Gece'nin Dokunuşu

Özlem

Benn
hoşbuldumm:)))

Benim hikayem bambaşkaydı. İlk aklıma gelen şeyin olmamasını dileyerek konuştum.

"Buyrun komutanım"

Bana bir komutan edasıyla kızım dediğini diledim binlerce kez içimden. Kafamın karışıklığından sebep olduğum yerde albayın suratını bakıyordum. Konuşmamasını susmasını istedim.

Albay

"Kızım ben senin babanım"

"N-ee"

"Nasıl babamsın ama"

Albay

"Tek tek herşeyi anlatıcam"

Gözlerimden yaşların akmasıyla göz yaşlarımı silmek için elini uzattı.

Geriye çekilmemle adeta başından kaynar sular aşağı döküldü.

"Nasıl yani o adam benim babam değildi ve ben yıllarca boşuna mı hayatımı kararttım orada"

Albay

"Öyleydi kızım öyle ama"

Göz yaşlarımın hızlanmasıyla sözünü kesip durdurdum.

"lütfen gidermisiniz yanlız kalmak istiyorum"

Ve gitmelerini beklemeden merdivenlere doğru ilerledim.

Nereye gittiğimi bilmiyordum. Ama gidiyordum işte. Yaralarım acılarım iyileşicekmişcesine gidiyordum. Belkide beni bulamıyacaklarını düşünüyordum orada.

Daha önce bir kere yanından geçtiğim fakat oturmadığım dağlara bakan banka geldim.

Oturdum ve düşündüm.

Belkide klasik beni öldü gösterip tutsak etmişti o manyak ama bulabilirdi. Albaymış sonuçta.

Aklıma gelen düşünceyle dahada ağlamaya başladım.
Dağlara doğru tüm dünyaya duyurmaya çalışırcasına bağırdım.

"Benim babam kötü biri değilmiş Türk Askeriymiş"

Hıçkırıklarım eşliğinde ağlıyordum.

Çocukkenki kötü anılarım aklıma geldikçe ağlıyor babamı albayı düşündükçe hem ağlıyor hem gülüyordum.

Hem mutlu hemde üzgündüm.

Çocukluğum gittiği için üzgün babamı bulduğum için mutluydum.

Yanıma birinin oturmasıyla irkildim.

Fırat Abiydi.

"Nasıl buldun beni ya"

Fırat Abi

"Yalancıktanda olsa abinin kızım ben seni bulmazmıyım"

İç çektim ve içime içime konuştum.

"Bulursun"

Fırat Abi

"Anlat İzgi yengenden izin aldım sabaha kadar dinlerim seni"

"Gitseydin abi sen bende elbet giderdim eve zaten"

Fırat Abi

"Eminim gelmeseydim sabaha kadar burda gözünü kırpmadan durur gün doğumunu izlerdin."

Kısa sürede nasıl biri olduğumu hatta sonraki hareketimi dahi ezberlemesi, biliyor oluşu beni mutlu etmişti. Önemsendiğimi bilmek güzeldi.

"Çocukluğum elimden gitti. Travmalarım oluştu. Harp okuluna piskolojim yüzünden giremem diye korktum abi o kadar etkilenmiştim. Babam diye bildiğim o adam ilk doğduğum andan sonra bile belkide bana işkence yaptı. Küçücük bedenimden bir çok kez yanık kokusu geldi. Çünkü bile isteye derimi yakan adam babam bildiğim adamdı.En çokta koyan şey hani o adam bir terör üyesi ya kafam yerinde olmasaydı bir şekilde benide alsaydı yanına şimdi kardeşim dediğim insanlara kurşun sıksaydım ya ne olurdu abi. "