විසිතුන්වන දිගහැරුම
ඇතුලෙ ඉන්න හරි අමාරුයි. බෙහෙත් වලින් එන ගඳයි ස(ර්)ජිකල් ගඳට මං ආස නෑ. එළියෙ බංකුවේ මෙහෙම ඉඳගෙන ඉන්න එක සනීපයි. නිදහසේ හුස්ම ගන්න,අහසේ තරු බලන්න. නුරා ඔයාට සිංදුවක් කියන්න පුලුවන්ද .
මන් තනිවම යන්නම් තව දුර
දෑස හුරු හින්දා..
පපුව තනියට දැනෙන හැමවිට ඔය
දෑස මම හෙව්වා..
අදුරේ පාට ගෑවුනේ
සිහිනේ පාව යාවුනේ
සිහිනේ පාට සේදුනේ
තනි වීමා..
දෑසින් දෑසම මිදුනේ
අපෙ හිත් අපිවද හෙව්වේ
ඔය තුරූලේ දැවටී ඉන්න හිතෙනවා..
වැස්සක තනිවම තෙමුනේ
දුක නෑ කවුරුත් දන්නේ
හුස්ම දැනෙන දුරක ඉන්න හිතෙනවා..
දවසක දැනේවී - තනිවම හඩාවී කදුලුත් හඩාවී...හඩාවී...
අහගෙනද ඉන්නේ රන්දු ඔයා..
හ්ම්....ඔයා දන්නවද නුරා මිනිස්සුන්ට රෑට තනිකම වැඩියෙන් දැනෙන්නේ ඇයි කියලා.
නිහඬයි,අඳුරුයි, නිසංසලයි.
නිහඩ හැමතැනම තනිකම දැනෙන්නෙ නෑ නුරාද්. ඔයා දන්නවද මම විශ්වාස කරනවා හඳේ හාවෙක් ඉන්නවා කියලා.
හඳට කොහෙන්ද හාවෝ ඒවා රසාස්වාද වලට විතරයි.
ඒක තමයි. ඉන්නේ එක හාවයි. මිනිස්සුන්ටවත් එයාගෙ වර්ගයේ අයටවත් ලං වෙන්න බැරි තරම් ඈතක තනි වුන එයා.. එයාගෙ තනිකම හැම රෑකම පතුරනවා. ඉතින් මිනිස්සුන්ට රෑට තනිකම වැඩියෙන් දැනෙන්නේ ඒ නිසා.
ම්ම්ම් ඇත්ත වෙන්න පුළුවන්.
දන්නවද නුරා මම අහල තියෙනවා මිනිස්සු මැරුණම තරු වෙනවා කියලා..
මං පුනරුත්පත්තිය විශ්වාස කරනවා.
හොඳ මිනිස්සු තරු වෙනවා වගේම නරක මිනිස්සු හොල්මන් වෙනවා.හොඳ හොල්මනුත් ඉන්නව. දෙගොල්ලොම රෑට එන්නේ ඒ නිසා වෙන්න ඇති.
එහෙම නම් පොඩී.. මම මිනිස්සු තරු වෙනවට වඩා හොල්මන් වෙනවට කැමතියි.
YOU ARE READING
උණ පත්‍ර
Non-Fictionමිත්‍රත්වයද ආදරයද වටිනා කමින් වැඩි.යාලුවෝ දෙන්නෙකුට පෙම්වතුන් වෙන්න පුලුවන් නම් ඇයි පෙම්වතුන් දෙන්නෙකුට යාලුවෝ වෙන්න බැරි.ආදරේ කරන කෙනාටම ආදරේ ප්‍රකාශ කරන්න අවස්තාවක් හැම වෙලාවෙම ලැබෙනවද.ඒකපර්ශවික ආදර කතා වලට සතුටුදායක අවසනයක් නැද්ද.කවදාවත් කිසි දෙය...
