THE END

6.BÖLÜM : UYUMAK

Kendi evime geldiğimden beri bu koltukta bağdaş kurarak oturuyorum. Saat 22:46. Aslında suan'a kadar kıvançla pek birsey yaşamamışız ya. Temizlik, mutfakta konuştuklarımız, partiler, dün konuştuklarımız.. aslında 7-8 gün önce tanısmıstık, yani, o zamana göre fazla ama ne biliyim iste. Karnım aç ya deyip mutfaga dogru ilerledim. Kendime gevrek yapıp masaya koydum. Bende sandalyeye oturdum ve kaşıgı tam ağzıma dogru götürürken icerden takırtılar geldi. Bismillah. Yavaşça kasıgı bıraktım masaya. Hızlıca telefonumu cıkardım ve polisi aradım. Adresi verdim ve 10 dk sonra geliyoruz sakin olun ve oldugunuz yerde saklanın dediler. Bende dediklerini yaptım ve masanın altına girdim. Telefonumun sesini kıstım ki çalarsa duyup kaçmasın. Bir süre sonra siren sesleri ve fren sesi geldi. Kapıyı biraz zorlansalarda açtılar ve iceri girdiler. Ben korkudan titrerken çenem resmen otomatik olarak titriyordu. O derece korkmuştum.

Kıvanç : "Doğa ? Güzelim nerdesin çık hadi güvendesin"

Kıvancın sesini duydugumda saklandığım yerimden çıktım. Kıvanç beni görünce hızlıca yanıma geldi ve kollarını bana sardı. Ben ise hicbir tepki veremiyordum.

Kıvanç : "Bebegim iyisin dimi ? O orospu cocugu sana bisey yapmadı dimi ?"
Yavaşça kafamı saga ve sola salladım. Beni iyice kollarının icine aldıgında korktugunu anladım.

Kıvanç : "Iyi misin ?"

Doğa : "Degilim"

Kıvanç : "Hadi gel bizim eve gidelim" deyip beni sürüklemeye başladı. O sırada polis yanımıza gelip sorular sordu, soruları yanıtladım ve ilerlemeye başladık. Bahceye cıktıgımızda bir sürü insanın bana baktıgını gördüm. Iyice moralim bozulmuştu bunlar yüzünden. Kıvanç bunu anlamış olucak ki elini omzuma atıp beni, kendisine çekti. Aslında bu durumda 'Ayy cok romantigiz bee' diye düsünürdüm ama durum farklı suan.

Aptal mısın doga ? Bunu söylerken bile düsündün salak.

Sus lan sen iç ses. Diye diye geldik kıvancın evine. Ben iceri girdigim de temizlik yaptıgımız zaman aklıma geldi. Gülümsedim ve galiba kıvanç bunu farketti.

Kıvanç : "Noldu neden gülümsedin ?" Dedi tebessüm ederek.

Doğa : "Sadece aklıma bisey geldi" dedigimde koltuga oturmus üstüme battaniye almıştım. O da karsı koltuga oturdu. Birbirimize bakmaktan baska hic bisey yapmıyoduk. Sı kıl dım lan sı kıl dım resmen. Konussana be cocuk.

Kıvanç : "Şimdi daha iyi misin ?"

Doğa : "Teşekkür ederim iyiyim"

Kıvanç : "Ben en iyisi sıcak cikolata yapayım sana" deyip oturdugu yerden kalktı ve mutfaga dogru ilerledi.
Bense sadece benle konuşmasını istiyorum. Futbolla ilgili bile konuşabilirim o derece konusmak istiyorum. Ben iyice battaniyeye sokulurken kıvanç elinde iki kupa ile geldi. Birini bana verdi ve kendisininkini de sehpaya bırakıp oturdu. Yine aynı sessizlik..
Elimdeki bardakla oyalanırken kıvancın bakışlarını üzerimde hissettim. Ona baktıgımda baska yere bakıyordu. Beynim kesinlikle benle oyun oynuyo diye düsündüm. Ama o sırada kıvanç bana baktı.

Kıvanç : "Istersen bu gece burada kalabilirsin ?"

Doğa : "Gerek yok" dedigimde cidden sinirlenmiştim. Konu aça aça bunu mu söylemisti ?

Salak mısın doğa ? Hem konussun diyosun, hem de konustugunda kızıyosun ? Mal mısın ?

Doğa : "Sanane be"

Kıvanç : "Efendim ?"

Allah kahretsin ya! Dısımdan söylemisim!

Doğa : "Imm.. içimden söylemem lazımdı eheh" dedim sirince gülerek.

Kıvanç : "Tuhaf bir kızsın" dedi gülümseyerek.

Doğa : "Kötü anlamda mı iyi mi ?" Diyince tek kasımı da kaldırdım.

Kıvanç : "Iyi anlamda tabiki. Neyse, ben senin yatagını hazırlayayım sende sıcak çikolatanı iç tamam mı ?"

Kafamı salladım ve onun merdivenlerden yukarı cıkmasını izledim. Bir süre sonra yanıma geldi.

Kıvanç : "Yatagın hazır. Hadi gel"

Kafa sallayarak pesinden gittim. Daha önceden temizlik icin geldim ya burayı hatırlıyorum yani. Yavaşça yataga oturdum. O da benim yanıma oturdu.

Doğa : "İyi geceler o zaman sana"

Kıvanç : "Seninle uyumamı mı ister misin ?"

Doğa : "Yani, senin icin uygunsa tabi yani-"

Kıvanç : "Tamam benim icin sorun olmaz. Ben ustumu degistireyim sende surada ki pijamaları giy"

Doğa : "Tamam" dedigimde çıktı ve bende onun pijamalarını giydim. Baya büyük olmuştu ama tatlı da olmuştum. Ben aynada kendime bakarken o da geldi ve gülümsedi.

Kıvanç : "Güzel olmuş, yakışmış"

Doğa : "Tesekkur ederim. Hadi uyuyalım" dedim ve yatagın icine girdik. Baya soguktu aslında.

Kıvanç : "Buraya gel" dedi ve kolunu kafamın altından geçirdi. Kafamı iyice boynuna gömdüm ve bende ellerimi onun göğüsünün üstüne koydum.

Kıvanç : "Iyi geceler güzelim" dedigini duydum ve gülümseyerek kendimi uykunun kollarına bıraktım..

*

Sabah uyandığımda belimde bi el gördüm. Bir an korksam da kıvanç oldugu aklıma geldi. Şuan onun evindeydik ve beraber uyumuştuk. Bu his gerçekten müthiş. Yavaşça kolunu çektim ve yataktan kalktım. Kahvaltı hazırlayacaktım,evet. Hemen merdivenleri inip mutfaga girdim. İlk olarak masayı sildim ve örtüyü silkip tekrar serdim. Çekmeceleri karıştırarak tabakları, çatalları ve bardakları buldum. Onları da masaya düzenli bıraktıktan sonra buzdolabı yok mu burda diye düşündüm çünkü görünürde yoktu. Ah! Aptal kafam ya! Çünkü buzdolabının önüne dolap kapagı ile kaplamıştı. o yüzden anlaşılmıyordu. Hemen kahvaltılıkları da çıkarıp masaya koyduktan sonra omlet, menemen ve haşlanmış yumurta yaptım. Olm kendi evimde bile bu kadar çok güzel yapmıyom lan ben ghdf. Neyse, bende masaya oturup kıvancın gelmesini bekledim.

Bir süre sonra kıvancın ayak sesleri geldi. Yerimden kalktım. Kıvanç gelince gözlerini büyütüp masaya baktı. Ellerimi birbirine vurarak nasıl diye sordum.

Kıvanç : "Vay canına. Bu evde ilk defa adam gibi kahvaltı edecegim galiba" dedi masaya oturup hızlıca tabagına biseyler koyarken. Gülümsedim ve bende yerime oturup tabagıma peynir, salam falan koydum.

Kıvanç : "Bur kuş sütü eksik ya cidden harika olmuş. Ellerine sağlık"

Doğa : "Abartma canım alt tarafı kahvaltı iste" dedim heyecanımı korumaya çalışırken.

Kıvanç : "Eger hergun boyle kahvaltılar hazırlayacaksan bu evde hep kalabilirsin."

Gülümseyerek cevap verdim. Aslında dedigine biraz da olsa kırılmıştım cünkü bu evde o istedigi icin degil kahvaltı icin bulunmalıymısım gibi konusuyordu. Şimdilik bunu umursamayıp kahvaltımı etmeye devam ettim. Cidden tuhaf biriyim ya ben. Biz yine sessizligimizi korurken yemegim bitti diye tabagımı alıp tezgaha bıraktım. O sırada telefonuma mesaj geldi. Telefonumu elime aldıgımda kıvancın sorgulayan gözlerle bakmasını gördüm. Hemen mesajı açtım.

Kimden : Enes
Hemen görüşmemiz lazım.

Lan ? Bu niye simdi mesaj attı boyle ? Tam unutmaya çalışırken olmadı ki simdi bu.

Şuan'a kadar hikayemi okuyan herkeşciklere çoooook teşekkür ederim. Sizleri seviyoruuuum.