ATTİLÂ İLHAN - Yağmur Kaçağı

Kadınlar Havası

Bir sen değilsin ki, Zeliha da var.
Zeliha'nın; çığlık çığlığa doğurmuşluğu,
Bir baş soğan gibi kırılmışlığı.
Ümmühan da var, bir sen değilsin ki.
Ardemis'in kan kırmızı sarhoşluğu,
Sonra Meliha'nın kahrolmuşluğu.
Bir sen değilsin ki, başkaları da var.
Nehir uğultularıyla içimi dolduran,
Başımı döndüren, yüzümü güldüren.
Memleketimin bereketli kadınları.

Kimileri Isparta'da halı dokuyorlar,
Elleriyle uykularını dokuyorlar.
Bir Hasene yayık dövüyor,
Bir rüzgar Hasene'yi dövüyor.
Zeynep yakasına çiçek takıyor;
Hanım hanım, mevlüt okuyor.
Hâfız hanım, mevlüt okuyor.
Kimileri dersen yorgan topluyorlar,
Hiçbir hâllerine küsur bulamıyorum.
Uyurken açılsam, üstümü örtüyorlar.
Elini yıkasam, havlu tutuyorlar.
İsimlerini bir bir çıkaramıyorum.
Memleketimin bereketli kadınları.

Gözyaşına ekmek bandığınız, Cevriye'dir.
Beyaz beyaz ağlaması, bilmem niyedir.
Bilsem, niye kimileri odun indiriyorlar
Yüzlerini kıbleye dönüyorlar,
Bir türlü yanlarına varamıyorum.
Hatice, nasipsiz keçisini sağıyor.
Huysuz ağa, Hatice'yi sağıyor.
Zühre, Hatice'den sıtmalı doğuyor.
Bunda bir iş var, soramıyorum.
Memleketimin bereketli kadınları.
(Sayfa 45-46)

Meraklısına Notlar;
Hannelise, Maria, Zehra, Suna vs... Bunlar şehirli, hatta yabancı kızlar öyle mi? Aynı günlerde, "Kadınlar Havası"nı yazıyorum, alın size memleketimin kadınları, içinde yaşadıkları ağır koşullar, mutsuzlukları, sömürülüşleri vs...
(Sayfa 78)