"မကၡရာ ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ"
"မသိဘူး အတန္းၿပီးေတာ့ ရာဇာေခၚသြားတယ္"
"အဲ့ေကာင္ကလာေခၚေတာ့ မကၡရာကေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္သြားတယ္ေပါ့"
"ေအး"
"မင္းတို႔ကလဲဒီတိုင္းၾကည့္ေနတယ္ေပါ့"
"ဟ! ဒီတိုင္းၾကည့္မေနလို႔ဘယ္လိုၾကည့္ရမွာလဲ ရာဇာက ငါတို႔နဲ႕သာသိပ္မေပါင္းတာ မကၡရာနဲ႕က ေက်ာင္းထဲကခင္လာၾကတာကို"
"အဲ့တာေတာ့ အဲ့တာေပါ့ အခုကအတန္းေတာင္ျပန္စေတာ့မယ္ ေရာက္မလာေသးလို႔ေျပာေနရတာမဟုတ္လား"
"ေအာ္ ေအးပါ"
ေက်ာ္သူရပိုင္ဆိုတဲ့ေကာင္ မကၡရာကိုမေတြ႕တာနဲ႕ ေသာက္ပိုေတြလုပ္ေနျပန္ၿပီ။ အဲ့တာေၾကာင့္ ပိုင္စိုးခန႔္ကေတာင္ မကၡရာကိုရာဇာေနာက္မလိုက္သြားခင္ေသခ်ာစဥ္းစားဦးေနာ္ဆိုၿပီးစေနာက္ေနေသးတာ။
"ဟိုးမွာလာၿပီ မင္းေမွ်ာ္ေနတဲ့သူႀကီး"
မကၡရာဆိုတဲ့ေကာင္လဲ လာပါေစဦးေတာ့ကြာ။ မဟုတ္ရင္ အလကားေန မဆိုင္သူေတြကၾကားထဲကအရစ္ခံေနတာ။ စာေတြကခက္ရတဲ့အထဲ ဒီႏွစ္ေကာင္ကတစ္မ်ိဳး။
"ဘာလို႔ငါ့ကိုဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတာလဲ!"
"အာ လန႔္လိုက္တာကြာ မင္းကလဲ ဒီတိုင္းမင္းျပန္ေရာက္လာၿပီပဲဆိုၿပီး ရိုးရိုးသားသားၾကည့္တဲ့ဟာကို"
"ဒုန႔္း!"
ေအး။ ပြဲေတာ့ပြဲပဲ။ ဒီေန႕ မကၡရာေရာ ေက်ာ္သူရပိုင္ေရာဘာျဖစ္ေနၾကတာပါလိမ့္။ ေက်ာ္သူရပိုင္ကလဲ မကၡရာျပန္ေရာက္လာေတာ့ သူမဟုတ္သလိုနဲ႕ သူ႕ေနရာသူျပန္ထိုင္၍ စာကိုငုံ႕ၾကည့္ေနသည္။ မကၡရာကလဲ သူ႕ကိုဝိုင္းၾကည့္ရေကာင္းလားဆိုၿပီး စိတ္ဆိုးၿပီး သူ႕ထိုင္ခုံကိုအၾကမ္းပတမ္းဆြဲကာ သူ႕ေနရာသူထိုင္ကာၿငိမ္သြား၏။
ထိုအခ်ိန္ မင္းေသြးက မကၡရာ၏လက္တြင္ တစ္ခုခုကိုျမင္လိုက္ပုံရ၍...
"ေဟ့ မကၡရာမင္းလက္ကိုျပစမ္း"
"အာ့!"
"မင္းေသြး! ဇြတ္မလုပ္နဲ႕ေလ မကၡရာနာသြားၿပီ"
YOU ARE READING
ᴍᴀᴛᴋʜᴀʏᴀʀ
Romance𝖳𝗁𝗂𝗌 𝗂𝗌 𝗐𝗈𝗋𝗄 𝗈𝖿 𝖿𝗂𝖼𝗍𝗂𝗈𝗇. 𝖠𝗇𝗒 𝗇𝖺𝗆𝖾𝗌, 𝖼𝗁𝖺𝗋𝖺𝖼𝗍𝖾𝗋𝗌 𝗈𝗋 𝖾𝗏𝖾𝗇𝗍𝗌 𝖺𝗋𝖾 𝖿𝗂𝖼𝗍𝗂𝗈𝗇𝖺𝗅.
