My brother's close frıend ||| HYUNLİX

{20} denesek mi bizde?

Seungmin hyungun attığı konuma gelmiştik.
Abimlerin her zaman geldiği bi restoranttı burası.
İçeri girdiğimde gözüm hemen hyunjini aramıştı.
Teras kısmına baktığımda , gözlerim hemen onu bulmuştu. Saçları yeni yıkadığı için hafif nemliydi,Üstünde siyah kapüşonlu, onun üzerinde de ceketi vardı. Neden bu kadar hoş gelmişti gözüme bilmiyordum. Sanırım onu özlediğim içind...

Hayır ya! Ne özlemesi!
Kafamı iki yana sallayıp kendime geldim ve o yöne doğru ilerledim.
Jisung ve jeong da yanımdaydı.
Masalarına gelmemle hyunjinin gözleri beni bulmuştu.
Gözlerini uzun süre üzerimde tutmuştu. Bense sanki hiç etkilenmiyormus gibi tepki vermıyordum.

Abim şaşkın bi ifadeyle bana bakıyordu.

Hyunjin gözlerime bakarak konuştu.

"Felix? Niye geldiniz?"

Soruya bak sanane lan gelirim istediğim gibi!

Hemen jisungu abimin yanına oturtup bende yanlarına oturdum. Jeonginde seungminin yanına geçeceği için mecburen hyunjinin yanına geçmiştim.

"Niye gelmeyelim hyunjin hyung? Jeongin manitasını özlemiş. Seugnmin hyungun yanına gelicekti ,Bizde hepimiz gelelim dedik!"

'Hyunjin hyung 'diye betimlemem herkesin Dikkatını çekmiş olmalı ki garip garip bakmışlardı.
Hyunjin derin bi nefes vermişti. Ve tekrardan bana bakmaya başlamıstı.

Hyunjinin gözleri hala beni süzüyordu. Ahh tanrım daha fazla bakmasın artık. Hyunjin gözlerine sahip çık lütfen. Yoksa bende onun gözlerinde kaybolacağım.

"Evet sevgilimi özledim ve geldikk"

Dedi sevimli bi sekilde jeongin.

Abimin konuşmasıyla hepimiz ona döndük.

"Seungmin senin haberin var mıydı yani?"

Jeongin seugnmin hyungun yanagına öpücükler kondururken , zar zor konusmustu seungmin hyung.

"Yani ben sadece jeonginin geleceğini biliyordum."

Evet seungmin hyung sadece jeonginin geleceğini biliyordu. Ona fazla bise söylememiştik . Zaten bugün asıl gelme amacımız abimle jisungu yakınlastırmaktı. Bunun için Elimden geleni yapacağım.

"E hadi yemekleri söyleyelim."
Dedim gülümseyerek.

Hepimiz menüye bakıp yemeklerimizi seçmiştik. Göz ücüyla yanımdaki hyunjinede bakıyordum. Bunu farketmişti sanırım çünkü piç gibi sırıtıyordu. Ahh tanrım bu çocuk cok sinir bozucu. Bende hemen menüme bakmaya devam ettim.

"Pardon bakar mısınız?"

Hyunjin garsona seslenmişti.
Hepimiz yiyeceklerimiz söylemiştik.

Daha sonra masada bi sessizlik oluştu.
sessizliği bozan ben olmuştum.

"Ee yemekten sonra napalım?"

Hemen abim cevap vermişti.
"Eve gidin siz."

Jeongin dudaklarını büzüp cevap verdi.
"Hayır yaa , biseler yapalım o kadar geldik, sadece yemek mi yiyeceğiz? "

Seungmin hyung konuştu.
"Nereye gidelim sevgilim? Nereyi istersin?"

"Hmm bi düşiniyim..."

Daha saat 4 buçuktu yani baya erkendi. İstediğimiz heryere gidebilirdik.
Jisungun sessizliğini fark etmemle ona yöneldim.

"Jisung senin geçen arkadaşlarınla gittiğin bi yer vardı... neydi ya?"

"Korku evi , korku evine gitmiştik ama cok yorucu ve korkunçtu, bi daha yemez yani."