Stop it please, Robbie

Deel 24~ komt goed

Koen POV:
Wanneer ik beneden kom ga ik zuchtend weer op de bank zitten, ik heb nog geen steek wijzer geworden, afgezien van wat hij me een week terug vertelde heeft hij nog niks anders verteld. Alleen dat hij zich niet lekker voelt en ik begin er steeds meer aan te twijfelen of dat niet gewoon de waarheid is, ik moet het er maar is met Roel over hebben.

Paar uur later
Ik lig languit op de bank als ik de deur open hoor gaan, en Matthy en Raoul 2 seconden later de woonkamer in komen lopen. "Hey was het gezellig?" Vraag ik ze waarop ze allebei knikken. "Ja het was zeker gezellig heerlijk dagje gehad. Hoe was het hier?" Vraagt Raoul me terwijl die op de bank komt zitten. "Ehh nouja, moeilijk, laat ik het daar op houden." Zeg ik en kijk hem aan, ik moet even goed nadenken over wat ik wel en niet ga vertellen. "Oh oké dat klinkt niet zo best, kun je iets vertellen of niet?" "Ja kan wel maar, ja moet ff denken over wat ik kan zeggen, zullen we ff naar de tuin dan kan ik het in alle rust vertellen." Vraag ik Raoul wanneer hij knikt, ik kijk Matt ff aan die ook goedkeurend knikt, hij snapt dat ik het eerst ff met Raoul overleg.

"Zo Koen leg het maar uit, wat je uit kunt leggen dan." Zegt Raoul wanneer we langs het zwembad zitten. "Nou kijk het is wat moeilijk maar het begon allemaal prima." Begin ik en leg uit dat we hebben gegamed tot hij naar de wc ging. Ik ga niet vertellen hoe Rob erbij zat, dat kan ik hem niet aan doen. "Nouja ehm het stukje ertussen ligt een beetje moeilijk maar we hebben gepraat, daar komt het een soort van op neer. Maar hij heeft niks losgelaten, behalve dat hij zich niet lekker voelt." Zeg ik en hoor Raoul zuchten, die zin heeft hij ook al 100 keer gehoord. "Weet je wat het is Roel, misschien voelt hij zich echt wel niet lekker, alsin toenstraks vertelde hij het niet geïrriteerd, hij klonk echt oprecht! Misschien is dat wel echt de reden. In verband met wat hij een week geleden vertelde kan het ook wel kloppen, ik zou het wel kunnen begrijpen zegmaar, ook het weglopen en slapeloze nachten. Hij voelt zich door dat gene denk ik gewoon niet top." Ik vertel het een beetje twijfelend, zeker ben ik er ook niet van maar toch zie ik Raoul knikken. "Ja misschien, misschien is dat het wel. Maar ehm laten we hem een beetje in de gaten houden, misschien knapt hij snel weer wat op." Zegt Raoul en staat weer op waarna hij mij een hand geeft en me overeind trekt waarna we naar binnen lopen.

Raoul POV:
Uur later
"Koen wil jij Robbie ff halen boven we gaan zo eten en vindt het wel gezellig hem ff te zien." Zeg ik wanneer ik Koen wat hoor antwoorden en naar boven hoor lopen. 'Ergens hè, ergens heb ik een klein vermoeden van waarom Robbie zich zo voelt en gedraagt, misschien is het wel iets wat Koen veel beter begrijpt als dat hij nu zelf denkt.' Ik wordt weer uit mijn gedachten gehaald wanneer ik Koen en Robbie de trap af hoor komen, ik zet het eten op tafel en ga zelf zitten waarna de rest aanschuift. "Eet smakelijk!" Zeg ik waarna de rest ook iets in die richting terug mompelt met hun monden vol. Even kijk ik om me heen, Robbie lijkt wel iets te zijn opgeknapt, misschien heeft Koen gelijk en komt het snel allemaal weer goed.

Deel 24! Mensen er is iets wonderlijks gebeurd, dit deel is in 1 uur geschreven in plaats van in 1 maand!!!! En ik wil nog door maar aangezien het morgen maandag is ga ik toch maar slapen.

-650 woorden 10 december-