Fırtınalı günlerden sonra ortalık biraz sakinleşmişti sanki. Ceylin biraz daha iyiydi. Yaşadığı şeyi kolay atlatmıştı aslında ve bunun nedeni de Changbin ile Bahar arasında bir şey olmamasından dolayı yaşadığı mutluluktu. Aynı mutluluk Bahar'a karşı hislerini sonunda adlandırabilen Minho'da da vardı. Kızlar ise normal hayata döndükleri için biraz daha iyilerdi. Kızların aralarındaki ilişkilerin eskisi gibi olması onları daha hatta çok daha iyi hissettiriyordu.
Sabah olmuş, güneş kış güneşi modunda ortalığı bu günde aydınlatmıştı. Kızlar, sıcacık yataklarında yorganlarına sarılmış uyuyorlardı.
Bahar, erken kalmıştı. Elini yüzünü yıkayıp odaya geldi. Kızlara baktı. Hepsi de uyuyordu hâla.
Bahar:- Koğuş kalk!
Alya:- Bahar, sus lütfen uyuyoruz.
Mira:- Sabah mı oldu? Diye sordu ve yeniden daldı uykuya.
Bahar, bir şarkı mırıldanmaya başladı. Sonra yüksek sesle söylemeye başladı. Hatta alkışlayarak tempo tutuyordu kendisine.
Bahar:- Bu dünya da sevgi büyük ihtiyaç.
Herkes sevmeye sevilmeye muhtaç.
Herkesle dost ol herkesle arkadaş.
Ömrümüz geçiyor bak yavaş yavaş.
Mira gözünü açtı ilk. Sonra Alya ve Anka. Diğer odaya geçtiler.
Bahar eliyle kızları işaret ederek
Bahar:-
Onda bunda şundadır.
Şunda bunda ondadır.
Mavi boncuk kimdeyse,
Benim gönlüm ondadır.
Diğer odadaki kızlar da uyandılar teker teker diğerleri de. Hep beraber söylediler şarkının nakaratını. Bir yandan da yataklarını düzenliyorlardı. Ama Lena hâla uyumakla meşguldü.
Mira:- Sabah sabah ne bu enerji?
Bahar:- İçimden geldi öyle.
Ceylin:- Şarkı da pek bi manidar.
Bahar:- Ne manidarı?
Hazel:- Mavi boncuk kimdeyse gönlün ondaymış ya? Kimde o boncuk?
Alya:- Hakikaten ya?
Anka:- Kimde olacak? Minho'dadır dedi gülerek.
Bahar, yatağın üzerinde ki yastığı aldı ve Anka'ya attı bir füze misali.
Bahar:- Bu cümleni, uykudan uyandığın için saçmaladın olarak varsayıyorum aksi halde bir daha cümle kuramazsın.
Anka:- Lügatımda böyle bir cümle yok artık.
Bahar:- Aferin.
Hazel:- Lena'yı kaldırmayı düşünüyor musunuz? Bıraksak akşama kadar uyur.
Anka, Lena'nın baş ucuna gitti.
Anka:- Lena, hadi kalk tatlım okul vakti geldi.
Lena:- Uyuyorum ben!
Ekin:- Hadi ama geç kalcağız.
Lena:- I, ı.
Bahar:- Tut çarşaftan Mira Dedi ve Mira ile çarşafın iki ucundan tuttular.
Ekin:- Kızlar yapmayın.
Bahar ve Mira, Lena'yı kaldırdılar ve yere indirdiler. Biraz sert bir iniş gerçekleştirmişti Mira. Ama uyandırabilmişlerdi bu uykucuyu.
Lena:- Ne yapıyorsunuz ya? Dedi yerden oturağına gelerek.
Mira:- Uyandırma servisi.
Lena:- Böyle insan uyandırılır mı hiç?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başıboş Çocuklar
FanfictionStray Kids ile bir lise hikayesidir İçinde,komedi,aşk ve arkadaşlık bulacaksınız. Bahar Çiçekleri hikayemi okudunuz mu? İşte bu hikaye Bahar Çiçekleri'nin 2021 versiyonudur. Bu hikaye okuyucularıma teşekkür etmek amacıyla yazılmıştır.
