Gdzieś między życiem a śmiercią

Rozdział II: Nadzieja

Ghost wpada na krzesło przy biurku, rzucając na stół dwie teczki. Jednym z nich był raport sierżanta, który musiał przejrzeć i zatwierdzić przed przesłaniem Price'owi, a drugim...
Drugim były akta osobiste Soapa. Technicznie rzecz biorąc, nie miał już na to pozwolenia, ale Price zostawił go na biurku obok raportu, a Ghost stwierdził, że nie zauważy, jeśli zniknie na kilka godzin.

Poza tym… miał to przeczytać przed misją. W przeszłości po prostu go to nie obchodziło.

Ghost otwiera plik i natychmiast zostaje powitany zdjęciem Soapa. Jest młodszy i najwyraźniej powstrzymywał się od uśmiechu do zdjęcia.
Johna „Soapa” MacTavisha. Jakimś cudem Ghost nie może pojąć, dlaczego ten ognisty sierżant ma takie samo imię jak kapitan.

Reszta pliku jest dość standardowa. Urodzony w Szkocji (w mieście, o którym Duch nigdy nie słyszał), lat 27, zaciągnięty do wojska w wieku 16 lat. Robi się ciekawiej, gdy dociera do sekcji Revenant.

Albo cokolwiek, co z tego zobaczy. Jego Żniwa, jego pierwsza śmierć, są całkowicie zaciemnione. Jego moce wymieniają odporność na eksplozje i tworzenie, ale inna linia jest cenzurowana. Ghost czuje się oszukany w kwestii informacji – ilość biurokracji wokół Soapa byłaby niepokojąca, gdyby nie to sprawiło, że był bardziej zaintrygowany.

Dość szybko przegląda swoje poprzednie misje, nie spodziewając się, że wiele z nich pozostanie bez cenzury. Chłopak przed śmiercią był w SAS, raporty to praktycznie solidny blok czarnego atramentu.

Ghost kontynuuje przeglądanie raportów medycznych, z całkowitym zamiarem pominięcia ich również i przeglądania, i przeglądania, i przeglądania…

Lodowata dłoń chwyta go za gardło. Marszcząc brwi, powoli odwraca się do tyłu.

Uczucie zamrożenia utrzymuje się, gdy zaczyna czytać. 4 lata temu misja w Austrii. Narażenie na eksplozję termitu, brak trzech palców i utrata funkcji motorycznych lewej nogi. 11 miesięcy temu wypadek C4, brak prawego ucha, oka i większości gardła. 2 lata temu wybuch granatu, ogromne uszkodzenia wątroby i żołądka.

Przeglądając wszystkie zapisy, Ghostowi zajęło chwilę uświadomienie sobie, że nie odnotowano w nim żadnych procedur medycznych. Co oznacza, że Soap nie otrzymał żadnego.

Zamknął teczkę.

Zaczęło w nim narastać coś innego niż lodowaty horror, który początkowo odczuwał. To była wściekłość.

Osobista teczka zostaje odrzucona, a Ghost skupia się na raporcie z misji. Prawidłowy. Być może rzuci to więcej światła na to, do czego zdolny jest Soap, bo szczerze mówiąc, w tej chwili nie może już znieść myśli o tym, ile szkód poniósł sierżant.

Raport jest dobrze napisany, jak każdy inny raport żołnierza w randze Soapa. Ghost lubi widzieć, jak kompetentny był Soap, sprzątający pokoje z zawrotną szybkością. To, co przykuwa jego wzrok, to przyczyna eksplozji w magazynie.
Nigdy nie doczekał się odpowiedzi na to pytanie…

Jak się okazuje, Soap został zauważony. Ale według raportu to nie wróg aktywował materiał wybuchowy. Nie, Soap zrobił to sam. Jako powód podano „szacowane ryzyko dla Bravo 0–7”.

…Soap myślał, że jest w niebezpieczeństwie?

Ghost męczy się z myślami, próbując zrozumieć dlaczego. Myślał, że Duch jeszcze nie oczyścił trzeciego piętra? Czy on myślał… że zaalarmują wsparcie?

I postanawia… wysadzić się w powietrze.

Pospiesznie podpisuje dokument i chwyta obie teczki. Tyle informacji, brakujących, zaciemnionych, biurokracja uniemożliwiająca mu zrozumienie. Duch już dawno nauczył się, że nie będzie, nie jest w stanie wszystkiego zrozumieć, rozkazów z góry, aby nie być kwestionowanym. Ale nigdy nie przeszkadzało mu to bardziej.