"ေက်ာ္သူရပိုင္ မင္းငါ့ကိုဆြဲလားရမ္းလားလုပ္တာအရမ္းမ်ားေနၿပီေနာ္ မင္းဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲေျပာ!"
"ငါဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲဟုတ္လား တကယ္ေျပာရမလား"
"ေျပာ! ေျပာစမ္းပါ မင္းတကယ္ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ"
"ေတာက္! ဟာကြာ..."
"ဘာမွမျဖစ္ခ်င္ဘူးဆိုလဲ မင္းငါနဲ႕ေဝးေဝးေနေတာ့ ေက်ာ္သူရပိုင္ မင္းလုပ္သမွ်ခံေနတယ္ဆိုတာ ျပန္ေျပာရတာေမာလြန္းလို႔ကြ အေကာင္းမွတ္ေနတယ္မ်ားထင္ေနလား!"
"ဘာ! မင္း! မင္းဘာေျပာလိုက္တာလဲ မကၡရာ"
"ၾကားတဲ့အတိုင္းပဲ ဖယ္! ငါ့ကိုလႊတ္! ငါ့ကိုလႊတ္ေပး အခုကစၿပီး မင္းနဲ႕ငါ သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ေတာ့....အြန႔္! အြန႔္"
ေျပာေလဆိုးေလမို႔ ေက်ာ္သူရပိုင္က မကၡရာဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ မလႊတ္ေပးတဲ့အျပင္ မကၡရာကို နံရံဘက္ကပ္ကာ မကၡရာရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းဇြတ္နမ္းေနသည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့မကၡရာလဲသည္းမခံနိုင္ေတာ့ပါ။ ဟုတ္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေက်ာ္သူရပိုင္လြန္သြားၿပီ။ တကယ္ဆို ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႕ေက်ာ္သူရပိုင္က သက္သက္ျပသာနာရွာေနတာျဖစ္သည္။
ထိုျပသာနာဆိုတာကေတာ့ မကၡရာမနက္ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဒုတိယႏွစ္ကစီနီယာမမတစ္ေယာက္က စာအုပ္ေတြမနိုင္မနင္းသယ္ၿပီး ေလွကားေပၚတက္သြားေတာ့ မကၡရာက ၾကည့္မေကာင္းလို႔ ဝိုင္းသယ္ေပးရာကေန ခလုတ္တိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္လုံးလဲသြားရာ ထိုမမကမကၡရာကိုယ္ေပၚသို႔ေရာက္လာသည္။ ဒါကိုျမင္သြားတဲ့ေက်ာ္သူရပိုင္က ဘာမွလဲသိတာမဟုတ္ပဲ မကၡရာကကူညီေပးတာကိုအသားယူရေကာင္းလားဆိုၿပီး ထိုမမကိုလက္ပါသည္တဲ့။ ဟုတ္တယ္ ေယာက်ာ္းႀကီးတန္မဲ့နဲ႕ ေက်ာ္သူရပိုင္က မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေပၚလက္ပါတာျဖစ္သည္။ ဒါလဲဟိုကတမင္တကာလုပ္တာမဟုတ္ပဲ မေတာ္တဆျဖစ္ရတာကို!
တကယ္ဆို ေက်ာ္သူရပိုင္မွားတာကို သူကပဲေဒါသထြက္ရတယ္ရွိေသးသည္။ ဒါေတာင္မၿပီးေသး လူကိုအတင္းဆြဲေခၚလာၿပီး "မင္းမရွက္ဘူးလား အိႏၵျေမရွိသိကၡာမရွိ လူၾကားထဲမွာဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ" တဲ့။ အံ့ဩပါ့ကြာ။ အိႏၵျေ သိကၡာႀကီးနဲ႕ေနရေအာင္ မကၡရာဆိုတဲ့ေကာင္က မိန္းမႀကီးမို႔လား။ ၿပီးေတာ့ သူမ်ားအကူအညီလိုေနလို႔ ကူညီေပးမိတာကေရာ မကၡရာအျပစ္ႀကီးျဖစ္သြားလား။ တကယ္ျပန္စဥ္းစားမိရင္ မကၡရာဟိုအမအေပၚအားနာမိသည္။ အဲ့အမမွာဘုမသိ ဘမသိ ေက်ာ္သူရပိုင္ လုပ္တာခံလိုက္ရတာ။ ဒါေတာင္လူကိုပဲမဟုတ္ လဲက်သြားလို႔ ျပန႔္က်ဲသြားတဲ့ စာ႐ြက္ေတြနဲ႕ စာအုပ္ေတြကိုလဲ ေက်ာ္သူရပိုင္က တမင္ကိုတက္နင္းလာခဲ့ေသးသည္။ တကယ္ပဲ ဒါကဘယ္ေလာက္ေတာင္ရိုင္းစိုင္းတဲ့ အျပဳအမူပါလဲ!
YOU ARE READING
ᴍᴀᴛᴋʜᴀʏᴀʀ
Romance𝖳𝗁𝗂𝗌 𝗂𝗌 𝗐𝗈𝗋𝗄 𝗈𝖿 𝖿𝗂𝖼𝗍𝗂𝗈𝗇. 𝖠𝗇𝗒 𝗇𝖺𝗆𝖾𝗌, 𝖼𝗁𝖺𝗋𝖺𝖼𝗍𝖾𝗋𝗌 𝗈𝗋 𝖾𝗏𝖾𝗇𝗍𝗌 𝖺𝗋𝖾 𝖿𝗂𝖼𝗍𝗂𝗈𝗇𝖺𝗅.
