Gece'nin Dokunuşu

Kardeşlik

Selamm

Karşımda Kartal timinin komutanı vardı.  Adını dahi bilmediğim ama simasını tanıdığım kişi meğersem benim abimmiş ama benim haberim yokmuş.

"Abim misin sen benim"

Batın

"Abinim fıstığım"

Dünyanın en güzel kelimesi bu olabilirdi.

Benimde bir abim vardı ya.

Hiç birşeyi umursamadan direk abime sarıldım. Bu tepkimi beklemiyor olaki şaşırmıştı. Hemen sırtıma kollarını sardı ve bekledi.

Ardından yanımda bir beden daha hissetmemle babamında geldiğini anladım.

"Biraz kızgınım size"

Babası

"Haklısın kızım özür dilerim daha önce o itin elinden seni alamadığım için"

Batın

"Aman be hiç kasvete gerek yok şuan"

"Evet ya"

Batın

"Kardeşimi buldum benden daha mutlusu varmı ya"

"Varr benn"

Hep birlikte mutlu aileler gibi kahkaha atmıştık.

Mutluluk

Harp okulunu kazandığımda,
Rütbe aldığımda,
Ve
Her görevden sağ salim döndüğümüzdeki

Nadide duygu.

Batın

"Üsteğmendin dimi kardeşim sen"

"Üsteğmen İzgi Alev emret komutanım " dedim dalgasına

Batın

"Ben senden rütbelimiyim şimdi ay canım kardeşim emirleri artık benden alırsın"

"Bir istihbarat la dağa çıkmama bakar be abicim :)"

Dedim ve göz kırptım.

Babam abimin kafasına hafiften vurup konuştu.

Babası

"Bende senden rütbeliyim eşşek sıpası ayağını denk al ses etme kızıma"

"Babam işte ya"

Ağzımdan çıkan kelimeye şaşırmıştılar. Bu kadar çabuk kabullenebilme ihtimalim akıllarında yoktu Yılların özlemiyle pat diye söyleyesim gelmişti.

Batın

"Abisinin gülü ya aynı anneme benziyorsun"

Burukça gülümsedim anneme benziyormuşum.

"Fotoğrafını gösterirmisin?"

Cevap vermeden babam direk arka cebinden cüzdanını çıkardı.
Vesikalık bölümünde hem bir bebek fotoğrafı hemde bir kadın yani annemi çıkardı.

Fotoğrafları bana uzatınca güldüm. Ama öylesine mutluluktan değildi işte.

Kendimi annemin yanında düşününce gerçekten çok benziyormuşum.
Onunda benim gibi kumral hafif dalgalı saçları  ela rengi , küçük ama çekik gözleri varmış.

Bebek fotoğrafına bakmaya başladım.

"Bu kim?"

Abim gülüp cevap verdi.