Deel 12~ fout

658 16 0
                                    

⚠️sh⚠️
Robbie POV:
Een hele last is zojuist van mijn schouders gevallen, ik heb het Koen vertelt en hij vindt het oké, hij staat achter me zegt ie. Op één of andere manier voelt het heel goed dat ik dit aan iemand heb vertelt, maar aan de andere kant heb ik spijt, spijt dat ik dit heb vertelt. Ik was gebroken en ik moest het zeggen, maar nu ik weer wat rustiger ben begin ik weer logisch na te denken, dit was een domme fout, een hele domme. Ik was net in paniek en in paniek denk je niet goed na, je doet domme dingen. "Hoe ben je er achter gekomen Robbie?" Koen haalt me door deze vraagt weer uit mijn gedachte, dit moet ik slim aanpakken. "Uhm nouja ik Uhm weet het niet precies, ik denk dat het zo is maar weet het ook niet helemaal zeker dus zou ook kunnen zijn dat ik me vergis. Het is ook pas sinds kort dat ik dit denk dus weet het eigenlijk nog niet." Mijn verhaal komt er hakkelend uit, ik probeer het nu minder erg te maken, te doen alsof ik het eigenlijk nog niet zeker weet zodat hij het misschien niet zo serieus neemt. "Hoe lang geleden kwam het idee dan dat je misschien Uhm homo was." Koen spreekt het wordt homo een beetje twijfelend uit alsof hij het niet durft te zeggen of het erg vindt om te zeggen. "Uhm paar weken." Ik weet het al veel langer maar dit is beter. "Oké, fijn dat je het me wilde vertellen maatje. Kom je naar me toe als er iets is?" Vraagt hij en ik knik. "Gaan we naar beneden?" Vraagt Koen en staat op, echt niet dat ik naar beneden ga ik wil niet ik heb genoeg fout gegaan vandaag. "Nee ik ben moe ik ga even slapen Koen." Zeg ik en hij kijkt me vragend aan maar laat het gaan. "Oké nou slaap lekker maatje, ik zie je straks wel." Zegt Koen en sluit de deur. 'Fucking sukkel dat je bent, kon je je nou niet gewoon sterk houden.' Zuchtend laat ik me achterover vallen op bed, daar gaan de stemmen weer. Waar wakker blijven tot een paar dagen geleden het beste was omdat ik dan de dromen niet had weet ik nu niet wat beter is, stemmen of dromen. 'Jonge doe nou niet zo zielig weet je wel niet wat je die arme Koen wel niet aan hebt gedaan, bij hem huilen als een klein kind, jesus.' '
En dan er zelf niet eens tegen kunnen dat iemand tegen je schreeuwt, echt zwak.' '
En ga is sporten, moet je die buik zien, een varken is nog lichter als jij, dikke!'
Ik druk mijn handen op mijn oren in de hoop dat de stemmen stoppen, maar nee. 'Je weet het, je weet wat je moet doen.' Ja ik weet wat ik moet doen, ik weet hoe de stemmen stoppen. Ik sta op en loop naar de badkamer, ik kijk niet meer in de spiegel, ik kan mezelf niet aanzien, zo dik en lelijk als ik ben. Ik zet het mesje op mijn arm en haal deze en mijn buik weer helemaal open. Daarna draai ik de douche open, zet hem op heet en ga er onder staan. Het brand, overal, maar het moet, ik verdien dit. Ik laat me langs de muur naar beneden zakken en begin te huilen, niet van pijn maar omdat ik boos ben op mezelf. Hoe kon ik hem vertellen dat ik homo ben, tegen hem, tegen k-Koen, hoe dom kan ik zijn om het tegen HEM te zeggen?!

Koen POV:
Ik sluit Robbie's kamerdeur nadat ik met hem heb gepraat. Hij vertelde dat hij homo was maar toen ik er naar vroeg toen hij rustig was deed hij er heel raar over, maar waarschijnlijk vind hij het gewoon spannend om over te praten dus ik heb het ook maar gelaten. Hij zei dat hij moe was, dat wisten we al maar ik denk nu te snappen waarom dat is, waarschijnlijk denkt hij gewoon veel na 's nachts, dat doe ik ook vaak. En hij eet minder, daar wees Raoul me laatst op, maar misschien is hij verliefd, dan eten mensen minder volgensmij. Ik heb nog wel wat dingen die ik me afvraag rondom Robbie maar misschien wilt hij dat later vertellen.

"En? Waar is Robbie? Heeft hij iets vertelt?" Meteen zit Roel rechtop als ik de woonkamer inloop. "Uhm ja hij heeft iets vertelt en dat verklaart een hoop maar kan ik jullie niet zeggen, hij ligt nu te slapen boven." Zeg ik en Roel kijkt opgelucht. "Dus alles is oké?" Vraagt Matthy. "Voor wat ik weet is het oké, maar ja het is en blijft Robbie, je weet nooit wat die nog achterhoud."

Deel 12! Waarom vindt Robbie het zo erg dat hij het Koen heeft vertelt...

-786 woorden 7 december-

Stop it please, RobbieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu