ATTİLÂ İLHAN - Yağmur Kaçağı

Fu Hi Çen

Bir kahveye otur muşum, sırtımı cama vermişim.
Bir Çinli gelmiş, herifin surat beş karış.
Paşa paşa uzanıp derhal derdini sormuşum,
Meğer Çin denizinde gemileri barmışmış.
Ufak pirinç tüccarı bey, ufak pirinç tüccarı.

Kahvelerden Mahieu kahvesi, Quartier Latin'de.
Fu Hi Çen'in kaderi, kaderin topa tutarı.
O burda, aklı fikri cehennemin dibinde.
Bileğine zincirlenir gazetenin her satırı.
Le Monde gazetesi bey, Le Monde gazetesi.

Aynalar dedin mi her yanda takım takım,
Fu Hi Çen dedin mi tut ki memleket hastası.
Hele iyi Fransız kızı, ne halt edecek bakalım.
Fu Hi Çen'in sevdalısı, bir tıbbiye talebesi.
Memleket başka şey bey, öpüşmek başka şey.

İki göz hanemiz gözüm ve bir de mutfak,
Pirincin rengi ne renk unutmuşuz ne biley.
Şu örümcek dokuması ola ki, sarı ırmak.
Yaşamak zor da gözüm, hayal etmesi kolay.
Hasır yelkenleri bey, hasır yelkenleri.

Fu Hi Çen dediğin, bir başka türlü sonbahar.
Fu Hi Çen'in kederi, kederin topa tutarı.
Veryansın edip içtik, yarı geceye kadar.
Üstelik Fu Hi Çen ödedi paralaları.
Ufak pirinç tüccarı bey, ufak pirinç tüccarı.
(Sayfa 38-39)

Meraklısına Notlar;
Tekerleme'yle 'Ecriture Otomatique' arası bir şiir. Şiir de adı geçen Çinli, Zenciler Birbirine Benzemez'deki Çinlidir. İkisi de aynı adam. Alliance Française'de tanıyıp, arkadaş olduğum kişi. Çinlilere ilişkin bir sürü önyargıdan kurtulmamı, Çin'i biraz olsun tanımamı o sağlamıştır. (P. Bruveris tarafından Letoncaya çevrildi.)
(Sayfa 77)