His Signs of Affection

Sign No. 9

09

...

Ever thought about how birds fly high up in the sky and still do not get lost?

Just imagine the wide scenery of roofs, clouds, and unfamiliar places, yet it still seems like they have direction.

It’s hard to not get lost, but using its wings, it still continues to fly free.

The thoughts of birds sparked my mind as I stared at the bright blue scenery of the sky above the wide oval.

Tahimik akong naglalakad papunta sa building ng CTE nang biglang angkinin ng payapang kalangitan ang pansin ko. Hindi tulad ng mga ibon sa kalangitan ay naliligaw na ako sa kung ano ba talaga ang dapat kong patunguhan.

I took a deep breath. Sabay sa hangin ay ang muling pagbalik sa isip ko ng mga nangyayari nitong nakaraan.

Kung dati kase ay pinoproblema ko kung paano ako mapapansin ni Retina... ngayon naman ay pinoproblema ko kung paano ko siya makikitang masaya.

Well, I know what can make her happy.

But the thought of that something doesn’t really bond with my happiness.

Si Rupell.

Retina likes Rupell.

And with the great turns of events, it's also possible that Rupell likes her too.

Imagine seeing a perfect couple right in front of your eyes, only to destroy it in the end.

I will never be that person. Right now, all I want to do is make her happy.

I want to see Retina smile.

And this will be my way of making sure of that.

Ako ang nag-aadvice sa introvert na si Rupell, ofcourse anonymously, tungkol sa mga pagpaparamdam niya kay Retina.

I’ll be his partner in making Retina happy.

And for that, I have planted my first plan on Rupell’s head. Unang inadvice ko ang pagbibigay ng isang malaking boquet ng bulaklak, para simulan ang kanyang pagpapakita ng paghanga.

Ngayong araw ang unang araw ng education week ng CTE, at ngayong araw rin unang beses na bibigyan ni Rupell ng bulaklak ang taong gusto niya.

Sana... sana ay magawa niya ito ng maayos.

Hindi na nga rin ako nagtagal roon at dumiretso na agad ako sa Educ building.

I immediately heard the loud noise of my fellow students around the hallway as I entered.

Kapansin-pansin na marami ng mga booth na nakadisplay sa paligid kaya hindi na magkandaugaga ang mga tao.

May ilang mga kakilala na kumaway pa sa ‘kin at nginingitian ko.

Maganda ang disenyo ng mga booth. May kissing booth, jail booth, at meroon ring photo booth kung saan ako napatigil para tingnan ang malawak na mga ngiti ng magjowang nagpapapicture. Mga mukhang in-love na in-love.
Napangiti ako.

“Uy sir Chasen, nandyan ka na pala.” Natauhan nalang ako nang may kumuhit sa may likuran ko.

Agad akong napabaling sa kanya. It was Chorine.

“Good morning ma’am,” bati ko rito.

“Wow, fresh tayo ngayon ah..." bati naman niya sakin. "Naku ma'am, kanino pa po ba ako magmamana?"

Malakas siyang napatawa kasabay ng pagpalo sa balikat ko.

"May point... Eme! Siyangapala sir, nagsisimula na yung flower booth natin dun sa may dulo ng hallway. Marami ng bumibili ng bulaklak sa booth natin!" masaya niyang balita.