24

17 3 0
                                    

විසි හතරවන පත්‍රය

නැවතත් සොහොන්කොත දෙස හැරුණු විට දුටුවේ එකිනෙකා සමග කෙළිදෙලෙන් සිටින සත් මිතුරෝය. අවසානයේ උණ පඳුර තුළින් ඇසුනේ සිනා හඬවල් පමණි. සතුට මුසු ව ආ මදනලේ පහස විඳිමින් කනත්තෙන් එළියට ආ ඔහු තම ගමන ආරම්භ කළේය.

හොඳයි මෙච්චර වෙලා ඉතින් අපි ඇහුවේ කනත්තක තියෙන උණ පඳුරක් කියපු කතාව. මේක මගේ අලුත්ම වගේම පලවෙනි සිංහල නවකතාව. ඔයාලට මේ ගැන දැනගන්න දේවල් තියෙනවද?

මම වර්ණ පත්තරෙන් 'පොතකින්' කියන ආර්ටිකල් එක කරන නිහාරිකා තරුන්දි. මිස්ට ධනූර් මේ පොතේ තියෙන විස්තර,සිද්ධි, ලොකේෂන්,වගේ දේවල් ගැන සැලකිලිමත් උනාම මේ කතාවට යම් කිසි සත්‍ය පසුබිමක් තියෙන බව පේනවා.

ම්.....ඔව් මේක ඇත්ත යාලුවෝ හත්දෙනෙකුගෙ ඇත්ත කතාවක් පදනම් කරගෙන ලියපු එකක් තමයි.

එතකොට මිස්ට ධනූර්

මට ධනූර් කියන්න 

ඕකේ ධනූර් ඔයාට එහෙම සත්‍ය කතාවක් පදනම් කරගෙන ලියන්න කලින් ඒ ඒ අදාල අයගෙන් අවසර ගන්න ඕන වුණේ නැද්ද?

ගන්න ඕනේ උනා ඒත් ඒ අය හැමෝම අද නෑ. ඉතින් එයාලගෙන් අවසර ගන්න පුළුවන් තැනට ගිහින් මම අවසර ඉල්ලුවා. එයාලා මට අවසර දුන්නා. අවසරය තමයි මම අද මෙතැනට ආපු හැමෝටම බුක්මාර්ක් එකක් විදිහට දුන්නෙ. වේලුන උණ් කොළයක්. ඒක තමයි මට ලැබුණු අවසර පත්‍රය. උණ කොළ ටිකක්.

________________________________________________________________________________________________________________________

කවුද ඒ හාරිකාව නිකං ඒ ලෙවල් පේපර් එක හදන්න කරුණු එකතු කරනවා වගේ නේ. අම්මා මගේ කොල්ලා පව්. එයා එක්ක ආව කෙනා නේද අර ඉන්නේ.අඩේහ් සිදුහෝප් කොල්ල නේහ් 

හායි 

හායි....

මොකො මෙතන තනියම

මෙතන හොඳයි. මුහුද පේනවා මෙතනට. මම මුහුදට ආසයි. අයියා ඔයාලා ඕපනින් එකට නියම ලොකේෂන් එක තෝරලා තියෙන්නේ. 

ලොකේෂන් එක තේරුවේ මම. මමත් මුහුදට පට්ට ආසයි. මම යුවිත්. යුවිත් දළනිදු.

මම සිදු ප්‍රාර්ථන.

හහ්...

ඇයි හිනා වෙන්නේ ඒකේ හිනා වෙන්න දෙයක් තියෙනවද අහ්..

උණ පත්‍රحيث تعيش القصص. اكتشف الآن