THE END

31. BÖLÜM : Kalp Krizi

Doğa :"Başardım beeee sonunda evleniyorum!" -diye çığlık atıp aynı anda buket ve melis'e sarıldım.

Onlar şaşkın bir ifade ile bakarken geri çekilip kıvancın dün gece yemek de verdiği yüzüğü salladım.

Doğa :"Kızım heyooo! Size diyorum! Evleniyorum! Diyorum tepki verin be"

İkisi birbirine bakıp sonra tekrar bana baktılar. Noluyor ?

Buket :"Evlenmeniz güzel tabi doğacım ama bu çocuk seni aldatmıştı ?" -birden söyleyince gülümsemem söndü.

Doğa :"Evet ama-söz verdi bir daha yapmıyacağına"

Melis :"Bak, biz senin mutlu olmanı isteriz ama siz sevgiliyken bile seni aldatan biri evlenince..ne biliyim"

Bütün hevesim sönmüş bir şekilde koltuğa oturdum ve geri yaslandım.

Kıvanç söz vermişti. Yani, sözünü tutardı. Değil mi ?

Buket :"Canım, üzül diye demedik. Sadece bu evlilik işini iyi düşün diye dedik. Her karar da arkandayız. Kıvancı seviyoruz biliyorsun. Sadece..doğru bir karar ver istiyoruz"

Doğa :"Haklısınız da onu seviyorum ben"

Melis :"Biliyoruz, sen sadece biraz daha düşün bu teklifi"

Buket :"Hadi biz gidelim. Hem 2 gün sonra zeynep'in defilesi var. Oraya hazırlanırız. Seni seviyoruz doğa. Görüşürüz tatlım" -öpüp gittiler.

Çok büyük bir çelişkideydim.

Sevgiliyken aldatan, evlenince aldatmaz değil mi ?
Bu konuyu kıvançla konuşmalı mıyım ?

Aynen, hem kafamın içindeki tilkileri yok etmiş olurum.

Arasam mı ?

Ama işte şuan. Rahatsız etmiyim.

Televizyon kumandasına uzanıp bir kanal açtım. Belgesel. Iyyy yılanlar hakkında. Yılanlardan nefret ederim ama..yine de izlicem.

*

Birinin benim suratımı öpmesiyle ki bence yalamasıyla uyandım. Sulu sulu öpüyordu ve bu iğrenç.

Hafifçe kıpraştım ve gözlerimi açtım.

Doğa :"Ya pis misin sen ?"

Kıvanç :"Ne yaa ? Öpmek de mi yasak ?"

Doğa :"Sulu sulu öpmek yasak canım"

Uyuyakaldığım koltuktan kalkıp hafifçe gerildim.

Doğa :"Sen naptın ?"

Kıvanç :"Dosyalar, kayıtlar falan işte. Ama karımı çok özledim" -pardon ?!

Kıvanç :"Burada -bende seni özledim kocacım- demen lazımdı doğa. İyi misin sen ?"

Doğa :"Sadece bir konu aklımı kemiriyor"

Kıvanç :"Anlat bakalım" -yanıma oturdu.

Doğa :"Evlendiğimiz zaman..eee..beni yeniden aldatır mısın ?" -boğazım düğüm düğüm olmuştu.

Şaşkın gözlerle bana baktıktan sonra gözleri doldu.

Kıvanç :"Söz vermiştim"

Doğa :"Tutmazsan ?"

Kıvanç :"Güvenmiyor musun ?"

Doğa :"Güveniyorum..sadece..yeniden-"

Kıvanç :"Sevgiliyken aldattım. Evlenince de aldatırım. Öyle mi ?!"

Doğa :"Bak, sadece soruyorum. Kızma hemen"

Kıvanç :"Kızma mı ?! Evleniyoruz ama güvenmiyorsun! Hala seni.."

Doğa :"Ben-"

Kıvanç :"Aslında bizim biraz kafa dinlememiz lazım. Ben gidiyorum kendi evime. Sende burda dur ve düşün"

Doğa :"Ne-ne diyorsun ya ?" -ağlamaya başladım. İkimizde ayağa kalktık.

Kıvanç :"Ara verelim bir süre. Hem sen rahat rahat düşünürsün. Sakinleşirsin. Bir süre beni arama. Ben seni arıcam"

Doğa :"Gitme" -kafamı öne doğru eydiğimde geldi sarıldı ve saçlarımdan öptü.

Kıvanç :"Bir süre sadece" -sonra da gitti.

Gitti lan.

Ya ben ne kadar gerizekalı bir kızım! Ne kadar aptal bir insan oldum ben
Niye güvenmiyorum ki! Tabiki güveniyorum sadece..soruyorum işte.

Hemen ara verelim dedi ya! Hemen!

Yavaşça koltuğa oturup ellerimin titremesinin geçmesini bekledim.

(KIVANC'IN AĞZINDAN ;)

Sertçe kapıyı vurup çıktım. Derin bir nefes alıp elimi saçlarımdan geçirdim.

Napıyorduk biz ?

Sürekli saçma sapan sebeplerden kavga ediyorduk! Onu evlenince aldatır mıyım diye sordu ya. Sanki sevgiliyken onu aldattığımda pişman olmadım!

Saçmalık.

Çalan telefonumu elime alıp baktım.

Kıvanç :"Noldu baba ?"

Asım :"Hastaneye gelmen lazım oğlum"

Kıvanç :"Noldu yoksa anneme mi bisi oldu ?"

Asım :"Kalp krizi geçirdi. .....özel hastanesine gel. Çabuk" -telefon kapandı.

Şok içinde koşarak arabama binip hastaneye sürmeye başladım. Gözlerim dolduğunda annemi özlediğimi farkettim.

Nolur ona birşey olmasın! Nolur..