ー Ortak evrende geçen üç kitaptan birincisidir.
..."Başından beri dokunmamam gereken ipleri her zamankinden daha sıkı tutmamı diliyordun; kendini bir an bile düşünmeden ellerimdeki yaraların nasırlaşmasını, bir daha acımamasını."
"Ben bir avdım, öle...
Altımdaki toprağın soğukluğu yeniden sırtımı ürpertti.
Midem ağzıma geldiğinde panik atak geçirdiğimi biliyordum. Uzun zaman olsa da unutulabilecek bir his değildi.
Bir el ateş sesi zihnimde olmasına rağmen kulaklarımı uğuldattı. Üzerime ağır bir şey düştü.
Elim ölecekmişim gibi hissettiren göğsümde, banyoya geri koştum ve art arda öğürmeye başladım. Hiçbir şey kusmuyor, aralarda nefes alabilmek için çabalıyordum.
Görüntü yine silik de olsa Kayra'ydı. O halde kulaklarımdaki ses bu defa neden başka birine aitti?
Aylardır görmediğim bir kabustu bu.
Nefes mi alıyordum, çığlık mı atıyordum belli değildi.
Kayra'nın ayaklanıp bu tarafa geldiğini duyduğumda yüzümü kaldırıp ağzımdan istemsizce çıkan seslerin arasında olduğu kadar "gelme" diye bağırdım. Neler olduğundan haberi yoktu, evden ayrılmadan bir süre önce başlayan kabuslar, ayrıldıktan sonra semptomları tetiklemişti.
Yapayalnızdım, en büyük düşmanımla, zihnimle başbaşaydım.
Aynaya denk gelen yüzüme kayan gözlerim kanlanmıştı. Saçlarım iyice sarıya dönmüştü.
Babamdan aldığım saçlara, yüzüme daha fazla bakmak istemedim. Havası yetmeyen odada da durmak istemediğimden kazağımı giyip, tek zaafımın yüzüne bakmadan koridora çıktım.
Peşimden gelmemesi isabet olmuştu. Yalnız kalmak istediğimde ısrar etmemesi gerektiğini unutmaması hoşuma gitmişti ve buraya gelmemdeki asıl amaç da yalnız olmamı gerektiriyordu.
