My brother's close frıend ||| HYUNLİX

19 bizde gidicezz

1. Okul donemi sonunda bitmişti. Garip bi dönemdi. Her duyguyu yaşamıştım . Keşke dönem başındaki kadar mutlu bitseydi . Hyunjinle o mesajlaşmadan sonra konuşmamıştık. Evet üzülüyordum ama en sonki konusmamızdan sonra sinirim daha ağır basıyordu. Biz onla çıkmıştık, sevgiliydik, nası bana "arkadaşımın kardeşi" diye seslenebiliyordu? Beni sadece arkadaşının kardeşi olarak görmediğini biliyordum. Ama böyle demesi çok sinirlendirmişti beni. Ne yapmaya çalısıyorsa artık?

Simdi ise tatildeydik, 2 hafta okula gitmeyeceğim için mutluydum. Tatil için bi plan yapmamıstım. Hatta tüm tatil dinlenecektim.

Saat 9 buçuk gibi uyanmıştım.  Yatağımdan kalktım ve mutfağa ilerledim .mutfağa girdiğimde abim masada oturmuş ,kahvaltı yapıyordu. Onun için erken bi saatti , şaşırmıştım bu saatte kahvaltı etmesine.

"Sen niye bu saatte kalktın hyung?"

Elindeki ekmeği yerken cevapladı.

" sanada Günaydın felix, hyunjinimle dışarı cıkıcaz , digerleride gelicek takılcaz öyle."

Hyunjinim demesiyle gözlerimi devirmiştim.

"Dışarı derken neresi?"

"Ne zamandan beri sana hesap verıyorum civciv? Sanane."

Klasik abim tabikide düzgün cevap vermicekti.
İlla 2 kez sorduracaktı. Gözlerimi devirdim.

"Off abi bi kezde düzgün cevap versen nolur?"
Dudaklarımı büzmüştüm.

O da bunu görüp sırıtmıstı.
"Tamam tamam , aglama hemen, bırazdan spora gidicez sonrada takılırz bi mekanda yemek falan yeriz."

"Hmm anladım."
Hangi mekanlara gidicekler kim bilir?
Aman banane ya ne yaparlarsa yapsınlar. Bende arkadaşalarımı eve çağırırım.
Tam gruba mesaj atıcaktım ki abime bise sormam gerektiğini hatırladım.

Karsına oturup konuştum.

"Hyung , senin beğendiğin bi kız vardı. Noldu onla?"

Sorduğum soruyla gözleri hemen beni bulmuştu.

"Jisung soyledi çoktan degil mi? Herneyse, konuşuyoruz oyle, fena değil iste."

Nası bi cevap bu amk.

"Hiç buluştunuz mu?"

Kafasını iki yana salladı.
"Hayır, buluşmadık. Bu tatilde belki bi plan yapabiliriz."

Yapmaaaa yapmmaaaa
"Ne zaman yaparsın mesela?"

Garip bi ifadeyle bana bakmıştı.
"Neden bu kadar merak ediyorsun sen?"

"Yaa neden meraklı olmiyim ki ? Abim biriyle çıkıyor sonuçta tabiki merak ederim."

"Hmm öyle mi? Ayrıca henüz çıkmıyoruz , konuşuyoruz sadece."

Tamamdır ben cevabımı aldım. En azından çıkmıyorlardı. Hala mınsung için sans var.

Abim kahvaltısını etmiş masadan kalkıyordu.

"Çıkmayın zaten."
Tam çıkarken Dediğimle arkasını döndü.

"Ne dedin?"

"Yok bise yok, hadi sen git hazırlan."
Abim mutfaktan çıkmıştı.

Bende telefonumu açıp jeongla jisungu aramıştım. İkisinide bize davet ettim. Onlar gelen kadar kendime gevrek koyup kahvaltımı etmiştim.

Kapının çarpma sesiyle abimin çıktığını anlamıştım. Beş on dakika sonra zil çalmıştı.
Jeongla jisung gelmişti.