ATTİLÂ İLHAN - Yağmur Kaçağı

Yağmur Kaçağı

Elimden tut, yoksa düşeceğim.
Yoksa, bir yıldızlar düşecek.
Eğer şairsem; beni tanırsın.
Yağmurdan korktuğumu, bilirsen.
Gözlerim aklına gelirse.
Elimden tut, yoksa düşeceğim.
Yağmur beni götürecek yoksa, beni.

Geceleri bir çarpıntı duyarsan.
Telaş telaş, yağmurdan kaçıyorum.
Sarayburnu'ndan geçiyorum.
Akşamsa, eylül'se ıslanmışsam.
Beni görsen belki, anlayamazsın.
İçlenir; gizli gizli ağlarsın.
Eğer ben yalnızsam, yanılmışsam.
Elimden tut, yoksa düşeceğim.
Yağmur beni götürecek yoksa, beni.
(Sayfa 3)

Meraklısına Notlar;
"Yağmur Kaçağı" da, "Pis" gibi, "Üçüncü Şahsın Şiiri" gibi, "Böyle Bir Sevmek" gibi bir kerede yazdığım şiirlerdendir. Ünü büyük. 50 ve 60 yılları boyunca, kimbilir kaç delikanlı, kaç genç kıza bu şiiri okumuş, ya da yazmıştır? Şimdi toplum hayatının yüksek kademelerinde seyreden kişiler, özel söyleyişlerimizde, diğer bazıları gibi bu şiiri de ezberden okumuşlar, ilk gençlik yıllarında sevdalarını bu şekilde ifade ettiklerini söylemişlerdir. Tehlike, şiirdeki duyarlılığın zamanla sınırlanması, yeni kuşakların duyguya yabancı kalması tehlikesi idi. Sanıyorum, "Yağmur Kaçağı" bu tehlikeyi de savuşturdu: son yıllarda birden gelişen Türk hafif müziğinin genç bestecileri, demek ki günümüzün duyarlılığını da yansıtabiliyor. Bu bestecilerden biri, şarkısını ille duyurmak istemiş, vaktim olmadığından bu işi telefonda yapmıştı. (Akil Aksan tarafından fransızcaya çevrilmiştir. Yanlış bilmiyorsam, şiir Yüksel Pazarkaya tarafından da almancaya çevrilmiştir)
(Sayfa 70)