Dün gecenin felaketi kabuslarıma da yansıyınca yatağımdan fırlayarak kalktım. Başım ağrıyordu, acilen Jisung'a danışmalıydım. O her şeye çözüm bulabilirdi, çok zekiydi.
___________________
Bugün, 08:08
Jisung... 💬
Çok kötü bir şey oldu 💬💬 Noldu lan
Babam yine yapmış yapacağını 💬
Büyük bir kumarda kaybetmiş 💬
Adamlar kapımıza dayandı 💬
1 ay içinde ödeyeceksiniz diyor 💬💬 Yongbok...
💬 Korkutuyorsun beni
💬 Ne kadar istediler10.000.000 Won... 💬
(Yaklaşık 8.000 Dolar)💬 YUH
💬 OHA
💬 10 MİLYON NEBabam gitmiş dün gece 💬
Eşyalarını falan da toplamış 💬💬 DUR BULUŞALIM HEMEN
💬 SONRA İŞE GİDERİMTamam 💬
10 dakikaya çıkıyorum 💬
Bizim parkın orada olurum 💬___________________
Üstüme aldığım kapşonluyla dışarı çıktığım gibi şehrin ayazı titrek nefesler bırakmama sebep oldu. Güneş doğmak üzereydi, gökyüzü yeni yeni aydınlanıyordu. Şehrin ışıkları hâlâ yanıyordu.
Ellerimi cebime koyup hızlı adımlarla bizim sokağın çocuk parkına vardım. Jisung saatine bakıyordu. Sanırım benim yüzümden işe gecikmişti.
Başını kaldırınca göz göze geldik, tebessüm ederek el salladı. Yanına vardığım gibi sımsıkı sarıldım. Korkuyla ağlamaya başladım. "Şimdi ne yapacağım Jisung..."
Başta şaşkına dönse de ellerimi sırtımda buluşturup "Dur bi' sakin ol. Her şeyin bir çözümü vardır." dedi. Üşüdüğümü fark edince mavi grili atkısını çözüp bana verdi.
Atkıyı kendime sardıktan sonra yüzümü sildim. Daha fazla ağlayamazdım çünkü gözyaşlarım yanaklarımı donduruyordu.
Jisung da sokağın başındaki evimize bakarak düşüncelere daldı. "O piç 10 Milyon Won borca girecek kadar ne oynadı acaba?"
Çenem tekrar titreyince kolumu tuttu.
"Hey hey dur... Sakın yine ağlamaya başlama. Birazdan gitmem lazım."-Parayı bana tanıdıkları süre içinde ödemezsem hepimizi öldüreceklermiş...
-Ne?! 1 ay o miktar için imkansız. Bunun yeni bir borç olduğuna emin misin?
-Hayır, emin değilim. Babamla konuşmayız. Eve sarhoş gelir, öğlene doğru bir şeyler yedikten sonra dışarı çıkar. Bildiğin durumlar zaten...
Birkaç saniye sessizlikten sonra "Aslında benim bir fikrim var." deyince gözlerim parladı, hemen bir adım yaklaşıp koluna sarıldım. "Söyle çabuk."
"Bizim yerde çalışmaya ne dersin?"
Kolundan ayrılıp geri çekildim.
"Bunu yapmayacağımı biliyorsun."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kill Bill | Hyunlix
FanfictionMafya altındaki iki gencin kontrol edemediği karşılıklı duygular onlara nasıl mal olacaktır? ♠️♥️♣️♦️ Kural 1: Düşman ailelere bilgi taşıyamazsınız. Kural 2: Görev sırasında madde kullanamazsınız. Kural 3: Aileniz hariç kimseyle iletişim kuramazsını...