Doktor'un ağzından çıkan iki kelime beni rahatlatmıştı.Nermin :"Hamile değilsiniz"
Hamile değilim.
Beynimin içindeki sesleri susturmayı başardığımda buket elimi tuttu.
Buket :"İyi misin ?"
Doğa :"E-evet"
Nermin :"Peki o zaman. İsterseniz çıkabilirsiniz" -deyip odadan çıktı.
Buket :"Kıvanca söylemek ister misin ?"
Doğa :"Hastaneye geldiğimi bilmiyor"
Buket :"Bembeyaz oldun doğa. İyi olduğuna emin misin ?"
Doğa :"Sadece..iyiyim işte"
Buket :"Gidelim hadi"
Ayağa kalkıp arabaya doğru gittik. Hastaneden çıktığımızda yüzüme vuran güneş beni daha da rahatlatmıştı.
Şuan ne hissettiğimi, ne düşündüğümü bilmiyorum. Sadece, yapıyorum birşeyler. Düşünmüyorum.
Arabaya bindiğimizde ellerimi karnımda birleştirdim. Buket bana bakarak arabayı çalıştırdı.
Buket :"Evine mi ?"
Doğa :"Hı hı" -sürmeye başladı.
Ya aslında hamile olmak istiyordum ben. Galiba o yüzden böyle hissiz bir şekilde duruyorum. Belki de, hamile olmak güzel olabilirdi. Hala da olabilirdim. Ama kıvanç çocuk sevmiyordu ve 'şey' demesi beni daha da yaralıyordu.
1-2 saat sonra eve geldiğimizde hiçbir şey demeden arabadan indim. Bukette inicekken onu durdurdum.
Doğa :"Gelme. Sen eve git"
Buket :"Seni yalnız bırakmak istemiyorum ama"
Doğa :"İyiyim birşey yok"
Buket kafa sallayıp üzgünce arabaya geri bindi. Bende anahtarı çıkarıp eve girdim.
Kıvanç galiba salondaydı. Kapıdan hafifçe bakınca koltuğa yaslanmış ve gözleri kapalı bir şekilde oturduğunu gördüm.
Hiçbir şey demeden odaya giderken merdivenden gıcırtı sesi geldi. Lanet girsin.Kıvanç :"Doğa ?"
Doğa :"Efendim ?" -dedim önüme dönüp ona bakarken.
Kıvanç :"Noldu sana ?!" -dedi, koşarak yanıma geldi.
Kıvanç :"Noldu sana ? İyi misin ? Nerdeydin"
Doğa :"İyiyim. Buketleydim"
Kıvanç :"Bembeyaz olmuşsun doğa. İyi değilsin gel şöyle" -ilerleyip koltuğa oturdum. O da yanıma geçip ellerimi tuttu.
Doğa :"Hastaneye gittim. Hamile değilmişim"
Kıvanç :"Ben söylemiştim sana hamile olmazsın diye" -dedi ve hafif güldü.
Doğa :"Yine aynı şeyi yapıyorsun. Hamile olsam da seninle evlenmezdim zaten" -ayağa kalktım.
Doğa :"Sen..çok aptalsın. Bebek ya bu. Şey deyiyorsun ben söylemiştim bilmem ne. Ben ne durumdayım biliyor musun ? İyi misin doğa noldu doğa. Çok merak ediyormuş gibi"
Kıvanç :"Doğa seni seviyorum tamam mı ? Şey dedim diye abartmıyor musun ? Ayrıca ortada çocuk bile yok. Neyi tartışıyoruz biz ?" -o da ayağa kalkmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
THE END
Novela JuvenilDoğa ve Kıvanç. Birbirlerine deli gibi aşıklar. Ölüm bile birbirlerini sevmelerine engel değil. Hayattaki tek amaçları, birlikte mutlu olmak olan bu çift'in ne maceralar yaşıyacak olması merak uyandırıcı. Ha tabi, ay ben okumak istemem, banel bu h...