Karşımda Benim için yemek yapan bir erkek var hayal gibi gerçekten..hayal etmesi bile o kadar zor olan bir durumu yaşıyorum.
"Ne bakıyorsun anlat bakalım"
"Nasıl bu kadar mükemmel olabiliyorsun ona bakıyorum"
"Abartma alt tarafı yemek yapıyoruz"
"Abartma mı? tanrım..delirmiş olmalısın cidden"
"Hayır" Elinde çırpmış olduğu çikokata sosuna parmağını batırıp jisung'un burnuna değirmişti "Hem sen beni gözünde neden bu kadar büyütüyorsun?" Burnundaki çikolataya şaşı bir şekilde bakan jisung minhoyu oldukça güldürmüştü "Neydi bu şimdik!? ben de sana yapayım da gör" Minho üzerindeki önlükle tezgahın etrafında koşarken bir anda duraksayıp peşinden koşan jisung'u durdurdu
"Ne oldu? korkuyor musun?"
"Hmhm çok korkuyorum" tuttuğu,burnunda çikolata olan çocuğu kaldırıp tezgaha otutturmuştu
"Seni kaybetmekten,sensiz kalmaktan,seni görememekten çok korkuyorum..."
Jisung abisinin ona verdiği bu yükle zar zor ayakta duruyorken minho böyle konuşunca daha da çok korkuyor,tedirgin oluyordu. O an demişti ki keşke abim olmasaydı o zaman herşey daha farklı olurdu,yine de sessiz ol jisung minho için sus ve onun yanında ol demişti kendince
"Ben hiçbir yere gitmiyorum,gitmeye de niyetim yok. Ama senden bana bir söz vermeni istiyorum"
"Söz" Jisung daha lafını bitirmeden minho çoktan sözünū vermişti bile,bu da jisung'u biraz da olsa rahatlatmış ve güldürmüştü.
"Her ne olursa olsun yanımda olacağının,beni asla yanlız bırakmayacağının ve benim hep arkamda olacağının sözünū verebiliyorsun yani?"
"Her ne olursa olsun söz"
Minhoya gülümsedikten sonra sarılmıştı şu an kendisini o kadar çok inandırmak istiyordu ki bu sözlere...
"Hadi şu burnunu sil de bana yardım et"
"Tamam"
☆
"HYUNJIN!" hyunjin'in yere düşmesinin ardından jeongin koşarak yanına gitti ama hyunjin öylece yerde yatıyordu "Hyunjin uyan! özür dilerim off" Ses gelmiyordu jeongin o kadar çok korkuyordu ki çünkü ne olduysa onun yüzünden olmuştu "Hyunjin! özür dilerim uyan lütfen" Jeongin'in çoktan gözünden damlalar akmaya başlamıştı şu an fazlasıyla suçluluk duygusu içerisindeydi "Ben tam bir aptalım! tam bir aptal"
"Aptalsın jeongin..aptal.."
"Değilsin! bağırma dibimde" Jeongin gelen sesle hyunjin'in gözlerinin içine baktı,acıyla yerde kıvranan sevgilisinin bayılmamış olması onu sevindirmişe benziyordu ki hemen boynuna sarılmıştı
"Off öldüm resmen sana birşey oldu sandım!"
"Yok..iyiyim ölme sen"
"Sen iyi olmazsan ölürüm ben..."
"Bak işte oldu mu bu şimdik zalımın oğlu"
"Ay tamam abartmayalım..jisung ile minhoya derken biz onlar gibi olduk"
"Aynen biz devam edelim kavgalı hallerimize"
"Ya sen gerizekalı mısın!? dikkatli olsana biraz amk" Hyunjin kendisine vuran sevgilisine aynı tavırla karşılık vermişti
