. Ze pakte haar tas en sleutels en ging de deur uit.

+++++++

"Anouk! Is ze er al?" Tim schreeuwde naar de jonge vrouw die net de keuken binnenliep met borden voor de vaatwasser.

Anouk keek geïrriteerd naar Tim. "Nee." Ze was kortaf, want ze had net weer geen fooi gekregen, terwijl het gezelschap wel flink wat wijn had gedronken. Meestal geven die ook echt goeie fooitjes, dacht ze. Ze was enorm vriendelijk en behulpzaam geweest, zeker omdat er een ouder echtpaar bij was, met allemaal vragen over het menu, en de zaak, en van alles. En niks. Niks voor haar moeite.

Ondertussen stond Tim alweer een bord op te maken voor de bediening. Het was druk. Drukker dan hij verwacht had vanavond. Misschien had hij helemaal geen tijd om aan te schuiven bij Emma. Hij fronste zijn wenkbrauwen in frustratie. Pieter danste bijna als een ballerina achter hem langs om van pan naar kom en terug naar pan te huppelen. Pieter kon wel eens een hele goeie chef worden, dacht Tim.

Misschien tijd om hem eens te laten proeven van wat meer verantwoordelijkheid. Bijvoorbeeld een uurtje of zo vanavond. Dan kon Tim naar voren, in het restaurant. Maar eerst zou hij koken wat Emma wilde.

"Ze is er!" Anouk grijnsde naar Tim, die terug grijnsde.

"Wat wil ze?" vroeg hij opgewonden.

"Ja, weet ik veel. Ze is net gaan zitten. Wacht maar even." Anouk zag haar collega Max al naar Emma's tafel lopen en ze moest hem voor zijn.

Emma zat net, toen de aardige serveerster uit de keuken kwam gerold om Max aan de kant te duwen. "Ga jij die tafel maar afruimen, Max. Ik neem hier de bestelling wel op." Max zuchtte en ging aan de slag bij de tafel die nog moest worden afgeruimd.

Anouk glimlachte lief naar Emma. Door alles wat ze van Tim gehoord had had ze wel een beetje medelijden met Emma gekregen. "Wil je eerst iets drinken? Dan kun je nog even rustig nadenken over je bestelling. En geneer je niet, he? Gewoon kiezen wat jij lekker vindt." Anouk gaf Emma de menukaart.

"Oh, dank je, " zei Emma. "Ik wil wel graag een colaatje." Ze mocht Anouk wel. Stiekem keek Emma verder de zaak rond. Misschien dat Tim wel ... Nee, die stond in de keuken natuurlijk. Het was ook druk. Voelde ze nu een lichte teleurstelling?

Tim stond ondertussen door een kier van de deur te gluren. Hij staarde alleen maar naar Emma, waardoor hij niet zag dat Max met 8 borden terug kwam naar de keuken en de deur wilde openduwen. Tim kreeg de deur tegen zijn neus aan, maar gelukkig niet al te hard. Tim hield zijn neus nog steeds vast tegen de pijn, toen Anouk binnen kwam. "Wawilze?" vroeg Tim meteen.

"Geef d'r nou even de tijd, joh." Anouk liep meteen weer terug met een bestelling voor een andere tafel.

"Pieter!" Tim riep zijn assistent bij zich. "Weet je, ik denk dat je toe bent aan iets meer, vanavond. Je hebt vanaf nu de leiding over de keuken."

Pieters mond viel open. Het was meestal geen goed idee om met je chef in discussie te gaan, maar hij stond hier alleen als Chef wegging. Ja, met het meisje dat de glazen omspoelde en later zou helpen met opruimen en schoonmaken. Max stond tegen een muur geleund zijn telefoon te checken.

"Max!" Tim moest hem wel drie keer roepen. "Jij bent nu Pieters assistent in de keuken." Anouk kon het wel alleen aan. Tim liep snel de keuken uit, richting Emma's tafeltje.

"Heeft u al een keus kunnen maken, mevrouw?" vroeg hij met een glimlach. Emma keek op van het menu. Ze glimlachte terug.

"Wat kunt u aanbevelen, meneer?" vroeg ze giechelend. Tim trok een stoel onder de tafel vandaan en ging zitten terwijl hij de kaart uit Emma's handen nam.

"De saté is goed. Maar dat wist je al. Hou je van vis? Want we hebben ook lekkere slibtongetjes met boter. Krijg je ook frietjes bij. Of wat je maar wil. Zeg het maar. Het hoeft niet eens op de kaart te staan." Hij keek haar aan met een grote glimlach.

Emma voelde dat haar hoofd rood werd. Hij keek haar best intens aan. Ze friemelde wat aan haar servet. "Euh ...," begon ze. "Ehm, ik hou wel van vis. Slibtongetjes lijken me wel lekker. Maar ik vind het fileren best lastig."

Tim stond op en zwaaide met de kaart terwijl hij een overdreven buiging maakte. "Geeft niet, mevrouw, ik fileer ze voor u!" Hij liep achteruit terug naar de keuken. "Met friet?" vroeg hij voor hij de deur door ging.

"Met friet!" riep Emma hem na. Max duwde net de deur open, waardoor Tim de keuken inviel. Anouk zetten een glas cola voor haar neer een een mandje met stokbrood en kruidenboter.

"Tim maakt echt hele lekkere slibtongetjes," zei Anouk. "Het is zo'n gave gast. Weet je, het is een wonder dat hij geen vriendin heeft. Ik geloof dat zijn laatste ..."

"Mevrouw! Wij willen afrekenen." Een man aan een tafeltje wuifde naar Anouk.

"Sorry, Emma," zei Anouk en ze liep weg.

Waarom zou Anouk beginnen over Tims vriendin, en of hij er wel of niet eentje heeft? Emma dacht er over na. Misschien dat ze later nog even met Anouk kon praten. Niet alleen over Tim. Maar gewoon omdat Anouk zo aardig was. Ze nam een slok van haar cola en wachtte op haar eten, dat door Tim met liefde in de keuken werd klaargemaakt.

------------
Berichtje van Daenelia

Leuk om Emma er weer eens op uit te sturen. Maar wat bezielt Tim dat hij de stagiaire de keuken laat bestieren? En ook nog op een drukke avond?  Gelukkig kookt Tim wel zelf voor Emma.